ไม่รู้ว่าเป็นโรคซึมเศร้าหรือปล่าวค่ะ

อาการช่วงนี้ บอกเลยว่าตรงข้ามจากเดิมมากๆ ปกติเราเป็นคนตลก ขำขัน ขี้เล่น แต่ช่วงนี้เราสังเกตุได้ด้วยตัวเองว่าเราเริ่มเบื่ออาหารบางวันกินแค่มื้อเช้าหรือแค่มื้อเที่ยงอย่างเดียวก็อยู่ยันอีกวันบางวันก็กินเยอะกว่าขนาดตัว แต่อยากจะระบายเอาไว้ตรงนี้เลยว่า เราเก็บความรู้สึกเก่งมากๆ ไม่ว่าจะโกรธ เศร้า น้อยใจ แต่เวลามันบรรจุเต็มเมื่อไหร่เราก็จะระเบิดออกมาหมดโดยเฉพาะโกรธ แต่พอเราระเบิดออกมาจริงๆคนรอบข้างก็จะมองว่าเราเอาแต่ใจ งี่เง่า เวลาร้องไห้ก็จะแค่มีนํ้าตาไหลออกมา มากสุดก็เอาเชือกรัดข้อมือเเรงๆและล็อกห้องกอดเข่าร้องไห้ เพราะแค่ไม่อยากให้คนอื่นรู้สึกไปด้วย ที่จริงที่เราบอกว่าตลกอ่ะคือความรู้สึกจริงๆมันมีแค่40-60%เท่านั้น ที่เหลือเราก็เค้นออกมาหมดจนเคยชิน แต่ละวันเราเหนื่อยมากกับการปั้นหน้ายิ้มให้คนอื่นมีความสุข ตอนนี้เราเบื่ออาหาร ไม่ค่อยมีแรง เบื่อ อยากมีเซฟโซน เมื่อคืนจู่ๆเราก็ร้องไห้ออกมาแบบไม่มีสาเหตุ ช่วงนี้อยู่ๆก็คิดว่า ตายไปมันจะดีกว่าไหมนะ รู้สึกอยากร้องไห้ตลอดเวลา สาเหตุหลักๆจากช่วงนี้ก็คือ
-ตาพึ่งเสีย
-พ่อแม่เริ่มไม่สนใจ
-น้องทำผิดก่อน(เราทำกลับ)เราก็โดนด่า
-ไม่ได้ทำอะไรผิด แม่ก็เอาแต่บอกว่าเราผิด
-แม่ทำหน้าบึ้งใส่ตลอดเวลา แต่เวลาจะใช้ก็ทำดี ยิ้มตลอด
-ตอนนี้ไม่มีเซฟโซนแม้ในมือถือ(เรายังกลัวว่าแม่จะมาเห็นรึปล่าว)เพราะแม่ใช้อีเมลเดียวกับเครื่องแม่
-ครอบครัวไม่ยอมให้ออกไปนอกบ้าน บอกเดี๊ยวใจแตกบอกว่าไปอวดสวย ทั้งๆที่เราไม่ได้เป็นเด็กแรดเลย
ตอนนี้รู้สึกเหนื่อยและเบื่อมากๆ
ปล.อายุ12ค่ะ