คือวันก่อนเราทะเลาะกัน จนไปโรงเรียนต้องแยกกันอยู่ ทะเลาะกันมันก็เรื่องให้ความสำคัญของเพื่อน วันนั้นเรานัดเพื่อนให้พาไปเปลี่ยนยางฟันหน่อย เราไม่มีรถนางก็รับปากว่าจะไป พอถึงเวลาจะไปนางก็บอกว่าจะไปทำธุระวันนี้ไม่ว่าง ละสุดท้ายก็ไปกินส้มตำกะเพื่อนอีก3 คน ซึ่งอยู่ในแก๊งค์เดียวกันกะเราด้วย
ไอ้เราก็นึกว่ามีธุระด่วนเราก็ไปโอเคการถไปเองก็ได้ตอนนั้นก็เข้าใจนะคะแต่นางจะไปกินสิมตำกะเพื่อนก็เลยงงว่า อ๋อ เราคงไม่สำคัญขนาดนั้น เรื่องเราไม่ได้สำคัญขนาดนั้นสำหรับพวกเขา แต่ทุกคนเคยโดนเหตุการณ์แบบนี้เขาว่ากูก็เคยยังไม่งอนเพื่อนเลย แต่เราบ่อยกว่าทุกคนในแก๊งค์ไง พอเวลาทำงานเราก็เป็นเดอะแบกทุกครั้ง ขนาดหารเงินเท่ากันเรายังได้จ่ายเยอะกว่าเพื่อนเลย และเขายังมีกรุ๊ปใหม่ ที่ไม่มีเรา เวลาเขาไปไหนเขาก็ไม่เคยชวนเราเลยสักครั้ง
พอเขามาอธิบายทุกอย่างให้เข้าใจแต่เราก็ยังหม่เข้าใจเพราะ นางพูดไม่เหมือนกันสักรอบ เลยบอกนางว่าถ้าสิ่งที่พูดเป็นเรื่องจริงมันจะจำเหตุการณ์ อันนี้พยายามพูดให้รู้สึกดีแต่มันกลับแย่ลง เราไม่เคยพูดครั้งพอเจอแบบนี้ แต่ครั้งนี้เราไม่ไหว เราเลยขอออกมา ไม่ขอธิบายอะไร เพื่อนคนนึงก็บอกเราเอาแต่ใจตัวเอง
เพื่อนแบบนี้เราควรคบต่อไหม.?
ไอ้เราก็นึกว่ามีธุระด่วนเราก็ไปโอเคการถไปเองก็ได้ตอนนั้นก็เข้าใจนะคะแต่นางจะไปกินสิมตำกะเพื่อนก็เลยงงว่า อ๋อ เราคงไม่สำคัญขนาดนั้น เรื่องเราไม่ได้สำคัญขนาดนั้นสำหรับพวกเขา แต่ทุกคนเคยโดนเหตุการณ์แบบนี้เขาว่ากูก็เคยยังไม่งอนเพื่อนเลย แต่เราบ่อยกว่าทุกคนในแก๊งค์ไง พอเวลาทำงานเราก็เป็นเดอะแบกทุกครั้ง ขนาดหารเงินเท่ากันเรายังได้จ่ายเยอะกว่าเพื่อนเลย และเขายังมีกรุ๊ปใหม่ ที่ไม่มีเรา เวลาเขาไปไหนเขาก็ไม่เคยชวนเราเลยสักครั้ง
พอเขามาอธิบายทุกอย่างให้เข้าใจแต่เราก็ยังหม่เข้าใจเพราะ นางพูดไม่เหมือนกันสักรอบ เลยบอกนางว่าถ้าสิ่งที่พูดเป็นเรื่องจริงมันจะจำเหตุการณ์ อันนี้พยายามพูดให้รู้สึกดีแต่มันกลับแย่ลง เราไม่เคยพูดครั้งพอเจอแบบนี้ แต่ครั้งนี้เราไม่ไหว เราเลยขอออกมา ไม่ขอธิบายอะไร เพื่อนคนนึงก็บอกเราเอาแต่ใจตัวเอง