สวัสดีค่ะ เราเป็นสมาชิกบัตรผ่านนะคะ
มีเรื่องราวที่ประสบพบเจอมาแชร์ให้เป็นอุทาหรณ์หรืออะไรก็ตามแต่ค่ะ
เรื่องราวเริ่มต้นจากเรากับแฟนในเวลานั้นเจอกันผ่าน msn แล้วก็มีการนัดเจอจนได้คบหาดูใจในวัยที่เจอคืออายุ 21 ปีเข้าสู่วัยทำงานกันทั้งคู่แล้วค่ะ เราสองคนคบกันมาเข้าสู่ปีที่ห้า เราจับได้เรื่องผู้หญิงอีกคน ตอนนั้นเขาเลือกเรา พาเราไปพบทางบ้านเขา และขอให้เราอยู่บ้านเขาเพื่อลดค่าใช้จ่าย
เราเป็นเด็กบ้านนอกมาเรียนในกรุงเทพค่ะ เขาเป็นคนกรุงเทพบ้านอยู่ฝั่งธนฯ เราตัดสินใจนานมากกว่าจะตกลงไปอยู่กับเขาที่บ้าน พอเราเข้ามาอยู่ทุกอย่างปกติดี เลิกงานกินข้าวพร้อมกัน เป็นแบบนี้มาตลอด จนวันนึงเราจับได้เรื่องเขาคบซ้อน เราทะเลาะกันใหญ่โต เราเป็นฝ่ายเอ่ยปากขอเลิกรา เพราเขาไม่ได้รักเราคนเดียว แต่การทะเลาะจบลงด้วยวิธีเอาโมโหเสียงดังเข้าข่ม สุดท้ายก็ไม่ยอมเลิก หาว่าเรา งี่เง่า คิดมาก แต่เราสืบจนแน่ใจ มีหลักฐานมัดตัว แต่นั่นแหละค่ะ ก็ไม่ได้ทำให้เลิกกันได้ เราจมอยู่กับความทรมาน นอนมองหน้าเขาว่าทำไมทำร้ายเราขนาดนี้ ความซื่อสัตย์ต่อคู่ชีวิตที่เรามีให้ มัน
ไม่มีความหมายอะไรกับใจของเขาเลย
วันเวลาผ่านไปเราเลยบอกตัวเองให้เริ่มทำใจ เราเข้ามาอ่านพันทิปก็ได้ข้อคิดว่า จงฝึกใช้ชีวิตคนเดียวให้ได้ เมื่อถึงวันที่เราพร้อมจะก้าวเดินจากเขาไป เราจะมีความเจ็บปวดน้อยลง
ช่วงก่อนเลิกกันจริงจัง มีผู้ชายคนหนึ่งเข้ามาในชีวิตเรา เขาเป็นเพลย์บอย เจ้าชู้ มีท่าทีจีบเรา เราวางตัวให้เขารู้ว่า เรามีเจ้าของ อย่ามาวุ่นวาย ระหว่างนั้นเรากับแฟนก็เริ่มเป็นคนแปลกหน้าของกันและกันเข้าไปทุกที เราเห็นเขาวาดแปลนบ้าน พอถามเขาบอกเป็นบ้านสำหรับเราและเขา แต่ความรู้สึกแรกเราบอกว่า ไม่ใช่ นี่เป็นแผนที่เขาวางไว้กับอีกคนต่างหาก เรารอให้เขาบอกเราตรงๆ ว่า เขามีคนอื่น และเขาต้องทิ้งเราไปหาอีกคน แต่ เขาไม่เคยกล้าพูดอะไรเลย
กลับมาที่เพลย์บอยคนนั้น เริ่มจีบเราทั้งที่เราออกตัวแรงว่ามีเจ้าของ เราเลยเกิดความคิดว่า ถ้าโกหกแฟนว่าคบซ้อน เขาคงเลิกกับเราได้ง่าย แล้วถ้าเราบอกเลิกก่อน เขาคงไม่ลำบากใจว่าเป็นฝ่ายทิ้งเรา เราเลยเริ่มทำเป็นหลุดพูดถึงเพลย์บอยคนนี้บ่อยๆ ได้ผลค่ะ แฟนหึง แต่ไม่ยอมบอกเลิกตามเคย เราเลยเกิดอยากรู้ว่า การแอบมีกิ๊กนี่ มันสนุกมากเหรอ ทำไมถึงชอบมำกันจัง เราลองไปไหนมาไหนกับอีกคน ผลที่ได้คือ เราต้องมาคอยโกหกแฟน คอยเช็คเวลาแฟน และอีกมากมายที่มันไม่ได้มีอะไรดีเลย เราเหนื่อยที่ต้องแมนเนจอะไรแบบนี้ เราเลยตัดสินใจบอกแฟนว่า เราคบซ้อน ขอเลิกกับแฟน เวลานั้นแฟนช๊อคไป ไม่พูดอะไรต่อ คำสุดท้ายคือ เดี๋ยวค่อยคุยกัน ยังก้องในหัวเราจนทุกวันนี้
