ได้ติดตามการเเข่งขัน วอลเลย์บอล อคาเดมี่ลีค(หญิง) 

หลายๆทีม มีน้องๆที่สามารถพัฒนาต่อยอดไปสู่ทีมชาติหลายคน จากหลายๆโรงเรียน

เเต่สิ่งหนึ่งที่เห็นได้ชัดเจน คือระบบทีม เเต่ละทีม ที่มีข้อดี ข้อเสียเเตกต่างกันไป

กระทู้นี้จะขอพูดถึง 3BB  นนครนนท์  ที่มีระบบทีมดีเยี่ยม อาจจะไม่เต็ม100  เเต่ถือว่าเล่นได้เข้าขากันมากที่สุด

พอดูคู่เเข่งในเเต่ละทีม เห็นได้ชัดเจนถึงความเด็ดขาด การเซต รับ รุก ตบหัวเสา บีหลัง  คือเล่นได้สนุกเเละตื่นเต้น  มีบางช่วงที่เป๋ โดนนำ เเต่ก็พลิกกลับมาชนะได้ โดยสมาธิของน้องๆ ที่เต็มร้อนเวลาเล่น

จึงเป็นที่สงสัยว่า ระบบการฝึกซ้อมของนครนนท์  ฝึกเเบบไหน ทำไม เด็กๆถึงเล่นได้อย่างมีประสิทธิภาพ ซึ่งหากมองไปดูเด็กทีมอื่น ที่ตัวสูง เเต่ระบบหรือตัวผู้เล่นเอง ยังไม่สามารถสู้นครนนท์ได้

จึงอยากให้ สมาคมลองเอาโมเดล นครนนท์เป็นตัวอย่างมั้ย  เพื่อจะพัฒนาเด็กๆ เพราะบางทีมที่เข้าเเข็งขัน การกระโดด ตีบอลรับ หรือรองบอล ยังไม่สม่ำเสมอ 

หากมองดูทีมนครนนท์  คือเล่นได้เข้าขากันดีมาก

บางทีม ที่มีตัวผู้เล่นสูงใหญ่ เเต่การปัจจัยด้านต่างๆอาจจะยังไม่พร้อม ในเรื่องสถานที่ฝึก อาหาร โภชนาการ เเละวิธีการเล่นที่ถูกต้อง อาจจะเป็นสิ่งหนึ่งที่ทำให้เด็กสูงๆโครงการเด็กยักษ์ เลยไม่ได้ผลเท่าที่ควร

น่าเเปลก ที่ทีมนครนนท์ มีตัวผู้เล่นหัวเสาที่สูง 173-175 เท่านั้น เเต่การกระโดด  การตบ ต่างๆคือหนักหน่วง เเละสมาธิดีมาก 

คิดเล่นๆว่า หากนครนนท์ปั้นหัวเสา+บีหลัง สูง180อัพ ขึ้นมา  ทีมจะเเข็งเเกร่งขนาดไหน

ปล มีหลายทีมที่มีผู้เล่นสูงๆ เเต่ยังนำเด็กมาใช้ไม่เกิดประโยชน์ เสียดายความสูง เพราะถ้าเจียรไนยดีดีๆทีมไทยจะได้ไป โอลิทปิคซักที