💞 ร้อยเล่ห์มารยา : ร้อยเล่ห์ตัณหา มารยากิเลส : ดูละครแล้วย้อนดูตน

ตั้งใจตั้งแต่ช่วงกลางๆ เรื่องแล้วว่าเรื่องนี้ต้องมีกระทู้
แต่ความที่พอดูแต่ละ ep ก็มีประเด็นมาเรื่อยๆ ก็เลยรอมาเรื่อย 
ไปๆ มาๆ เลยคิดว่าไว้สรุปภาพรวมเลยดีกว่า 

ช่วงแรกๆ ที่ดูละครเรื่องนี้ “ร้อยเล่ห์มารยา” เราคิดเหมือนที่หลายๆ คนก็คงคิด 
ว่าร้อยเล่ห์มารยาคงหมายถึงตัวละครตติยาหรือนิ่ม ที่ดูจะเป็นตัวละครที่มีเล่ห์กลมารยามากที่สุด

แต่พอดูไปได้ซักระยะ ได้ย้อนกลับไปดูรายการเปิดกองวิกสาม ไปสะดุดกับคำที่คุณนก จริยา ผู้จัดพูดในรายการว่า 
“ทุกวันนี้เป็นยุคที่โลกพัฒนามาก จนมนุษย์เราคิดว่ารู้ทุกอย่างบนโลกใบนี้ แต่สิ่งที่เราไม่รู้กลับเป็นเรื่องของตัวเราเอง” 

Ep แรกๆ ละครเปิดมาด้วยความวายป่วงของพิชชาในช่วงที่ปัญหาชีวิตคู่สะสมมานานจนเข้าจุดพีค 
ภาพที่เราเห็นคือนางเอกถูกความโกรธ ความเสียใจ ความผิดหวัง สารพัดอารมณ์บันดาลให้ทำสิ่งต่างๆ ไปอย่างขาดสติแทบทุกฉาก 
จนกระทั่งรามิลก้าวเข้ามา เป็นเหมือนตัวแทนของตัวสติ มาเป็นตัวเปรียบเทียบ รวมถึงค่อยๆ เป็นคนดึงพิชชาให้สงบลง 
ใช้สติในการรับมือกับสถานการณ์และอารมณ์ความรู้สึกที่เกิดขึ้นในจิตใจมากขึ้น จากพิชชาคนที่ขึ้นง่าย ขี้วีน ค่อยกลับมาเผยมุมสดใส
แบบคนที่เเติบโตมาอย่างสมบูรณ์พร้อมด้วยความรักความอบอุ่นจากครอบครัว 

ระหว่างที่เรื่องดำเนินไป เราได้เห็นการโลดแล่นของตัวละครไปตามเหตุการณ์ตามสถานการณ์ต่างๆ 
แต่ละคนมีความคิด การกระทำ การตอบสนองสถานการณ์ในแบบของตัวเอง เราเริ่มเห็นภาพคำว่า “ร้อยเล่ห์มารยา” ลึกซึ้งขึ้น

🔸️🔸️🔸️ ร้อยเล่ห์มารยา ไม่ได้หมายถึงแค่ตัวละครตัวใดตัวหนึ่ง แต่คือร้อยเล่ห์มารยาของกิเลสตัณหา รัก โลภ โกรธ หลง
ความต้องการ ความทะยานอยากในใจของมนุษย์ที่หลอกล่อให้แต่ละคนทำตามเสียงของกิเลสข้างในใจ เต้นตามสิ่งที่กิเลสสั่ง ตัณหาบงการ
ด้วยเล่ห์กลที่มันลวงล่อให้เราหลงคิดไปว่าเป็นเสียงของตัวเอง 

ความโกรธที่สั่งให้ เอมอาละวาดทะเลาะกับแม็กซ์ พุ่งไปด่าไปตบตีทำร้ายปานแก้วโดยไม่คิดถึงผลที่จะตามมา
ความโลภความอยากได้ใคร่มี ที่เรียกร้องให้ปานแก้วแลกศักดิ์ศรีตัวเองเพื่อทรัพย์สินเงินทองด้วยการเป็นชู้เป็นเมียน้อยอย่างไม่แคร์ศีลธรรม 
แล้วพอตอนหลังความรู้สึกว่าได้น้อยกว่าก็ทำให้บ้าคลั่งจนคุมตัวเองไม่อยู่ ก่อเรื่องร้ายแรงที่สุด
ความหลงที่ทำให้นิ่มไม่รู้ผิดชอบชั่วดี มีตรรกะที่บิดเบี้ยว มองไม่เห็นสิ่งมีค่าที่ตัวเองมี แต่กลับไปจดจ่ออยู่กับอดีตกับความอิจฉาริษยา 
พาชีวิตตัวเองไปสู่ทางตกต่ำ กลายเป็นที่เคยมีก็สูญเสีย ที่ไขว่คว้าก็ไม่ได้ ไม่เหลืออะไรอยู่ในมือเลย นอกจากความเคียดแค้นอิจฉาที่กอดไว้ตลอดมา
หรืออย่างแม็กซ์ การที่แม็กซ์เจ้าชู้มีเมียน้อยไปทั่ว ไม่ใช่เพราะเขาไม่รักเอม แต่เพราะเขารักตัวเองมากเกินไป มากจนทนไม่ได้ที่ตัวตนหรืออัตตา
ของตัวเองถูกทำร้าย จากการที่เอมเหมือนจะเดินนำหน้าเขาในเรื่องงาน การถูกแม่บีบคั้นตอกย้ำด้วยเรื่องนี้อยู่ตลอด ทำให้แม็กซ์แสดงออก
ด้วยการประกาศศักดาของผู้ชาย(แบบผิดๆ)เพื่อปกป้องอัตตาของตัวเอง