ส่วนเพลย์บอยคนนั้น เราก็ดูออกว่า ไม่จริงจัง จนเขายอมบอกเกี่ยวกับที่บ้านของเขาให้เรารู้ แน่นอนค่ะ ว่ามันเป็นไปไม่ได้ เขาบอกเราว่าโสดมาก แต่ความจริงคือ เขามีแฟนที่คบจนหมั้นอยู่แล้ว แต่หมั้นโดยที่ทางบ้านฝ่ายชายไม่รับรู้ เขาทำงานเซลล์ค่ะ เขาก็มีสาวๆ สำรองไว้ตลอด เราก็คุยไลน์จนเขาพลาดส่งภาพสาวๆ ในสต๊อคมาให้เราเอง หลังจากเราจบความสัมพันธ์กับแฟนเก่าอย่างเจ็บปวดที่สุด เราก็ใช้เวลากับตัวเอง เขาแบ่งเวลามาเจอเราในภาคกลางวัน ไปกินข้าว ดูหนัง เดินห้าง แล้วเขาจะบอกว่าต้องรีบกลับเพราะนัดแม่ไปทำธุระ
จนวันนึงเพลย์บอยคนนี้เริ่มทำตัวหาย ไลน์ไม่ตอบ ติดต่อยากขึ้น จนมีน้องสาวเราไปเจอเฟสบุคเขาไปเที่ยวกับครอบครัว และ ผู้หญิงที่แม่หาให้ ผู้ใหญ่คุยเรื่องแต่งงานไว้หมดแล้ว เราเลยส่งให้ดูแล้วเจ้าตัวก็มาแต่งเรื่องว่าถูกบังคับให้แต่งงาน เราก็เหรอ อายุ 30+ ยังตัดสินใจชีวิตตัวเองไม่ได้นี่ มันไม่ใช่แล้วแหละ
เราลองทักผู้หญิงไป ก็เป็นเรื่องตามคาดค่ะ เขามีปัญหากับทางบ้าน มาโวยวายเราบอกให้เราอยู่เงียบๆ เขาจะจัดการเอง แล้วพ่อคุณก็เงียบหายไปเลย ติดต่อไม่ได้ เราคิดแล้วว่าจะออกมารูปการณ์นี้ จนเรามาได้ข่าวเขาแต่งงาน เราไม่ตกใจกับข่าวนี้เพราะยอมรับว่า เราก็ไม่ได้คิดจะคบหากับเขาอยู่แล้ว แค่คั่นเวลาช่วงที่ไม่มีใคร
เราเลยลองทักแชทหาคนที่เขาบอกว่าเป็นแฟนเก่า เลิกกันแล้ว ถามว่ารู้มั๊ยว่าเขาแต่งงานแล้วนะ น้องก็ช๊อคไปนิดๆ น้องเอาภาพมาให้ดูว่าผู้ชายไปหมั้นน้องโดยทางบ้านเขาน่าจะไม่รับรู้การหมั้นหมายนั้นเลย น้องตามทวงให้มาถอนหมั้น นางก็เงียบหาย ทำตัวนินจา ติดต่อไม่ได้ตามสันดาน
ถ้าได้ผ่านมาอ่าน หวังว่าจะมีความสุขกับความปลอมที่สร้างขึ้นมาจนแยกไม่ออกว่าอันไหนเรื่องจริง อันไหนเรื่องที่สร้างขึ้น นิสัยอย่างคุณ ไม่มีวันเปลี่ยนได้ ถึงได้ก็ไม่นาน
บ้านคุณมีน้องสาว หวังว่าบาปเวรนี้จะไม่ไปลงที่น้องสาวคุณ หรือหากคุณมีลูกสาว แล้วลูกสาวเจอผู้ชายที่แย่กว่าคุณ คุณจะรับไหวมั๊ย ที่ผู้ชายทำกับลูกคุณ น้องคุณเป็นแค่ ของเล่นชิ้นนึงเท่านั้น
