ท้อกับชีวิต

.จะเอายังไงดีกับอนาคต ทางเลือกช่างสับสนเหลือเกิน เคยฝันอยากเรียนครู
ฝันอยากเรียนมหาลัยชื่อดังของภาคอีสาน แต่ฝันกลับสลายเพียงเพราะครอบครัวไม่มีตังค์ส่งเรียนบวกกับตัวเองเป็นคนที่หัวไม่ค่อยดี เรียนไม่ค่อยเก่งเลยไม่อยากหวังสูง ปีนี้เลยตัดสินใจมาทำงานที่กรุงเทพ พอมาทำงานรู้เลยว่าเรียนสบายที่สุดแล้ว อยากกลับไปเรียน แต่ยังนอนคิดทุกวันว่าเราเรียนเราจะไหวหรอ จะรอดหรอ จะสอบเข้าได้หรอ มีเงินเรียนหรอ งานที่ทำเงินเดือนก็ไม่ได้มาก เดือนละ8พันท้อกับตัวเอง จะหันไปทางไหนก็ไม่ได้ ต้องพูดกับตัวเองทุกวัน บอกให้สู้ๆ แต่หลายครั้งก็ชอบท้อ และมานั่งร้องไห้คนเดียว ตอนไหนความฝันเราจะเป็นจริงสักที....