ถ้าทุกวันต้องใช้ชีวิตเหมือนอยู่ในนรก งั้นทำไมเราไม่ตายๆไปเลยหล่ะ?

ไม่มีพ่อ ไม่มีแฟน ไม่มีลูก และบางทีก็แอบรู้สึกเหมือนไม่มีแม่   (ปัญหาครอบครัวขอไม่พูดถึง)
ใช้ชีวิตไปวันๆ กับความรู้สึกที่เริ่มดำดิ่งลึกขึ้นลึกขึ้นทุกวันเป็นปีๆไม่มีประโยชน์อะไร  คอยแต่จะเป็นภาระคนอื่น    ช่วงไหนคิดอะไรมากในหัว เสียงในหัวจะดังจนนอนไม่หลับ ต้องกินยาแก้แพ้ครั้งละ1กระปุกเพื่อให้นอนหลับ  (จริงๆคิดว่าแค่ไม่อยากตื่นขึ้นมาอีกแล้วเลยกิน แต่ก็ยังตื่นอยู่แค่เบลอๆ ร่ายกายเหมือนขาดน้ำ) วันๆไม่อยากทำอะไร 
กลับมาถึงหัวข้อหลักละกัน 
 
- ถ้าทุกวันต้องใช้ชีวิตเหมือนอยู่ในนรก  แล้วถ้าตายหล่ะ  มันจะเป็นเหมือนการหลุดพ้นมั้ย? 

ปล.บางทีในนรกอาจจะดีกว่าตอนนี้ได้มั้ง
สุดยอดความคิดเห็น
ความคิดเห็นที่ 2
มีชายคนหนึ่งทั้งชีวิตไม่เคยทำดี เป็นโจรมาตลอด จนถูกทางการจับได้ ถูกเอาหลาวแทงปากทะลุก้นแล้วเสียบประจานอยู่หน้าประตูเมืองได้รับความทรมานมาก หายใจรวยริน อยากตายตลอดเวลา แต่ทุกคืนจะมีเปรตตนหนึ่งขี่ม้าขาวเหาะมาทางอากาศ มาบอกเขาว่าอย่าตายเด็ดขาดถ้ายังไม่ได้ทำความดี เพราะนรกมันทรมานกว่านี้มาก

เปรตนั้นเป็นอาของชายคนนั้นที่เคยทำดีเพียงครั้งเดียว คือ ปูผ้าบนพื้นที่เฉอะแฉะเพื่อให้ผู้คนเดินไปมาได้สะดวก จึงเป็นเหตุให้ไม่ต้องลงนรก แต่ก็กลายเป็นเปรตชีเปลือยหน้าตาอัปลักษณ์แต่มีม้าขาวเป็นพาหนะให้เดินทางไปไหนได้สะดวก

นรกเป็นดินแดนที่ไม่มีความสุขเลย มีแต่ทุกข์อย่างเดียว ทุกข์ใด ๆ ในโลกไม่มีทุกข์ไหนที่เทียบได้กับเศษเสี้ยวความทุกข์ของนรก ความรู้สึกดำดิ่งในนรกมากกว่าบนโลกเป็นร้อย เป็นพัน เป็นล้านเท่า เมื่อพ้นมาแล้วก็ยังมีอาการแบบนั้นติดมาอีกแล้วก็มักทำให้ต้องกลับไป เป็นวงจรทุกข์ที่ไม่สิ้นสุด

