เรื่องมันมีอยู่ว่า เราเองไม่ค่อยสนิทหรือไม่ถูกกับใครในครอบครัวตัวเองอยู่กับใครในครอบครัวแล้วรู้สึกไม่สบายใจส่วนตัวเกิดพัทยาแต่แม่หรือพี่น้องเกิดที่น่านกันหมดพ่อเสียไปแล้วทำให้เราไม่คุ้นชินกับที่น่านเลย ตั้งแต่เด็กที่เราต้องมาที่น่านครั้งแรกเราตื่นเต้นมากแต่มันก็ไม่ใช่ว่าจะมีความสุขหรอกนะเรามาที่น่านเพื่อมาแค่เที่ยวไม่เคยคิดจะมาอยู่เลย แต่มาเมื่อไหร่จะโดนกรอกหูแต่คำว่า
”ย้ายมาอยู่นี้เถอะ””ย้ายมาเรียนนี้เถอะเราไม่โอเคที่วันนึงต้องย้ายมาจริงๆ จนตอนนี้อายุ17ปียังโดนคำเดิมๆแต่หนักขึ้นที่ว่าตอนนี้แม่ให้เลือกว่าจะอยู่พัทยาหรือมาอยู่ที่น่านมาเรียนที่นี้ แต่ถ้าเราเลือกพัทยาเราจะต้องอยู่กับน้ากับลูกของน้าซึ่งเราไม่ถูกคอเอาสะเลย เราไม่มีความสุขเราคิดมากเราพูดออกมาให้ใครฟังไม่ได้เพราะมันจะร้องไห้ตลอด เราไม่มีเพื่อนไม่มีใครที่รู้จักที่นี้ยิ่งทำให้เราไม่อยากมาเราไม่อยากเริ่มต้นใหม่เรามีความสุขกับที่เก่ามาก จากเดิมเราอยู่บ้านที่พัทยากับแม่ตอนนี้แม่ต้องมาดูตาที่น่านทำให้อยู่คนเดียวแม่เลยจะให้ไปอยู่กับน้า น้าก็อยู่พัทยาเหมือนกัน แต่เราไม่อยากที่จะเปลี่ยนเราอยู่ที่บ้านคนเดียวได้สบายใจมากกว่าการที่มาอยู่บ้านน้าหรือมาน่านสะอีกเรามีเพื่อนบ้านเยอะมากทำมห้เราไม่เคยรู้สึกเดียวดายเสลาอยู่บ้านคนเดียวเลย เราควรที่จะทำยังไง
ปัญหาครอบครัว
”ย้ายมาอยู่นี้เถอะ””ย้ายมาเรียนนี้เถอะเราไม่โอเคที่วันนึงต้องย้ายมาจริงๆ จนตอนนี้อายุ17ปียังโดนคำเดิมๆแต่หนักขึ้นที่ว่าตอนนี้แม่ให้เลือกว่าจะอยู่พัทยาหรือมาอยู่ที่น่านมาเรียนที่นี้ แต่ถ้าเราเลือกพัทยาเราจะต้องอยู่กับน้ากับลูกของน้าซึ่งเราไม่ถูกคอเอาสะเลย เราไม่มีความสุขเราคิดมากเราพูดออกมาให้ใครฟังไม่ได้เพราะมันจะร้องไห้ตลอด เราไม่มีเพื่อนไม่มีใครที่รู้จักที่นี้ยิ่งทำให้เราไม่อยากมาเราไม่อยากเริ่มต้นใหม่เรามีความสุขกับที่เก่ามาก จากเดิมเราอยู่บ้านที่พัทยากับแม่ตอนนี้แม่ต้องมาดูตาที่น่านทำให้อยู่คนเดียวแม่เลยจะให้ไปอยู่กับน้า น้าก็อยู่พัทยาเหมือนกัน แต่เราไม่อยากที่จะเปลี่ยนเราอยู่ที่บ้านคนเดียวได้สบายใจมากกว่าการที่มาอยู่บ้านน้าหรือมาน่านสะอีกเรามีเพื่อนบ้านเยอะมากทำมห้เราไม่เคยรู้สึกเดียวดายเสลาอยู่บ้านคนเดียวเลย เราควรที่จะทำยังไง