รวมไปถึงตัวละครอื่น ไม่ว่าจะมีบทบาทมากน้อย ถ้าพิจารณาดีๆ ล้วนแต่มีสิ่งที่ทำตามเสียงของกิเลสแล้วนำพาตัวเองไปสู่ปัญหาทั้งนั้น

ทุกคนล้วนถูกมารยาของกิเลสหลอกล่อ ให้ทำตามไปโดยไม่รู้ตัว ไม่เอะใจคิดสักนิดว่าเป็นสิ่งที่ควรทำจริงมั้ย ผลที่ตามมาจะเป็นยังไง 
มันเรียกให้ทำก็ทำ เต้นไปตามมันทุกวันทุกเวลาโดยไม่รู้ตัว กลับหลงคิดด้วยซ้ำว่าทุกอย่างคือสิ่งที่เราคิดเองทำเอง

🔸️🔸️🔸️ เมื่อกิเลสมีอำนาจมีเล่ห์กลมารยาแบบนี้ แต่เราเป็นมนุษย์ปุถุชน จะไปหาญสู้ต่อกรกับมันยังไงได้ ? 

คำตอบมาในรูปของคุณทนายรามิล (รวมไปถึงน้าสิ และนิภาด้วยในบางครั้ง) ที่จะมาพร้อมกับคำว่าสติ (และศีลธรรม)

สติมันไม่ได้ทำให้เราชนะกิเลสโดยสิ้นเชิงหรอก แต่มันจะทำให้เราเต้นตามกิเลสแบบมีทิศทางมากขึ้น 
อย่างน้อยก็ไม่ใช่ทิศที่จะพาตัวเองไปสู่หายนะ เพราะเอาเข้าจริงกิเลสมันก็ยังมีประโยชน์ต่อการใช้ชีวิตแบบโลกๆ 
สำหรับผู้ที่ยังไม่ได้คิดไปถึงการหลุดพ้นวัฏสงสาร อย่างเช่นใช้เป็นแรงผลักดันตัวเองให้สร้างฐานะอย่างณัฐ 
หรือช่วงแรกที่พี่มิลตามยุ่งวุ่นวายตามดูแลเอมก็เพราะเสียงสั่งของกิเลสที่ชื่อว่าความรักเหมือนกัน 
(แต่ก็จะมีเสียงน้าสิคอยเตือนตลอดว่าให้รักษาขอบเขตไว้แค่ในฐานะเพื่อน ใช้กรอบของศีลธรรมของกำกับไว้ 
---ทำให้เรื่องราวความสัมพันธ์ของพระเอกนางเอกหมดจดสวยงาม ไม่มีโมเมนต์ที่ทำให้คนดูรู้สึกว่ามีเรื่องหมิ่นเหม่ผิดศีลธรรมแม้แต่น้อย 
แม้ว่าจะเริ่มกลับมาเกี่ยวข้องกันตั้งแต่ก่อนเอมหย่า)

การมีสติ จะทำให้เรารู้ว่ากำลังจะทำตามบงการของสิ่งใด ได้ใช้ปัญญาไตร่ตรองให้รอบคอบก่อนว่าจะทำหรือไม่ทำอะไร อย่างไร 
เพื่อให้เกิดปัญหาตามมาน้อยที่สุดได้

ถึงวันนี้ที่เราดูละครมาจนเกือบจบ นอกจากความสนุกสนานความลุ้นระทึกในเรื่องราวที่พลิกผันแล้ว 
สิ่งที่ได้มาอีกอย่างคือ ต่อไปเวลาที่นึกถึงละครเรื่องนี้ นึกถึงคำว่า “ร้อยเล่ห์มารยา” เราจะได้หมั่นนึกถามตัวเองเรื่อยๆ ว่า 
วันนี้มีกิเลสตัวไหนมันใช้เล่ห์กลอะไรหลอกล่อเราบ้าง แล้วเรารู้เท่าทัน หรือหลงไปตามมารยาของมัน