.


              และแล้วเทศกาลที่รอคอยอีกเทศกาลก็มาถึง นั่นก็คือปีใหม่ พวกเธอจะได้เคานต์ดาวน์กันข้ามวันข้ามคืน แบบไม่ต้องนอนกันเลยทีเดียวก็ได้

              บอสเลือกเคานต์ดาวน์กับสองฝาแฝดที่บ้านตัวเอง แทนที่จะไปรวมกลุ่มกับพวกจอย เพื่อน ๆ กลุ่มนู้นก็ไม่ได้ว่าอะไร ตามใจเธอ หลัง ๆ มาบอสก็ไม่ค่อยได้เล่นกับกลุ่มจอยแล้ว เนื่องจากหลายปัจจัยที่ทำให้ไม่ค่อยได้ไปเล่นด้วยกัน

               “31 ไปบ้านใครกันพวกมืง” บอสถามเพื่อน พรุ่งนี้ก็เป็นวันหยุดปีใหม่แล้ว ถามไปอย่างนั้นเอง ไม่รู้ว่าตนเองจะมาร่วมวงกับพวกเพื่อน ๆ ด้วยหรือเปล่า

               “ว่าจะไปบ้านชมพู่อ่ะ เหมาะสุด” จอยตอบ บ้านชมพู่อยู่คุ้มใต้ แถมยังเปิดเป็นร้านค้าอีกด้วย จึงเหมาะแกการไปตั้งวงเคานต์ดาวน์เป็นที่สุด “มืงมามั้ยอี่บอส ชวนพวกไอ้แฝด อี่จ๋อมอี่อุ้มมาด้วย”

               อุ้มเป็นเพื่อนรุ่นเดียวกันอีกคน ทว่าเข้าไปเรียนในตัวเมืองตั้งแต่ประถม อุ้มจึงไม่ค่อยมีเพื่อนเล่น ตอนนี้ก็มีจ๋อมกับสองฝาแฝดเป็นเพื่อนเล่นบ้าง เนื่องจากมัธยมเข้าเรียนโรงเรียนเดียวกัน

              “ดูก่อนนะมืง”

              ณ สนามหญ้าหน้าโรงยิม กลุ่มของพวกเธอนั่งรอเลิกเรียน มีกลุ่มรุ่นพี่ผู้ชายหลายคนแอบหนีกลับก่อน แต่พวกเธอไม่ทำ อยู่รอจนโรงเรียนเลิกดีกว่า ถึงอย่างไรพรุ่งนี้ก็ได้หยุดแล้ว หยุดยาวด้วย ทว่าน่าเบื่ออยู่เรื่องหนึ่งคือ ทำไมอาจารย์ต้องมาสั่งงานในวันหยุดยาว น่าเบื่อชะมัด

               วันที่ 31 ธันวาคม

               บอสตื่นตั้งแต่เช้าอาบน้ำสระผมแม้อากาศจะหนาว น้ำจะเย็นก็ไม่หวั่น กลัวไม่ได้ไปเล่นมากกว่า พ่อกับแม่และญาติทุกคนกลับมาต้อนรับปีใหม่กันที่บ้าน ณ เวลานี้ บ้านทุก ๆ หลังคาเต็มไปด้วยกลิ่นอายของความอบอุ่น และความสุข ทุกคนในครอบครัวอยู่กันพร้อมหน้าพร้อมตา อาจจะมีบางคนที่ไม่ได้กลับ ก็ไม่ใช่ปัญหาใหญ่อะไรด้วยความจำเป็นหลาย ๆ เรื่อง

               “แม่บอสไปเล่นปีใหม่นะ” เธอขอแม่ หลังอาบน้ำแต่งตัวเสร็จ ชุดตัวเก่งก็คือกางเกงวอร์มกับเสื้อยืด วันนี้เป็นกางเกงสีน้ำเงิน เช่นของพิมพ์กับแพรว เธออยากซื้อมาใส่เฉย ๆ นี่แหละ โรงเรียนของเธอใส่สีดำ

               “แม่ซื้อกางเกงยีนส์มาให้สวย ๆ ก็ไม่ใส่เนอะบอส ชอบมากเหรอกางเกงวอร์ม” แม่เห็นเธอแต่งตัวแล้วบ่นนิดหน่อย ก็อุตส่าห์ซื้อกางเกงมาให้สวย ๆ งาม ๆ เธอก็ยังไม่ใส่

