ที่จะเล่าค่อนข้างยาวหน่อยนะคะ ก็คือว่าเราเรียนอยู่วิลัยใหญ่นั่นแหละค่ะตอนแรกก็คิดว่ามาเรียนที่นี่เพื่อนๆจะต้องดูโต ดูมีความคิด แต่กลับกันเลย แรกๆเราก็เข้าหาเพื่อน แต่หลังๆ เราไม่ค่อยได้ไปอยู่กับเพื่อนที่อยู่บ่อยๆ เราเริ่มมาอยู่คนเดียว ก็คุยปกติไม่ได้อะไรไม่ได้แข็งใส่แค่ไม่ค่อยไปอยู่ด้วยแค่นั้น แต่กลับกันเราถูกมองว่า เหมือนทำตัวเหมือนมีปัญหา แต่สิ่งที่เราได้ที่เราเจอกับเพื่อนคนนี้มันก็เหลือเกินแล้วค่ะ เราก็มีโกรธมีงอนบ้าง แต่เราไม่ได้เป็นคนโกรธนานเราก็ยังคุยยังปกติดีทุกอย่าง ก็เป็นเพื่อนที่เราเคยไปอยู่ด้วยกันบ่อยๆนั่นแหละค่ะ แต่ว่าคือบางอย่างเราก็รับไม่ได้ เอาเราไปนินทา พูดจาไม่ไห้เกียรติเราบ้างหักหน้าเราบ้าง แต่เราก็มีสวนกลับบ้างนะคะ แต่ส่วนมากจะนิ่งใส่ แล้ววันนึงเราก็เลยลบเพื่อนในห้องที่เป็นผู้หญิงบนเฟสออกให้หมด แต่ก็มีเป็นเพื่อนในอีกเฟสนึง ตั้งแต่นั้นมามันก็ยังดูปกติจนกลุ่มนั้นที่เราไปอยู่ด้วยเริ่มแข็งกับเรา เริ่มมองเริ่มทำหน้าไม่พอใจเวลาเห็นเรา บางทีเราก็โดนเพื่อนผู้หญิงแซะโดนแขวะด้วยนะ ทั้งที่เราไม่ได้มีปัญหากับเขาเลยคือเราก็ไม่รู้ว่าไปทำไรให้ เราปกติทุกอย่าง คือทางเราไม่เคยไปแชร์ด่าไปแชร์ว่าทางเพื่อนที่เรียนอยู่เลย มีแต่เราที่มีปัญหากับเพื่อนเก่าแล้ว เหมือนเราออกมาอยู่คนเดียวด้วย ทางเพื่อนที่เรียนก็ดูเหมือนมีปัญหากับเราดูเหมือนว่าเราไปว่าเขาจนเขาทักมาบอกเราว่า ทำไมต่อหน้ากับลับหลังคนละอย่างกันเลยเป็นอะไร เราก็บอกเขาไปเราก็ถามเขาว่าไม่ได้ไปทำไรให้ไม่ได้มีปัญหากับเพื่อนในห้องสักคน แต่ทำไม่เหมือนมีแต่คนไม่ชอบ เริ่มมีคนเกลียด ทั้งๆที่ก็ไม่ได้มีปัญหาอะไรกันเลย จนคนที่เขาทักมาไดัฟังเราที่อธิบาย เขาก็บอกต่างคนต่างอยู่ แต่เราก็ไม่รู้ว่าเราควรทำไงต่อดี หรืออยู่เฉยๆเขาคุยมาก็คุยตอบ คือเหมือนเราโดนมองเหมือนไม่ใช่เพื่อนร่วมห้องเหมือนเราเป็นอากาศไปเลย เราอยากย้ายห้องไปอยู่กับเพื่อนของเราอีกห้องก็ย้ายไม่ได้เราก็ต้องทนเรียนต่อ3ปี เราแทบจะไม่มีเพื่อนผู้หญิงในห้องเลย เรามีเพื่อนผู้ชายก็จริงแต่เขาก็จะเข้าหากลุ่มที่เราเคยไปอยู่ด้วย ส่วนมากเหมือนอยู่คนเดียวมากกว่า เราควรทำตัวยังไงดี
ควรทำยังไงดี