มี ผญ. คนหนึ่งที่เค้ามีแฟนแล้ว เกิดอุบัตฺเหตุและนิวต้องมาดูแลเค้าทุกวันซึงไม่มีใครมาเยียมเค้าเลยแม้แต่แฟนเค้าที่พึงรู้ว่าแฟนสาวเกิดอุบัติเหตุมีแต่พ่อแม่เค้าที่มาเยี่ยมเป็นบางครั้ง บ้างก็ม พี่ป้าน้าอา มาเยี่ยม เหมือนแฟนเค้าจะไม่สนใจเค้าเลย รู้สึกสงสารเค้ายังไงไม่รู้ แต่เราก็มาดูแลเค้าทุกๆวัน ทำข้าวต้มให้เค้าทานซื้อขนมให้ทุกวัน แต่เราก็แอบชอบเค้านะเวลาพูดคุยกับเค้าเค้ามักจะเล่าเวลาในการใช้ชีวิตในแต่ละวันของเค้าเราก็คอยให้คำปรึกษา จนวันหนึ่งเค้าร้องให้เพราะแฟนบอกเลิก เป็นวันที่เค้าเสียใจจนวันนั้นเค้าเกือบฆ่าตัวตาย ถ้าวันนั้นผมมาไม่ทันผมคงไม่ได้เจอหน้าเค้าอีกT.Tเค้าร้องตั้งแต่ตี5จนเค้าหลับไปตอน7โมงเช้า....วันนั้นเป็ฯวันที่เค้าบอกว่าเค้ามาบอกชอบผมและผมก็อึ้งไปแปปหนึ่งและบอกเหมือนคนเป็นแฟน
ผม:เทอนอนนะเดะเค้าไปดูคนไข้ก่อนเดะเค้าไปดูคนไข้ก่อนนะครับ
ผญ:ได้คะนอนก็ได้มาหาเค้าไวๆนะ"เสียงพูดแปปแพ่วๆ"
ผมยังไม่เข้าใจเลยว่าผมไปผมคิดดีแล้วหรอที่ไปพูดกับเค้าแบบนั้นออกไป
เค้าเริ่มดีขึ้นและหลังจากเวลานั้นเค้าขอผมเป็น ระหวางที่ผมกำลังเตรียมอาหารให้เค้าทาน
คนเป็นหมอก็เห็นใจคนไข้นะ
ผญ:ได้คะนอนก็ได้มาหาเค้าไวๆนะ"เสียงพูดแปปแพ่วๆ"
ผมยังไม่เข้าใจเลยว่าผมไปผมคิดดีแล้วหรอที่ไปพูดกับเค้าแบบนั้นออกไป
เค้าเริ่มดีขึ้นและหลังจากเวลานั้นเค้าขอผมเป็น ระหวางที่ผมกำลังเตรียมอาหารให้เค้าทาน