               “หื่อ มันรัดบอสไม่ชอบ แม่ขอเงินด้วย” เธอส่องตัวเองหน้าตู้กระจก หันซ้ายหันขวาเช็คความเรียบร้อยของตนเองก่อนจะออกจากบ้าน ส่วนน้องสาวของเธอยังไม่ตื่นเลย พี่ ๆ ทั้งสี่คนกลับไปนอนบ้านของตนกันหมด เพราะลุง ๆ ป้า ๆ กลับมาจากกรุงเทพเช่นกัน

               “ไปเปิดเอาในกระเป๋าน่ะ พันนึงสองวันนะ แล้วอย่ามาขออีก” แม่ยืนเท้าสะเอวคุยกับเธอ ขณะกำลังกวาดบ้านอยู่

               “จ้า! พ่อไปไหนอ่ะแม่ ตาไปไหน ยายไปไหน” ทุกคนที่เธอพูดถึง ตั้งแต่ตื่นขึ้นมายังไม่เห็นเลย

               “ยายไปวัด ตาไปบ้านของตาแต่เช้านู้น ไปกับลุงปานป้าน้อย” แม่หมายถึงว่าตากลับบ้านเกิดตัวเอง ที่อยู่อีกตำบลไกล ๆ นู่น “ส่วนพ่อไปบ้านย่าตั้งแต่ไก่โห่เหมือนกัน” พอพูดถึงพ่อแล้วแม่ทำหน้าเบื่อหน่าย “บีม! บีมเอ้ยตอนไหนจะตื่นหนิ ช้างเข้าบ้านกะบ่เห็นนำเขา “ แล้วแม่ก็ตะโกนร้องเรียกน้องสาวที่นอนอยู่ชั้นสองของบ้านให้ตื่น

               “แม่บอสไปเล่นก่อนนะ ไปบ้านไอ้แฝด อาจไปบ้านชมพู่ลูกแม่แก้วด้วย”

               “ตอนเย็นให้รู้จักกลับบ้านด้วยล่ะ อย่าให้ได้ตาม จะไปเค้าท์ดาวน์ก็รู้จักกลับมาบ้านก่อน อย่าเถลไถล”

              “จ้า” แล้วเธอก็เดินไปหยิบเงินในกระเป๋าสตางค์ของแม่หนึ่งพันบาท สองวันจะคุ้มมั้ยก็ไม่รู้ จากนั้นก็รีบเดินไปบ้านสองฝาแฝดอย่างด่วนจี๋

              “จะพากันไปไหนวันนี้!” ป้าแพงถามเธอเมื่อมาถึง ไม่ได้ห้ามอะไร ก็มันเป็นเทศกาล ครอบครัวของพวกเธอไม่ห้ามอยู่แล้ว แค่ไม่ออกนอกหมู่บ้านเป็นพอ

               “บอสก็มานี่แหละ ลุงวิทย์ไปไหน พี่เจไปไหน”

               “ไปบ้าย่ามืง ไปแหมะ ญาติพวกแกมาไปสวัสดีเขาแหมะ” ป้าหมายถึงญาติฝั่งพ่อที่มาจากต่างจังหวัด และกรุงเทพ อย่างที่บอกวันนี้เป็นวันรวมญาติ ใครไม่เคยเห็นก็ได้เห็น เกือบครบทุกหน้า “ลุงป้าอาวอาสูถามหายุ”

               “ไม่! เอาไว้ก่อนเดี๋ยวบอสไปวัสดี อี่สวย อี่แพรว ทำอะไร” บอสไม่สนใจจะเสวนากับผู้เป็นป้าต่อ เดินผ่านเข้าไปในบ้านหาสองฝาแฝดดีกว่า

               เมื่อเข้ามาในบ้านก็พบว่าสองฝาแฝดแต่งตัวเสร็จแล้ว ทั้งสามคนแต่งตัวเหมือนกัน กางเกงวอร์มสีเดียวกัน เสื้อยืดเหมือนกัน แม่ของเธอซื้อมาฝากพิมพ์กับแพรวด้วย

               เสื้อแขนยาวฮาร่ากำลังฮิตมาแรงในกลุ่มพวกเธอ แพงแค่ไหนก็ซื้อ ของเธอสีน้ำตาล ของพิมพ์สีแดง ของแพรวสีครีม ของแท้จากในห้างพลาซ่า ของก็อบจากตลาดอย่าได้ใส่เชียว

