เมื่อคืนมีปากเสียงกับแม่ ทีแรกเราตกลงกับแม่แล้วว่าช่วงปิดเทอมนี้จะไปอยู่ กทม. กับเพื่อนและตอนนั้นคุยกันรู้เรื่องแล้วค่ะว่าไปได้ สุดท้ายเมื่อวานนี้เราไปซื้อของมาแล้วค่ะกำลังเตรียมของอยู่ๆแม่พูดขึ้นมาว่าไม่ต้องไปกับเพื่อนแล้วนะทั้งๆที่คุยกันรู้เรื่องไปแล้ว ตอนนั้นเราเฟลมากค่ะ ที่แม่พูดแบบนี้เราโดนหลายรอบแล้วนะคะไม่ใช่แค่รอบเดียว แม่ชอบเปลี่ยนอะไรกระทันหันทีแรกเราไม่เป็นไรนะคะเราปล่อยผ่านจนเราโดนแบบนี้มาเรื่อยเราเริ่มทนไม่ไหวแล้วค่ะ แล้วทีนี้ในแชทแม่ได้พูดขึ้นว่า"ถ้าคิดว่าเลี้ยงตัวเองได้แล้วก็ไปแล้วไม่ต้องกลับมาให้เห็นหน้าอีก" เราไม่คิดว่ามันคือความเป็นห่วงอะค่ะมันเหมือนไล่เราแล้วมากกว่า พอมาวันนี้เป็นวันเดินทางไป กทม.ค่ะเราเลือกที่จะอยู่บ้านคนเดียวแล้วให้พ่อแม่ไป และเราได้แชร์โพสต์ๆนึงแล้วแม่มาคอมเม้นท์ แสดงความว่าตัวเอาเป็นห่วงทั้งๆที่เมื่อคืนก็พูดใส่เราไปแล้ว เราควรรู้สึกยังไงคะ เราเริ่มทนไม่ไหวแล้วกับพฤติกรรมของแม่แบบนี้เราเหนื่อยแล้วค่ะที่ต้องตามอารมณ์ของแม่ การเลี้ยงลูกไม่ใช่ต้องไว้ใจลูกบ้างหรอคะ หรือต้องตามคำสั่งของแม่ๆ ตลอด?
แม่คำพูดย้อนแย้ง