ทำไมรู้สึกว่าเวลารักใครคนนึงแล้วไม่อยากผิดหวังหรือเสียใจเลย

ผมเสียน้องแฝดหญิงของผมเพราะแม่ผมแท้งออกก่อนกำหนดผมรู้สึกเหนื่อย ท้อแท้ เสียความรู้สึกกับเรื่องที่เกิดขึ้นเพราะมันไม่ใช่ครั้งแรกแม่ผมเคยแท้งไปรอบนึงแล้วตอนผมป.3 ผมเสียใจมาก จนแม่ผมท้องน้องแฝดผมครั้งนี้

ถ้าหากเราเปนคนที่ทะเลาะกับพ่อแม่บ่อยจะเปนบาปเปนกรรมต่อเราอย่างมหัน แล้วถ้าหากว่า เราไม่ได้ตั้งใจแต่มารดากำลังยุในช่วงเครียดและกำลังเข้าสู่วัยทองเลยทำให้เขาอารมแปลปลวน ชอบดุด่าว่าร้ายและแช่ง ในบางครี้

พอดีเพิ่งเลิกกะแฟนใหม่ๆ เราเปนคนบอกเลิกแฟนเอง แต่ทำไมจิตฟุ้งซ่านมาก เสียความรู้สึก ต่างๆนาๆ อยากรู้ว่ามีวิธีไหนบ้าง ไม่ให้จิตมันฟุ้งซ่าน อยู่กะเพื่อนก้อไม่เปนไร เฮฮ่าปาร์ตี้ แต่พออยู่คนเดวน่ะสิ เริ่

เราผิดหวังจากความรักซึ่งเป็นรักครั้งแรก อายุเราก็ถือว่าวัยรุ่นปลายๆแล้ว ไม่เคยผิดหวังจากความรักมาก่อน เราหวังว่าคนนี้จะใช่และจะเป็นคนสุดท้ายเราสองคนวาดอนาคตไว้อย่างสวยงามด้วยกัน สุดท้ายก็มีเหตุผลให้ไม

ฉันอยู่กินกับแฟนมา13ปี แรกๆตอนอยู่ด้วยกันใช้ชีวิตลำบากมากเพราะเราทั้งคู่ไม่ใช่คนมีฐานะสักเท่าไร ​อายุแฟนตอนอยู่ด้วยกันอายุค่อยข้างจะน้อย แฟนเรา 17 ส่วนเรา19 พอได้อยู่ด้วยกัน3-7ปี ชีวิตเราค่อยๆดีขึ้นพอ

พ่อเราเปนคนอารมณ์ร้าย เวลาโกรธก้จะทำลายข้าวของ พ่อไม่เคยฟังใคร ยกตัวอย่างเวลา เราโดนแม่ว่าพ่อมักจะมาซ้ำเติมเราไม่รู้ว่าพ่อเป็นอะไรทำไมอยุดีๆถึงมาซ้ำเติมทั้งๆที่เปนเรื่องของเรากับแม่ พ่อเราเปนคนอารมณ์ด

เราผ่านเหตุการณ์เลวร้ายในชีวิตมา ถูกแฟนเก่าซ้อมและขังเป็นเวลา 7 วัน หวาดระแวงว่าจะโดนทำร้ายตอนไหนที่เขาไม่พอใจ และคิดแค่ว่าพ่อกับแม่จะมาเจอศพเราสภาพไหน แต่เราก็หนีออกมาได้ ได้มาเริ่มต้นชีวิตใหม่ ได้เจ

(พ่อและแม่เป็นพ่อเลี้ยงแม่เลี้ยงนะครับ) ผมไม่ได้เป็นบุตรบุญธรรมโดยกฎหมาย แต่พ่อและแม่เลี้ยงผมมาตั้งแต่ผมเกิดและพ่อกับแม่อยู่ด้วยกันมา30ปีแล้ว ผมเสียใจมากเลยที่มีเห็นการณ์แบบนี้เกิดขึ้นและก็ผิดหวังมากเ

เราเลิกกันแฟนมา1เดือนแต่ว่ามีอาการใจสั่นมือสั่นหายใจไม่ทั่วท้องเส้าซึมไม่ร่าเริงไรงี้อันนี้น่าจะปกติของคนเลิกกันแต่ว่าเพื่อนเราบอกว่าเราซึมหนักมากไมร่าเริิงมาๆเหม่อบ้างเขาบอกกลัวว่าเราจะซึมเศร้าอะไรงี

ตอนนี้เรากำลังมีปัญหากับแม่ในเรื่องที่แม่พูดว่าจะให้ของเราอย่างเช่นจะออกรถให้ จะยกร้านให้ เราไม่เคยเอ่ยปากขอสักครั้ง แม่เป็นพูดขึ้นมาเอง เราที่มีความหวังแล้วมันก็พังทุกครั้งกับความลังเลของแม่ เราเข้าใ