               ไม่นานจ๋อมก็ขับมอเตอร์ไซค์มาหาพวกเธอ แต่งตัวเหมือนกันเป๊ะ ทั้งที่ไม่ได้นัดกันใส่เลย พวกเธอชอบใส่แบบนี้ เสื้อแขนยาวฮาร่าของจ๋อมสีครีมเหมือนกัน

               “เราจะไปเล่นที่ไหนกันดีวันนี้ หรือไปจะเล่นกับพวกจอยที่บ้านชมพู่กัน” เมื่อครบแก๊งสมัยประถมแล้ว แต่ยังหาที่ไปไม่ได้ สถานที่แรกที่นึกได้น่าจะไปรวมแก๊งกับเพื่อน ๆ รุ่นเดียวกันที่บ้านของชมพู่

               “จักคราวมั้ย!/ สักแป๊บมั้ย” บอสยิ้มชวนเพื่อน ๆ ลองไปดูก่อน ไม่สนุกก็แค่กลับมาบ้าน

               “คิดเหมือนมืงเลยบีหนึ่ง ฮา” จ๋อมพูดติดตลกกับเธอ ยิ้มอย่างมีเลศนัย แค่มองตาก็รู้ใจกันแล้ว

               “พี่เมาส์กับพี่เอ็กซ์ว่าจะมาหากูที่บ้านอ่ะ” แพรวลังเล สีหน้าเรียบเฉย เดาก็รู้ว่าแพรวไม่ค่อยอยากไปเท่าไหร่

               “บอกพี่เมาส์มาตอนบ่าย ๆ ได้มั้ย พวกเราไปหาเพื่อนกันก่อน ไปรวมรุ่นจักคราวค่อยกลับ” บอสหาทางออกให้แพรวแบบเข้าข้างตัวเองนิดหน่อย ก็เธออยากไปหาเพื่อน ๆ น่าจะสนุกกว่า

               “เอาไง” พิมพ์หันไปมองแพรว ถ้าแพรวไม่ไปพิมพ์ก็ไม่ไป นี่แหละนิสัยของสองฝาแฝดอีกนิสัยหนึ่ง

               “พวกมืงไปเลยกูรอพี่เม้าส์ก่อน เค้าจะมาแล้วเนี่ย นั่นพูดยังไม่ทันขาดคำเลยโทรมาล่ะ” แพรวตัดสินใจเด็ดขาด ไม่ยอมไปหาพวกจอยที่บ้านชมพู่

               “ไม่ไปก็ไม่ไปมืง พวกเราก็เล่นกันแค่นี้แหละ พี่เม้าส์ พี่เอ็กซ์แล้วใครอีก “ สุดท้ายบอสก็ตามใจพี่สาวอยู่ดี อะไรก็ได้! ไม่ไปก็ได้เธอก็ไม่ได้ซีเรียสอยู่แล้ว

               สรุปวันที่ 31 ธันวาคมพวกเธอจับกลุ่มกันเล่นที่หน้าบ้านของแพรว พวกพี่เม้าส์และเพื่อน ๆ สองสามคนขับรถมาเล่นด้วย พี่บอมของเธอด้วยอีกคน พี่โจด้วยที่มารวมกลุ่มกับพวกเธอในวันนี้ พอโตขึ้นมาหน่อย พวกเธอกับพี่ชายก็เล่นด้วยกันเลย และน่าจะอยู่ที่บ้านแพรวยาวไปจนถึงเที่ยงคืน

               “น้อง ๆ พี่ ๆ เพื่อน ๆ คนไหนสั่งเสื้อชมรมบ้านเรานะครับ ให้มารับที่ศาลากลางบ้านนะครับ เสื้อมาแล้ว” พี่ส้มประธานชมรมเยาวชนหมู่บ้านของพวกเธอ ประกาศเสียงตามสายให้มารับเสื้อ

               ย้อนไปเมื่อหนึ่งอาทิตย์ที่ผ่านมา พวกเธอเยาวชนในหมู่บ้าน พร้อมใจกันสั่งทำเสื้อชมรม พวกเธอมีชมรมประจำหมู่บ้านชื่อว่า “ชมรมโคกบ้านเก่าคลาสสิค” ชื่อนี้มีที่มา พอปีใหม่จึงพากันจัดทำเสื้อชมรมขึ้น และมีผ้าป่าด้วย ตอนเย็นก็คงแห่ผ้าป่ากัน

