ทำไมเราถึงไม่อยากมีแฟน

เราอายุ18ค่ะยังไม่เคยมีแฟนมาก่อนในชีวิตมีน้อยมากที่จะคุยกับผู้ชายในเชิงแบบแฟนถ้าคถยแบบเพื่อนก้ไม่มีปัญหามีครั้งสองครั้งที่เราอยากลองเปิดใจเลยลองคุยกับคนที่เข้ามาจีบแต่พอคุยได้ไม่กี่คำก้รู้สึกอึดอัดความรู้สึกมันสับสนไปหมด พอตอนนี้เราอายุ18เลยลองคุยปรึกษากับรุ่นพี่เรื่องเรียนต่อพี่เค้าเลยแนะนำพี่คนนึงมาเพราะเค้าเรียนคณะที่เราอยากเค้า เราเลยลองทักไปปรึกษา พอคุยไปเรื่อยๆพี่เค้าขอเราคบเราไม่รู้จะต บยังไงใจนึงก้อยากปฏิเสธแต่ใจนึงก็รู้สึกว่าเราโตแล้วลองเปิดใจคุยดูก้ไม่เสียหายเราเลยตอบตกลงไปแต่เราบอกว่ายังไม่อยากคบแค่คุยๆไปก่อน เค้าก้โอเค แต่ปัญหามันอยู่ที่ว่าพอเราลองคุยไปได้พักนึงเอาจริงๆคือวันเดียวเท่านั้นเราก้มีความรู้สึกสับสน เอาจริงๆตอนแรกเราคิดว่าเราจะคุยกับคนนี้ไปได้นานๆนะแต่หลายๆอย่างทำให้เราอึดอัด คือเราเป็นคนไม่ชอบคำพูดหวานๆเลี่ยนๆแบบคุณแฟน ที่รัก อะไรแบบนี้พอมาเจอแล้วอึดอัดแปลกๆมันไม่ใช่ความรู้สึกอึดอัดธรรมดามันเป็นความรู้สึกที่อธิบายออกมาไม่ได้ วันนี้พี่เค้าขอเราเปิดตัวเราเลยตอบไปว่าจริงๆเราไม่อยากมีแฟนพี่เค้าก้บอกว่าเสียใจแต่ไม่เป็นไรเค้ารอได้ เราไม่รู้ว่าเราจะจัดการกับความรู้สึกนี้ยังไงดี เราคิดว่าถ้าเรายังรู้สึกแบบนี้ไปเรื่อยๆเราอาจจะขึ้นคานก้ได้ ใครเคยมีความรู้สึกพวกนี้มาแชร์กันค่ะ ขอวิธีแก้ไขความรู้สึกด้วยก้ดี😁😁