เช่าห้องอยู่กับเพื่อน2คนเรียนที่เดียวกันแต่คนละสาขา อยู่ด้วยกันมาได้5-6เดือนแล้ว เพื่อนไม่เคยหยิบไม้กวาดและไม้ถูพื้น ไม่เคยล้างห้องน้ำเลยถึงจะสกปรกเเค่ไหน จานชามช้อน2อาทิตย์ล้างทีบางทีก็ไม่ล้างเลย คือเราทำมาตลอดในใจก็คิดว่าถ้าเขาเห็นเราทำ เขาก็คงจะทำบ้างในวันอื่นๆเเต่ไม่อยู่กันมาจนมาถึงป่านนี้คำว่าทำความสะอาดห้องคงไม่มีในหัวเพื่อนแล้วเราว่า เพื่อนชอบทาแป้งเย็นหลังอาบน้ำเสร็จก็คือแป้งเต็มห้องน้ำและชักโครกเลยตอนนั้นเราเข้าห้องน้ำต่อไม่ทันได้มองนั่งไปคือเย็นมากก พฤติกรรมที่กล่าวมาข้างต้นจนมาถึงปัจจุบันนี้เพื่อนก็ยังทำอยู่ ไม่มีท่าทีที่จะสำนึกได้55 มีวันนึงเรากลับไปบ้านไม่ได้อยู่ห้องประมาณ3อาทิตย์ได้เเต่เพื่อนอยู่ห้องเพราะเรียนซัมเมอร์ วันนั้นเรากลับมาห้อง ตอนเราอยู่คือห้องสะอาดมากเราทำทุกอาทิตย์ เปิดห้องเข้ามาเท่านั้นเเหละจ้า โอ้มายก๊อดอะไรกันนี่ ห้องน้ำสกปรกมากชักโครกคือเหลืองแป้งคือเต็มพื้นมาก ผนังมีเเต่ลา ขยะก็ไม่ทิ้ง เศษอาหารเน่าๆอยู่ตรงรูท่อระเบียงเต็ม ชามก็ไม่ล้างแช่ไว้แบบนั้นจนน้ำเหม็นขึ้นฟองปุดๆ เราก็ทำไปจ้างานนี้ทำทั้งห้อง ล้างชาม ล้างห้องน้ำ ล้างขัดตรงระเบียงอีก ทำทุกอย่างเหนื่อยมาก แล้ว2-3ชั่วโมง เพื่อนก็กลับมา คำแรกที่ถามเราพอเข้ามาถึงทำความสะอาดห้องหรอ__เราตอบว่าใช่__เเล้วเพื่อนก็พูดว่าดีละ   เอ้าคือแบบ!! นี่เรากลายเป็นคนใช้ของมันคอยทำความสะอาดให้ใช่ไหมเนี้ยย เราไม่ค่อยกล้าพูดไม่รู้จะเริ่มพูดยังไง พยายามทำๆให้เพื่อนเห็นเพื่อนจะได้คิดได้เเละช่วยเราบ้าง เเต่เปล่าเลย ควรทำยังไงดี😂