คำตอบที่ได้รับเลือกจากเจ้าของกระทู้
ความคิดเห็นที่ 5
พิมพ์ไปพิมพ์มาก็ยาวอยู่นะ
..... ให้ผมหรือใครๆ "แชร์เรื่องราวการที่มีแฟนแล้วมีปัญหาเรื่องระยะทาง" ผมไม่เข้าใจว่า เรื่องแบบนี้จะสร้างพลังบวกแก่คุณได้อย่างไร เอาเป็นว่า ผมจะแชร์ประสบการณ์ของผมที่ตรงกับหัวข้อคุณละกัน โดยที่ไม่สน ว่ามันจะเป็นพลังบวกได้จริงหรือเปล่านะ.......
...... ผมและเธอ ด้วยภาระหน้าที่ แยกเราไกลกันคนละภาค ระยะแรกการติดต่อกันระหว่างเราเต็มไปด้วยความสุข, ความหวัง ความฝัน และคำสัญญา ว่าสักวันเราต้องได้อยู่เคียงข่างกัน.. ในทุกวันที่ได้พุดคุย ไม่ว่าจะแชท, โทร, วีดีโอคอล... หัวใจผมยังคงพองโต ราวกับวันแรกที่ได้คุยกัน เพราะผมรักเธอมาก... มากพอที่จะยอมทิ้งชีวิตให้คำสัญญาที่เราพูดกันทางโทรศัพท์... "เป็นคนสุดท้ายในชีวิตกันและกัน"
ผมจึงซื่อสัตย์ตลอดเวลา.... แต่........
ชีวิตคนเราเมื่ออยุ่ห่างบ้าน ก็เป็นเรื่องปกติที่ใครๆก็รุ้สึกเหงาบ้าง โดดเดี่ยวบ้าง และต้อง ทำความรู้จักเพื่อนใหม่ๆ มีคอนเน็คชั่นใหม่ๆเป็นเรื่องปกติ และแล้ววันหนึ่งสาวน้อยในเมืองใหญ่ ก็ได้พบรุ่นพี่ที่เคยรู้จักกันมาก่อน(เคยเรียนมหา'ลัยเดียวกัน)ซึ่งจริงๆแล่วพี่คนนี้เป็นเพศเดียวกัน นั่นทำให้เธอยิ่งอุ่นใจเมื่ออยู่คนเดียวไกลบ้าน และไว้วางใจพี่คนนั้น จากนันเริ่มออกไปเที่ยวเล่นพักผ่อนในวันหยุด, วันไม่หยุด กันเป็นประจำ ช่วงนันเอง ที่ความถี่, ความนาน ในการคุยกันระหว่างเรา เริ่มค่อยๆลดลงอย่างเห็นได้ชัด.....แต่ผมก็เลือกที่จะเชื่อใจเธอ เหมือนที่เชื่อใจตัวเอง เพื่อคำสัญญา
จนในตอนสุดท้าย การติดต่อจากฝั่งเธอก็หายไปในที่สุด มีแต่ผมคนเดียวที่ยังคงตั้งหน้าตั้งตาตั้งหู เมื่อถึงเวลาปกติที่เราจะโทรคุยกัน...ซึ่งหลังๆมา หลายครั้ง ก็ไม่สมใจหวัง.....กระทั่งในตอนสุดท้ายที่ได้โทรคุยกัน ผมถึงขนาด ต้องส่งข้อความกึ่งตัดพ้อกึ่งขอความสงสารช่วยโทรมาได้ไหมหลังคุณเลิกงานเวลาสะดวกๆ..... เชื่อไหมว่า เธอโทรกลับทันทีที่อ่านข้อความ ดดยที่ยังไม่เลิกงาน!?!? และแล้วเรื่องราวทั้งหมดระหว่างผม-เธอก็จบลง เมื่อคนที่ผมสงสัยมาตลอด คนที่เธอบอกว่าเป็นรุ่นพี่... วันนี้เขาเป็นแฟนกันแล้ว..... ไม่มีแม้คำขอโทษ ไม่มีแม้คำลา เธอปล่อยให้ผม จมปลักดักดานอยุ่กับคำสัญญา แม้แต่คำบอก "เลิกรา" ก็เหมือนกดดันให้ผมเป็นฝ่ายพูดเอง...................
........ คุณลองมองหาพลังบวกจากเรื่องนี้ดูสิครับ??? แม้แต่ผม ที่ได้สัญญากับเธอคนนั้นในวันที่รักของเราแสนหวาน... ผมถือเป็นพลังบวกนะ ที่ทำให้ผมมีพลังตื่นเช้าทำงาน ทำให้ผมอยากดูแลตัวเองให้ดูดี ทำให้ผมได้รู้ว่า "การรักใครจริงๆ มันเป็นเช่นไร"
... แต่สุดท้าย...........
...... หลังจากทีอ่านเรื่องราวของผมแล้ว อยากให้คุณมองเห็นความเป็นจริงอีกด้าน
.... พลังบวกที่ผมจะเสนอคือ อย่าคาดหวังกับอะไรก็ตาม แค่รักและเชื่อใจเธอให้เหมือนรักและเชื่อใจตัวเอง ไม่ว่าผลลัพธ์จะเป็นยังไง ก็ไม่สำคัญเท่าวันนี้ที่ยังรักกัน
..... ให้ผมหรือใครๆ "แชร์เรื่องราวการที่มีแฟนแล้วมีปัญหาเรื่องระยะทาง" ผมไม่เข้าใจว่า เรื่องแบบนี้จะสร้างพลังบวกแก่คุณได้อย่างไร เอาเป็นว่า ผมจะแชร์ประสบการณ์ของผมที่ตรงกับหัวข้อคุณละกัน โดยที่ไม่สน ว่ามันจะเป็นพลังบวกได้จริงหรือเปล่านะ.......
