วันนี้ครบรอบวันเกิด เหงามากกว่าวันอื่นๆในชีวิต
ยิ่งอายุมากขึ้น ก็ไม่มีใคร ไม่สามารถพูด หรือเล่าปัญหาหรือระบายอะไรกับใครได้เลย..
ถึงจุดนี้แล้วสมเพศตัวเองมาก ที่มาเขียนระบายอะไรแบบนี้ เพราะไม่มัใครเหลือเลยในชีวิต ไม่สามารถอ่อนแออะไรได้เลย
มีลูกมีเมียแล้ว แต่ทะเลาะกับเมีย นอนข้างกันบนเตียง แต่ไม่สามารถพูดอะไรได้ ต่อให้เค้าทำอะไรผิดมากแค่ไหน ก็ไม่เคยขอโทษ เราคนเดียวที่ต้องประคับประครองความสัมพันธ์
เหนื่อยนั้นแหละ ถ้าทำใจทิ้งลูกน้อยแสนน่ารักลงเมื่อไหร่ คิดว่าจะหนีไปไม่กลับมา ส่งให้แค่เงินดูแลลูก
จะไปลองใช้ชีวิต โฮมเลส นอนข้างถนนริมสวนลุมเช้ามาอาบน้ำไปทำงาน ดีซะอีกไม่ต้องขับรถ
คงต้องหาเสื้อหนาวกางเกงขายาว เสื้อผ้าทำงานปกติใช้โปโลได้ก็ซักกลางคืนเอา ประหยัดค่าเช่าห้อง ค่าน้ำค่าไฟได้เยอะเลย เก็บไว้ให้ลูกตอนโต..
แต่ยังทำใจทิ้งลูกไม่ลงนี้สิ ส่วนเรื่องเมียช่างเค้าเถอะ เค้าอยากเลิกกับผมซะเต็มที่นั้นละ สาเหตุพูดไปก็เท่านั้นสาวไส้ให้กากิน
แต่ลูกสุดท้ายเค้าก็ติดแม่มากกว่า เรามันตื่นเช้าไปทำงานกลับดึกมาเจอสองชั่วโมง นั่งอ่านเคสคนเลิกกัน แต่มีลูกไปเยอะมากๆ จนรู้สึกว่า การทนเพื่อลูก มันก็เหมือนเอานิ้วไปอุดเขื่อนที่กำลังทลายลงมา..
มันอาจจะได้ผล รอบสองรอบ แต่สุดท้ายมันก็จะมีวันหมด... ซึ่งผมเองก็ไม่รู้ ในใจนึงก็อยากให้ถึงจุดที้ไม่ไหวแล้ว อยากโยนทุกอย่างทิ้ง มันหนักมันทำร้ายจิตใจมากเกินไป แต่อีกใจก็ฮึบ อดทนไว้ สงสารลูก ยังอยากเจอหน้าลูก...
พ่อไม่เสียใจเลยที่มีลูก พ่อแค่เสียใจที่ไม่สามารถมอบสิ่งที่ดีที่สุดแก่ลูก...
ตอนนี้ก็บอกตัวเองว่า อย่าทำอะไรประชดประชันชีวิต เพราะเมียมันไม่สนใจหรอก ดีไม่ดีคงแช่งให้ตายเร็วด้วยมั้ง...
ยิ่งอายุมากยิ่งไม่มีใครให้คุยด้วย
ยิ่งอายุมากขึ้น ก็ไม่มีใคร ไม่สามารถพูด หรือเล่าปัญหาหรือระบายอะไรกับใครได้เลย..
ถึงจุดนี้แล้วสมเพศตัวเองมาก ที่มาเขียนระบายอะไรแบบนี้ เพราะไม่มัใครเหลือเลยในชีวิต ไม่สามารถอ่อนแออะไรได้เลย
มีลูกมีเมียแล้ว แต่ทะเลาะกับเมีย นอนข้างกันบนเตียง แต่ไม่สามารถพูดอะไรได้ ต่อให้เค้าทำอะไรผิดมากแค่ไหน ก็ไม่เคยขอโทษ เราคนเดียวที่ต้องประคับประครองความสัมพันธ์
เหนื่อยนั้นแหละ ถ้าทำใจทิ้งลูกน้อยแสนน่ารักลงเมื่อไหร่ คิดว่าจะหนีไปไม่กลับมา ส่งให้แค่เงินดูแลลูก
จะไปลองใช้ชีวิต โฮมเลส นอนข้างถนนริมสวนลุมเช้ามาอาบน้ำไปทำงาน ดีซะอีกไม่ต้องขับรถ
คงต้องหาเสื้อหนาวกางเกงขายาว เสื้อผ้าทำงานปกติใช้โปโลได้ก็ซักกลางคืนเอา ประหยัดค่าเช่าห้อง ค่าน้ำค่าไฟได้เยอะเลย เก็บไว้ให้ลูกตอนโต..
แต่ยังทำใจทิ้งลูกไม่ลงนี้สิ ส่วนเรื่องเมียช่างเค้าเถอะ เค้าอยากเลิกกับผมซะเต็มที่นั้นละ สาเหตุพูดไปก็เท่านั้นสาวไส้ให้กากิน
แต่ลูกสุดท้ายเค้าก็ติดแม่มากกว่า เรามันตื่นเช้าไปทำงานกลับดึกมาเจอสองชั่วโมง นั่งอ่านเคสคนเลิกกัน แต่มีลูกไปเยอะมากๆ จนรู้สึกว่า การทนเพื่อลูก มันก็เหมือนเอานิ้วไปอุดเขื่อนที่กำลังทลายลงมา..
มันอาจจะได้ผล รอบสองรอบ แต่สุดท้ายมันก็จะมีวันหมด... ซึ่งผมเองก็ไม่รู้ ในใจนึงก็อยากให้ถึงจุดที้ไม่ไหวแล้ว อยากโยนทุกอย่างทิ้ง มันหนักมันทำร้ายจิตใจมากเกินไป แต่อีกใจก็ฮึบ อดทนไว้ สงสารลูก ยังอยากเจอหน้าลูก...
พ่อไม่เสียใจเลยที่มีลูก พ่อแค่เสียใจที่ไม่สามารถมอบสิ่งที่ดีที่สุดแก่ลูก...
ตอนนี้ก็บอกตัวเองว่า อย่าทำอะไรประชดประชันชีวิต เพราะเมียมันไม่สนใจหรอก ดีไม่ดีคงแช่งให้ตายเร็วด้วยมั้ง...