               “นั่นพี่ส้มบอกให้ไปเอาเสื้อแล้ว เดี๋ยวกูไปเอาเอง ปะจ๋อม” บอสเป็นคนเสนอตัวไปเอาเสื้อเอง เพราะเธอมีแผน เธอจะแอบขับรถไปหาพวกจอยต่างหาก “ จ่ายเงินค่าเสื้อกันครบแล้วน้อ งั้นกูกับอี่จ๋อมไปเอาเอง”

               พูดจบเธอกับจ๋อมก็ซ้อนรถกันไปเอาเสื้อชมรมกับพี่ส้มที่ศาลากลางบ้าน หรือศาลาการเปรียญนั่นแหละ เมื่อรับเสื้อของทุกคนมาครบแล้ว พวกเธอก็ขับรถไปบ้านชมพู่ เห็นเพื่อน ๆ รุ่นเดียวกันหลายคนทั้งชายหญิงกำลังรวมกันตั้งวงแอลกอฮอล์อยู่

               “ชนแก้วหน่อยอี่หมอ บอสกับจ๋อมรังเกียจเฮาบ่เพื่อน ฮา” ดิวโคตรกวนเลย ทันทีที่จอดรถ มาถึงก็จะชนแก้วกับพวกเธอสองคนซะแล้ว ดิวเทเหล้า 285 ผสมโซดาให้กับเธอสองคน พร้อมชนดื่มหมดแก้ว “หมดแก้วหมอ!”

               “ห่ามืง! กูยังไม่จบ ม.ต้นเลย ได้เป็นหมอล่ะ เฮ้อ! ฮา กุงึด ว่าตะมาฮอด!” บอสบ่นอุบอิบให้เพื่อน หลังจากยกเหล้าหมดแก้วกับจ๋อม จากนั้นก็คืนแก้วให้ดิวไป “พอก่อนมืง เกรงว่าจะยาว” บอสต้องรีบเบรกดิวไว้ก่อน ไม่อย่างนั้นไม่ได้กลับแน่

              “ไอ้สองแฝดไม่มาด้วยเหรอ” ดิวถามหาแพรวกับพิมพ์

              “อยู่บ้าน พี่เม้าส์มาหามัน เคานต์ดาวน์ที่นี่เหรอพวกมืง คืนนี้เผื่อพวกกูมาหา เอ้อ! ไปบ้านอี่แพรวเด้อ พวกกูตั้งวงเหมือนกัน” บอสลงไปนั่งยกด้วยอีกแก้วก่อนจะขอตัวกลับ “ไปเอาเสื้อกันยังพวกมืงอ่ะ พี่เม้าส์มาเล่นกับอี่แพรวไงก็เลยไม่ได้มา เดี๋ยวพวกกูมาหามืง กลับก่อนเด้อ ปะจ๋อมเดี๋ยวมันรอนาน”

               “อี่บอส! มานะมืงรวมรุ่นเพื่อนร่วมรุ่น” ชมพู่พูดกับเธอก่อนจะกลับ

               “เออ ๆ “ แล้วเธอกับจ๋อมก็ขับรถกลับบ้านไปหาสองฝาแฝด ป่านนี้รอแย่แล้ว เผลอ ๆ ด่าด้วยซ้ำที่พวกเธอไปอะไรนานขนาดนี้

               ขับรถมาถึงบ้านสองฝาแฝดเห็นพี่เม้าส์ พี่เอ็กซ์ พี่บอม และพี่โจพี่ชายญาติฝั่งพ่ออีกคนตั้งวงกันแล้ว

              “ไปไหนมาตีบ” พี่โจทักทายเธอทันทีที่ลงจากรถ ส่วนพวกตนกำลังนั่งล้อมวงดื่มเบียร์กันอยู่ มีกับข้าวนิดหน่อย การที่พี่เม้าส์มาหาแพรวที่บ้าน ลุงกับป้าก็ไม่ห้ามอะไร อย่างเดียวที่ห้ามเด็ดขาดคือ ห้ามให้แพรวไปบ้านพี่เม้าส์เด็ดขาด