เรื่องราวมันผ่านมาเกือบๆ 3 ปีแล้วแหละ เราแค่อยากแชร์เป็นอุทธาหรณ์ ประเภทแม่บังคับแต่งงานเนี่ย บางทีแม่ไม่เคยรู้มุมมืดของลูกชายตัวเองก็มี หรือ รู้ แต่แม่จะเอาคนนี้เป็นสะใภ้ สุดจะคาดเดากับใจคน
เพลย์บอยคนนี้เป็นลูกชายคนเดียวมาจากบ้านนามสกุลมีชื่อเสียง(มั๊ง)ย่านพระราม 2 แต่ไม่ใช่บ้านที่ออกข่าวบ่อยๆ นะคะ บ้านนั้นไม่ใช่ค่ะ
ชีวิตคู่ที่เริ่มต้นด้วยการโกหก หลอกลวงปิดบังของคุณมีความสุขจริงมั๊ย เราสงสารภรรยาที่แม่คุณหามาให้ ไม่รู้ต้องเก็บความเจ็บปวด หน้าชื่นอกตรมขนาดไหนกัน
เป็นเพียงเรื่องเล่าที่ผ่านไปแล้วเท่านั้นเองค่ะ เรื่องนี้มีผู้หญิงสองคนต้องเจ็บเพราะความเห็นแก่ตัวของคุณคนเดียว คุณรู้แก่ใจว่าทำอะไรไว้บ้าง ชีวิตตอนนี้คุณก็ไม่ได้มีความสุขจริงๆ หรอก
เราไม่อิจฉาว่าใครได้แต่งงานกับคุณ เราว่าเราโชคดีที่หลุดพ้นมาได้ อย่าได้ทำแบบนี้กับใครอีกแล้วกัน อีกอย่าง การที่เรากับแฟนเราจบกัน เราตัดสินใจตั้งแต่ก่อนเจอคุณด้วยซ้ำ อย่ามั่นใจว่าตัวเองคือตัวแปร ตัวแปรเรามีมานานแล้ว คุณเข้ามาในช่วงเวลาที่เราต้องการตัวละครเพื่อสร้างความสมจริงให้การเลิกราของเรากับแฟนเก่า คุณเป็นแค่ตัวประกอบที่เราหลอกใช้เท่านั้น นี่คือความเลวของเรา
แค่ใครที่ผ่านเข้ามาถูกจังหวะเท่านั้นเอง
มีเรื่องราวที่ประสบพบเจอมาแชร์ให้เป็นอุทาหรณ์หรืออะไรก็ตามแต่ค่ะ
เรื่องราวเริ่มต้นจากเรากับแฟนในเวลานั้นเจอกันผ่าน msn แล้วก็มีการนัดเจอจนได้คบหาดูใจในวัยที่เจอคืออายุ 21 ปีเข้าสู่วัยทำงานกันทั้งคู่แล้วค่ะ เราสองคนคบกันมาเข้าสู่ปีที่ห้า เราจับได้เรื่องผู้หญิงอีกคน ตอนนั้นเขาเลือกเรา พาเราไปพบทางบ้านเขา และขอให้เราอยู่บ้านเขาเพื่อลดค่าใช้จ่าย
เราเป็นเด็กบ้านนอกมาเรียนในกรุงเทพค่ะ เขาเป็นคนกรุงเทพบ้านอยู่ฝั่งธนฯ เราตัดสินใจนานมากกว่าจะตกลงไปอยู่กับเขาที่บ้าน พอเราเข้ามาอยู่ทุกอย่างปกติดี เลิกงานกินข้าวพร้อมกัน เป็นแบบนี้มาตลอด จนวันนึงเราจับได้เรื่องเขาคบซ้อน เราทะเลาะกันใหญ่โต เราเป็นฝ่ายเอ่ยปากขอเลิกรา เพราเขาไม่ได้รักเราคนเดียว แต่การทะเลาะจบลงด้วยวิธีเอาโมโหเสียงดังเข้าข่ม สุดท้ายก็ไม่ยอมเลิก หาว่าเรา งี่เง่า คิดมาก แต่เราสืบจนแน่ใจ มีหลักฐานมัดตัว แต่นั่นแหละค่ะ ก็ไม่ได้ทำให้เลิกกันได้ เราจมอยู่กับความทรมาน นอนมองหน้าเขาว่าทำไมทำร้ายเราขนาดนี้ ความซื่อสัตย์ต่อคู่ชีวิตที่เรามีให้ มัน
ไม่มีความหมายอะไรกับใจของเขาเลย
