ใช้ชีวิตเพื่อรอเดือนธันวาปลอบประโลม

ส่วนตัวจขกท.เป็นเเค่เด็กมหาลัยค่ะ
เเต่รู้สึกว่าชีวิตสาหัสมากๆ เหมือนได้ผจญภัยอยู่ในทะเลทราย มันเเห้งเเล้ง จิตใจมันกรอบเเห้งไปหมด ทุกๆวันจะบอกตัวเองว่าเดี๋ยวก็เดือนธันวาเเล้ว พอลมหนาวปะทะเข้ามาที่หน้าเมื่อไหร่ กับเเดดอุ่นๆ รู้สึกเหมือนได้โอบกอดยังไงก็ไม่รู้ค่ะ

ทั้งๆที่หลังจากเดือนธันวาไปเเล้ว ก็ต้องกลับไปใช้ชีวิตเหมือนในทะเลทรายเหมือนเดิมเเล้ว ไม่ใช่ว่าไม่มีความสุขนะคะ เเต่เหมือนรออะไรบางอย่างอยู่

ขอบคุณเดือนธันวามากเลยนะ
ที่ช่วยโอบกอดเเละให้ความรัก ทำให้ยังอยากเดินต่อไปเรื่อยๆ

ส่วนคนที่เเวะมาอ่าน
ขอให้ปีหน้าเป็นปีที่ดีกว่านี้ เเละดีขึ้นอีกต่อๆไปนะคะ☺️