...... ผมและเธอ ด้วยภาระหน้าที่ แยกเราไกลกันคนละภาค ระยะแรกการติดต่อกันระหว่างเราเต็มไปด้วยความสุข, ความหวัง ความฝัน และคำสัญญา ว่าสักวันเราต้องได้อยู่เคียงข่างกัน.. ในทุกวันที่ได้พุดคุย ไม่ว่าจะแชท, โทร, วีดีโอคอล... หัวใจผมยังคงพองโต ราวกับวันแรกที่ได้คุยกัน เพราะผมรักเธอมาก... มากพอที่จะยอมทิ้งชีวิตให้คำสัญญาที่เราพูดกันทางโทรศัพท์... "เป็นคนสุดท้ายในชีวิตกันและกัน"
ผมจึงซื่อสัตย์ตลอดเวลา.... แต่........
ชีวิตคนเราเมื่ออยุ่ห่างบ้าน ก็เป็นเรื่องปกติที่ใครๆก็รุ้สึกเหงาบ้าง โดดเดี่ยวบ้าง และต้อง ทำความรู้จักเพื่อนใหม่ๆ มีคอนเน็คชั่นใหม่ๆเป็นเรื่องปกติ และแล้ววันหนึ่งสาวน้อยในเมืองใหญ่ ก็ได้พบรุ่นพี่ที่เคยรู้จักกันมาก่อน(เคยเรียนมหา'ลัยเดียวกัน)ซึ่งจริงๆแล่วพี่คนนี้เป็นเพศเดียวกัน นั่นทำให้เธอยิ่งอุ่นใจเมื่ออยู่คนเดียวไกลบ้าน และไว้วางใจพี่คนนั้น จากนันเริ่มออกไปเที่ยวเล่นพักผ่อนในวันหยุด, วันไม่หยุด กันเป็นประจำ ช่วงนันเอง ที่ความถี่, ความนาน ในการคุยกันระหว่างเรา เริ่มค่อยๆลดลงอย่างเห็นได้ชัด.....แต่ผมก็เลือกที่จะเชื่อใจเธอ เหมือนที่เชื่อใจตัวเอง เพื่อคำสัญญา
จนในตอนสุดท้าย การติดต่อจากฝั่งเธอก็หายไปในที่สุด มีแต่ผมคนเดียวที่ยังคงตั้งหน้าตั้งตาตั้งหู เมื่อถึงเวลาปกติที่เราจะโทรคุยกัน...ซึ่งหลังๆมา หลายครั้ง ก็ไม่สมใจหวัง.....กระทั่งในตอนสุดท้ายที่ได้โทรคุยกัน ผมถึงขนาด ต้องส่งข้อความกึ่งตัดพ้อกึ่งขอความสงสารช่วยโทรมาได้ไหมหลังคุณเลิกงานเวลาสะดวกๆ..... เชื่อไหมว่า เธอโทรกลับทันทีที่อ่านข้อความ ดดยที่ยังไม่เลิกงาน!?!? และแล้วเรื่องราวทั้งหมดระหว่างผม-เธอก็จบลง เมื่อคนที่ผมสงสัยมาตลอด คนที่เธอบอกว่าเป็นรุ่นพี่... วันนี้เขาเป็นแฟนกันแล้ว..... ไม่มีแม้คำขอโทษ ไม่มีแม้คำลา เธอปล่อยให้ผม จมปลักดักดานอยุ่กับคำสัญญา แม้แต่คำบอก "เลิกรา" ก็เหมือนกดดันให้ผมเป็นฝ่ายพูดเอง...................
........ คุณลองมองหาพลังบวกจากเรื่องนี้ดูสิครับ??? แม้แต่ผม ที่ได้สัญญากับเธอคนนั้นในวันที่รักของเราแสนหวาน... ผมถือเป็นพลังบวกนะ ที่ทำให้ผมมีพลังตื่นเช้าทำงาน ทำให้ผมอยากดูแลตัวเองให้ดูดี ทำให้ผมได้รู้ว่า "การรักใครจริงๆ มันเป็นเช่นไร"
... แต่สุดท้าย...........
...... หลังจากทีอ่านเรื่องราวของผมแล้ว อยากให้คุณมองเห็นความเป็นจริงอีกด้าน
.... พลังบวกที่ผมจะเสนอคือ อย่าคาดหวังกับอะไรก็ตาม แค่รักและเชื่อใจเธอให้เหมือนรักและเชื่อใจตัวเอง ไม่ว่าผลลัพธ์จะเป็นยังไง ก็ไม่สำคัญเท่าวันนี้ที่ยังรักกัน
แสดงความคิดเห็น
ขอพลังบวก แชร์เรื่องราว จากคนที่มีแฟนแล้วมีปัญหาเรื่อง ''ระยะทาง''
ผมคบกับแฟนครับ แต่มีปัญหาเรื่องระยะทาง ผมจะไปหาถ้าสามารถขอลางานได้
อยากจะขอพลังบวกและประสบการณ์ของคนที่คบกับแฟนแล้วมีปัญหาเรื่องระยะทาง
เพราะมันกังวนอะไรหลายๆอย่างเยอะมากเลยครับ