               “ไปเอาเสื้อมา เสื้อชมรมโคกบ้านเก่าคลาสสิค “ เธอกับจ๋อมเดินเข้ามานั่งล้อมวงด้วย พี่ ๆ ทราบหมดแล้วว่าเธอก็ดื่ม

               “กูรู้แล้ว แต่มืงไปไหนมานานเชียว” พิมพ์ถาม

               “แวะไปหาพวกชมพู่มา เออมืงพวกมันบอกคืนนี้ให้เราไปเคานต์ดาวน์ที่บ้านชมพู่ด้วย”

               แพรวหันหน้าไปหาพี่เม้าส์ ก่อนจะหันมาตอบเธอ “คิดดูก่อนมืง”

              “เออ ๆ “ บอสแจกเสื้อให้ทุกคน แล้วเธอก็เปลี่ยนเสื้อที่ใส่ออก สวมเสื้อชมรมแทน เป็นเสื้อยืดคอวีธรรมดา ๆ สีเทา สกรีนคำว่าชมรมโคกบ้านเก่าคลาสสิคไว้ด้านหลัง ส่วนด้านหน้าสกรีนคำว่า เฮาฮักกัน ทุกคนเปลี่ยนเสื้อสวมเสื้อชมรมกันหมด “เดี๋ยวเย็นนี้เราจะไปแห่ผ้าป่ากัน”

               ระหว่างวันเพื่อน ๆ ของพี่เม้าส์ขับรถเข้าออกที่บ้านของแพรวเป็นว่าเล่น รวมทั้งเพื่อน ๆ ของเธอด้วย ที่แวะเข้ามายกแก้วด้วยก็ขับออกไปอยู่อย่างนั้น บ้างก็ไปบ้านชมพู่ แล้วก็มาที่นี่

               “มาแฮ็ก กลุ่มเพื่อนเราอยู่บ้านชมพู่กันหมดห่ามืง ฮา” เมื่อเห็นแฮ็กเกอร์กับอ้นเพื่อนชายขับรถเข้ามาจอดที่บ้านแพรว เธอยกแก้วเบียร์ต้อนรับเพื่อนทันที

               “พวกกูก็มาจากบ้านชมพู่นี่แหละ “ อ้นเดินเข้ามานั่งลงข้าง ๆ พี่บอมกับพี่โจ “จานเม้าส์คือเฝ้าผู้สาวคักแท้ โห่ ไม่คิดจะไปหาเพื่อน ๆ ตัวเองเลยหรือไง” อ้นแซวพี่เม้าส์ คนโดนแซวไม่ตอบอะไร ยิ้มอย่างเดียว และยกมือขึ้นตบศีรษะอ้นแบบตลกเบา ๆ ทุกคนฮาทั้งกลุ่ม เพราะเมาด้วย นิด ๆ หน่อย ๆ ก็ฮา

               “พวกพี่ส้มอยู่ศาลากลางบ้านนู้น กับพวกพี่นิว พี่ปาล์ม พี่โจ้ เค้ามีสอยดาวกันด้วย” แฮ็กเกอร์รายงาน

              “กูพึ่งไปเอาเสื้อมาหนิ พ่อใหญ่บ้านส้มน้อ กูว่าในอนาคตพี่ส้มต้องลงผู้ใหญ่บ้านหมู่ 1 แน่นอน ฮา” จ๋อมแซวพี่ส้ม ก็เป็นอย่างนั้นจริง ๆ เธอเองก็คิดแบบจ๋อม

               ตอนนี้กลุ่มของพวกเธอมีแฮ็กกับอ้นมาเพิ่ม เพื่อน ๆ บางคนก็เทียวไปเทียวมา ขับรถเข้าออกหน้าบ้านแพรวเป็นว่าเล่น พวกจอยกับชมพู่ก็แวะมาสักพักก็ไปอยู่อย่างนั้นทั้งวัน

               พวกเธอไม่ได้เปิดเพลงเสียงดังเหมือนข้างบ้าน พี่เม้าส์กับพี่เอ็กซ์นำกีต้าร์มาเล่นด้วย ร้องเพลงกันอย่างเพลิดเพลิน ทำให้สนุกอีกแบบโดยไม่จำเป็นต้องเปิดเพลงเสียงดัง ป้าแพงทำกับแกล้มมาให้อร่อยมาก