วันเวลาผ่านไปเราเลยบอกตัวเองให้เริ่มทำใจ เราเข้ามาอ่านพันทิปก็ได้ข้อคิดว่า จงฝึกใช้ชีวิตคนเดียวให้ได้ เมื่อถึงวันที่เราพร้อมจะก้าวเดินจากเขาไป เราจะมีความเจ็บปวดน้อยลง
ช่วงก่อนเลิกกันจริงจัง มีผู้ชายคนหนึ่งเข้ามาในชีวิตเรา เขาเป็นเพลย์บอย เจ้าชู้ มีท่าทีจีบเรา เราวางตัวให้เขารู้ว่า เรามีเจ้าของ อย่ามาวุ่นวาย ระหว่างนั้นเรากับแฟนก็เริ่มเป็นคนแปลกหน้าของกันและกันเข้าไปทุกที เราเห็นเขาวาดแปลนบ้าน พอถามเขาบอกเป็นบ้านสำหรับเราและเขา แต่ความรู้สึกแรกเราบอกว่า ไม่ใช่ นี่เป็นแผนที่เขาวางไว้กับอีกคนต่างหาก เรารอให้เขาบอกเราตรงๆ ว่า เขามีคนอื่น และเขาต้องทิ้งเราไปหาอีกคน แต่ เขาไม่เคยกล้าพูดอะไรเลย
กลับมาที่เพลย์บอยคนนั้น เริ่มจีบเราทั้งที่เราออกตัวแรงว่ามีเจ้าของ เราเลยเกิดความคิดว่า ถ้าโกหกแฟนว่าคบซ้อน เขาคงเลิกกับเราได้ง่าย แล้วถ้าเราบอกเลิกก่อน เขาคงไม่ลำบากใจว่าเป็นฝ่ายทิ้งเรา เราเลยเริ่มทำเป็นหลุดพูดถึงเพลย์บอยคนนี้บ่อยๆ ได้ผลค่ะ แฟนหึง แต่ไม่ยอมบอกเลิกตามเคย เราเลยเกิดอยากรู้ว่า การแอบมีกิ๊กนี่ มันสนุกมากเหรอ ทำไมถึงชอบมำกันจัง เราลองไปไหนมาไหนกับอีกคน ผลที่ได้คือ เราต้องมาคอยโกหกแฟน คอยเช็คเวลาแฟน และอีกมากมายที่มันไม่ได้มีอะไรดีเลย เราเหนื่อยที่ต้องแมนเนจอะไรแบบนี้ เราเลยตัดสินใจบอกแฟนว่า เราคบซ้อน ขอเลิกกับแฟน เวลานั้นแฟนช๊อคไป ไม่พูดอะไรต่อ คำสุดท้ายคือ เดี๋ยวค่อยคุยกัน ยังก้องในหัวเราจนทุกวันนี้
ส่วนเพลย์บอยคนนั้น เราก็ดูออกว่า ไม่จริงจัง จนเขายอมบอกเกี่ยวกับที่บ้านของเขาให้เรารู้ แน่นอนค่ะ ว่ามันเป็นไปไม่ได้ เขาบอกเราว่าโสดมาก แต่ความจริงคือ เขามีแฟนที่คบจนหมั้นอยู่แล้ว แต่หมั้นโดยที่ทางบ้านฝ่ายชายไม่รับรู้ เขาทำงานเซลล์ค่ะ เขาก็มีสาวๆ สำรองไว้ตลอด เราก็คุยไลน์จนเขาพลาดส่งภาพสาวๆ ในสต๊อคมาให้เราเอง หลังจากเราจบความสัมพันธ์กับแฟนเก่าอย่างเจ็บปวดที่สุด เราก็ใช้เวลากับตัวเอง เขาแบ่งเวลามาเจอเราในภาคกลางวัน ไปกินข้าว ดูหนัง เดินห้าง แล้วเขาจะบอกว่าต้องรีบกลับเพราะนัดแม่ไปทำธุระ
จนวันนึงเพลย์บอยคนนี้เริ่มทำตัวหาย ไลน์ไม่ตอบ ติดต่อยากขึ้น จนมีน้องสาวเราไปเจอเฟสบุคเขาไปเที่ยวกับครอบครัว และ ผู้หญิงที่แม่หาให้ ผู้ใหญ่คุยเรื่องแต่งงานไว้หมดแล้ว เราเลยส่งให้ดูแล้วเจ้าตัวก็มาแต่งเรื่องว่าถูกบังคับให้แต่งงาน เราก็เหรอ อายุ 30+ ยังตัดสินใจชีวิตตัวเองไม่ได้นี่ มันไม่ใช่แล้วแหละ
