ผมไม่รู้ว่าเขารู้สึกยังไง ชาย/ชาย

เริ่มเล่าเลยนะคับ ผมรู้จักน้องคนนี้มา 3-4 ปีละครับ น้องเป็นชายเเท้ น้องเขารู้หมดว่าผมชอบผู้ชาย ผมมีอะไรบอกน้องเขาหมด ตั้งเเต่เเรกๆที่คุยๆกันผมมีปัญหาก็คุยกับน้องเขา  น้องเขามีปัญหาก็คุยกับผม ก็เริ่มสนิทมาเรื่อยๆ ผมก็เล่าเรื่องผมชอบน้องชายของเเฟนผู้หญิงคนนั้นที่ผมเคยตั้งกระทู้ก่อนหน้านี้หบายปีเเล้ว กระทู้ที่ผมใช้อันนี้เเหละครับ น้องเขาก็รับฟังจนจบ น้องเขาก็บอกผมว่าคบกับหนูไหมละ ตอนนั้นผมไม่ได้คิดอะไรกับน้องเลยบอกว่า อย่าเลยถ้าชอบผู้หญิงอย่ามาลองคบกับผู้ชายเลยโตไปอยากมีลูกมันจะยาก น้องเขาบอกกนูพูดเล่นไม่ได้ชอบผู้ชายผมก็ไม่ได้อะไร เวลาผมกลับบ้านน้องเขาก็จะให้มารับที่โรงเรียน ก็เริ่มสนิทเรื่อยไปจนผมฝึกงานจบเข้ามาเรียนต่อในวิลัยน้องเขาก็มาเรีนรวิลัยเดียวกับผมตอนเเรกผมจะนั่งรถรับส่งเเต่น้องเขาไปให้ผมไปกับน้องเขารถเครื่อง ก็ไปด้วยกันตลอดเริ่มสนิทขึ้นๆน้องเขามาบ้านผมเขาก็นอนเบียดเเบบที่ก็เยอะเเยะจะมาทำไม ผ้าห่มก็เเย่งตอนนั้นผมรู้สึกหวั่นไหวละ เเต่ไม่กล้าบอกเพราะไม่เเน่ใจ เก็บมาเรื่อยๆหลายๆอย่างทำให้ผมคิด ไปไหนก็ต้องมีผมไปด้วยตื้อจะให้ผมไปด้วยเเรกๆผมรำคาญมากผมก็คิดคงเป็นนิสัยเขาเเบบนี้เเหละมั้งเเต่พอสนิทก็ยิ่งรู้ว่าเขาไม่ชอบให้ไครมาถูกตัว เเละไม่ตื้อใครถ้าไม่ชอบ ก็ทำให้ผมคิด ผมก้เลยรู้ว่าผมชอบน้องเขา ตรงที่รักใครเขารักจริง เวลาเขารักใครคนนั้นก้ทิ้งเเต่น้องคนนั้นผมเลย อยากจะบอกน้องเขาว่าผมชอบ วันนั้นผมคิดมากเลยกินเหล้าเมาลงรูปน้องเขาก็เลยทักมาบอกให้ไปรับมากินเหล้า ระหว่างทางผมก็คิดมากไม่รู้จะบอกดีไหม จนมาถึงหน้าบ้านผมเลยตัดสินใจบอกน้องเขาผมพูดว่ากูขอดูเเลได้ไหมเเบบไม่ใช่พี่น้อง เขาอึ้งเเบบนึงเขาบอกว่าเขาชอบพี่ฟีมอยู่ก็คือผู้หญิงคนที่ทิ้งน้องเขาไป ตอนนั้นผมรู้สึกจบจัด เลยออกมาข้างนอกมาร้องไห้ ผมเลยบอกให้น้องเขาเลิกยุ่งกับผม ผมก็บล้อคน้องเขาทั้งสองเฟส เวลาไปวิลัยผมสู้หน้าไม่ได้หลบหน้าตลอดผมเเอบมองน้องเขาน้องเขาก็มองผม เเล้วก็หลบหน้าหนีทั้งคู่ จนมาถึงน้องคนนึงผู้หญิงเป็นเพื่อนสนิทน้องเขาเเหละเขาบอกเขารู้ความรับผมผมก็งงเรื่องเรื่องพอพูดชื่อผมตกใจมากเเล้วเขาก็เล่าให้ฟังมันอะถามหาพี่ว่าพี่อยู่ไหน มันเอาโทรสับน้องผู้หญิงมาส่องผม น้องผู้หญิงยังตกใจเลยที่มาส่องเฟสผม ผมก็บอกน้องผู้หญิงว่าพี่ทำใจไม่ได้พี่อยากหนีไม่อยากอยู่ไกล้อยากตัดขาดน้องผู้หญิงก็บอกว่าพี่กับมันตัดขาดกันไม่ได้หรอกมันก็ขาดพี่ไม่ได้น้องเขาก็หัวเราะผมก็พยายามถามว่ารู้ไรมาน้องเขาไม่ยอมบอกเพราะเขาเป็นเพื่อนสนิทกัน น้องผู้หญิงก็บอกให้ผมปลดบล้อคน้องผู้ชายคนนั้น ผมก็ปลดเเล้วเเอดไปน้องเขารับไวมาก ผมก็อดใจไม่ไหว หลายวันผ่านไปผม ผมก้ไม่รู้คุยกับใครผมเลยบอกน้องชายสนิทอีกคน  มันก้เลยเอาเฟสผมไปคุยกับน้องคนนั้นที่ผมชอบเพราะผมไม่กล้าพิมพ์เองมันถามว่าคิดไงกับกู น้องเขาก็บอกว่าเหมือนเดิมผมก็งงเหมือนเดิมคือเเบบไหน เขาก็ย้ำมาอีกว่าเเบบเดิม  ผมเลยถามต่อว่าเเบบพี่น้องใช่ไหม  ใช่ เขาบอกผมไม่ต้องคิดเยอะ ผมเลยบอกว่าเบิกยุ่งกับกูเถอะก็ลืมไม่ได้ น้องเขาก็บอกว่า ไร้สาระ  ขนาดหนูรักคนนั้นหนูยังลืมไม่ได้เลย ผมก็บอกอีกรอบเลิกยุ่งกับกูเขาก็ว่าผมไร้สาระ เเล้วผมก็บล้อคอีกรอบ จนมาอีกวันเขาออกไปกับเพื่อนไปส่งเพื่อนอีกคน พ่อเเม่มาตามที่บ้านผม เขาไม่ได้บอกใครเเล้วไปส่งเพื่อนไกลมากผมเลยทักในกลุ่มว่ามันอยู่ไหน น้องเขาบอกมาส่งเพื่อน พี่ทักมาหน่อย เขาก็อธิบายเเละก็เป็นพี่น้องจนถึงทุกวันนี้ ผมรู้อย่างนึงคือ น้องเขาขาดผมไม่ได้ ผมรู้เขาก็รักผมเเหละเเต่เเบบไหนไม่รู้ผมสับสน เป็นเพราะผมมีเเฟนอยู่เเล้วไหมหรือยังไง หรือผมคิดไปเอง ความคิดผมเหมือนน้องเขา 50/50 ไม่ชัดเจน ทำให้ผมคิดหลายๆอย่างที่ทำให้ผมสับสนเเต่ผมพิมพ์ไม่หมดเพราะเยอะจริงๆ