ฉะนั้น การได้เป็นมนุษย์จึงเป็นโอกาสเดียวที่จะพ้นวงจรนั้นได้ หากไม่รู้ว่าจะมีชีวิตอยู่ไปเพื่ออะไร ก็ให้มีชีวิตอยู่เพื่อทำความดี ไม่ต้องไปสนใจเรื่องอื่น ผลแห่งความดีจะช่วยประคองให้ทุกอย่างดีขึ้นโดยเฉพาะจิตใจเรา และจะทำให้เราหลุดพ้นจากวงจรดำดิ่งได้ในที่สุด เราจะมีชีวิตที่ดีขึ้น เกิดมาใหม่ก็จะเจอสังคมที่ดีขึ้น จนตั้งตัวได้และพบเจอหนทางสว่าง
ความคิดเห็นที่ 3
- สัตว์ทั้งหมด(ดวงจิตทั้งหมด) ที่อยู่ในทุกๆโลก ทุกๆชั้น ทุกๆภพภูมิ เมื่อตายปั๊ปก็จะเกิดปุ๊ปทันที ในเวลาน้อยกว่าเสี้ยวกระพริบตา ...เหมือนหลับแป๊ปก็ตื่นปุ๊ป..แต่ปัญหาคือ ยากมากๆที่จะเกิดเป็นมนุษย์อีก ส่วนมากแทบทั้งหมด มากกว่า 99.999999999999....999....999 % จะเกิดในอบายภูมิ คือ ภูมิที่ทุกข์ยากลำบาก คือ อบายภูมิ 4 ได้แก่ นรก เปรต อสุรกาย สัตว์เดรัจฉาน..โอกาสจะเกิดในสุคติภูมิหรือภูมิที่สุขสบาย เช่น มนุษย์  เทวดา จะมีโอกาสน้อยมากๆๆ..น้อยกว่า  0.0000000000000000000...000000000...00001 %

- การตายแบบมีกิเลสครอบงำจิตตอนใกล้ตาย  โอกาสแทบทั้งหมด จะไปเกิดในอบายภูมิทั้ง 4 นั้น ..การฆ่าตัวตาย ก็เป็นการตายแบบงมงาย มีกิเลสครอบงำจิต  เพราะมีความทุกข์โศกเศร้าและโมหะ ครอบงก่อนจะฆ่าตัวตาย ..ตายแบบนี้ ชาติต่อไปจะเกิดในอบายภูมิ 4 นั่น แทบจะแน่นอน

- ถ้าอยากจะตายแล้วไปเกิดชาติใหม่ในภพภูมิที่สุขสบาย คือ เกิดในสุคคิภูมิ เช่น มนุษย์  เทวดา พรหม ..ก็ต้องทำกุศลความดีให้มากๆก่อนตาย ถ้าอยากจะฆ่าตัวตายจริงๆ ก็ขอแนะนำให้ตายด้วยการทำความดี ทำบุญกุศลจนตาย เช่น เดินจงกรมจนขาดใจตาย นั่งสมาธิจนขาดใจตาย หรือ ทำบุญทำทาน เสียสละอื่นๆ จนตายไปเลย..ตายแบบนี้ จะไปเกิดบนสวรรค์แน่นอน  ซึ่งเป็นการตายแบบเดียวกับพระโพธิสัตว์สร้างปรมัตถบารมี ถือว่าเป็นการตายแบบสุดยอดเลยละ

- อย่าตายแบบงมงายโง่เขลา แบบที่คนทั่วๆไปฆ่าตัวตายกัน ที่เห็นกันบ่อยๆ..ตายแบบนั้นจะยิ่งเจอทุกข์หนักกว่าชาตินี้หลายพันหมื่นเท่า

- ที่จริง ช่องทางแก้ปัญหาและอุปสรรคต่างๆ มีหนทางมากมาย เพียงแต่เรามองไม่เห็นแค่นั้น...ทุกๆปัญหา ทุกๆอุปสรรค จะมีทางแก้ มีคำตอบ ทั้งนั้น  เพราะมันล้วนเป็นสังขาร จึงย่อมจะมีเหตุผลที่จะแก้กันได้..ทำใจเย็นๆ มองดีๆ ก็จะเห็นทางแก้ มีตัวอย่างมากมาย  คนที่ประสบเคราะห์กรรมหนักๆ  คนในครอบครัวตายหมด ทรัพย์สินหายหมด ตัวเองก็กลายเป็นคนพิการ  แต่เขาตั้งใจเข็มแข้ง ยืนหยัดต่อสู้ชีวิต จนประสบความสำเร็จได้  มีความสุขสบายยิ่งกว่าก่อนซะอีก
เกิดเป็นคน อย่าท้อแท้ท้อถอยง่ายๆ  รู้จักสู้ชีวิตหน่อย  สู้ๆๆๆ..ไม่นานทุกๆอย่างจะดีเอง
แสดงความคิดเห็น
อ่านกระทู้อื่นที่พูดคุยเกี่ยวกับ  สุขภาพจิต ปัญหาชีวิต โรคซึมเศร้า ครอบครัว ศาสนา
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่