เราลองทักผู้หญิงไป ก็เป็นเรื่องตามคาดค่ะ เขามีปัญหากับทางบ้าน มาโวยวายเราบอกให้เราอยู่เงียบๆ เขาจะจัดการเอง แล้วพ่อคุณก็เงียบหายไปเลย ติดต่อไม่ได้ เราคิดแล้วว่าจะออกมารูปการณ์นี้ จนเรามาได้ข่าวเขาแต่งงาน เราไม่ตกใจกับข่าวนี้เพราะยอมรับว่า เราก็ไม่ได้คิดจะคบหากับเขาอยู่แล้ว แค่คั่นเวลาช่วงที่ไม่มีใคร
เราเลยลองทักแชทหาคนที่เขาบอกว่าเป็นแฟนเก่า เลิกกันแล้ว ถามว่ารู้มั๊ยว่าเขาแต่งงานแล้วนะ น้องก็ช๊อคไปนิดๆ น้องเอาภาพมาให้ดูว่าผู้ชายไปหมั้นน้องโดยทางบ้านเขาน่าจะไม่รับรู้การหมั้นหมายนั้นเลย น้องตามทวงให้มาถอนหมั้น นางก็เงียบหาย ทำตัวนินจา ติดต่อไม่ได้ตามสันดาน
ถ้าได้ผ่านมาอ่าน หวังว่าจะมีความสุขกับความปลอมที่สร้างขึ้นมาจนแยกไม่ออกว่าอันไหนเรื่องจริง อันไหนเรื่องที่สร้างขึ้น นิสัยอย่างคุณ ไม่มีวันเปลี่ยนได้ ถึงได้ก็ไม่นาน
บ้านคุณมีน้องสาว หวังว่าบาปเวรนี้จะไม่ไปลงที่น้องสาวคุณ หรือหากคุณมีลูกสาว แล้วลูกสาวเจอผู้ชายที่แย่กว่าคุณ คุณจะรับไหวมั๊ย ที่ผู้ชายทำกับลูกคุณ น้องคุณเป็นแค่ ของเล่นชิ้นนึงเท่านั้น
เรื่องราวมันผ่านมาเกือบๆ 3 ปีแล้วแหละ เราแค่อยากแชร์เป็นอุทธาหรณ์ ประเภทแม่บังคับแต่งงานเนี่ย บางทีแม่ไม่เคยรู้มุมมืดของลูกชายตัวเองก็มี หรือ รู้ แต่แม่จะเอาคนนี้เป็นสะใภ้ สุดจะคาดเดากับใจคน
เพลย์บอยคนนี้เป็นลูกชายคนเดียวมาจากบ้านนามสกุลมีชื่อเสียง(มั๊ง)ย่านพระราม 2 แต่ไม่ใช่บ้านที่ออกข่าวบ่อยๆ นะคะ บ้านนั้นไม่ใช่ค่ะ
ชีวิตคู่ที่เริ่มต้นด้วยการโกหก หลอกลวงปิดบังของคุณมีความสุขจริงมั๊ย เราสงสารภรรยาที่แม่คุณหามาให้ ไม่รู้ต้องเก็บความเจ็บปวด หน้าชื่นอกตรมขนาดไหนกัน
เป็นเพียงเรื่องเล่าที่ผ่านไปแล้วเท่านั้นเองค่ะ เรื่องนี้มีผู้หญิงสองคนต้องเจ็บเพราะความเห็นแก่ตัวของคุณคนเดียว คุณรู้แก่ใจว่าทำอะไรไว้บ้าง ชีวิตตอนนี้คุณก็ไม่ได้มีความสุขจริงๆ หรอก
เราไม่อิจฉาว่าใครได้แต่งงานกับคุณ เราว่าเราโชคดีที่หลุดพ้นมาได้ อย่าได้ทำแบบนี้กับใครอีกแล้วกัน อีกอย่าง การที่เรากับแฟนเราจบกัน เราตัดสินใจตั้งแต่ก่อนเจอคุณด้วยซ้ำ อย่ามั่นใจว่าตัวเองคือตัวแปร ตัวแปรเรามีมานานแล้ว คุณเข้ามาในช่วงเวลาที่เราต้องการตัวละครเพื่อสร้างความสมจริงให้การเลิกราของเรากับแฟนเก่า คุณเป็นแค่ตัวประกอบที่เราหลอกใช้เท่านั้น นี่คือความเลวของเรา