เราเจอผู้หญิงคนนึง อายุห่างกัน6ปี เราเรียนจบสมัครทำงานไปเจอเธอตอนไปสัมภาษณ์แล้วเราก็เห็นเธอตัวเล็กๆนั่งหน้านิ่งๆ เราก็มอง เอ่อ ดูไปนึกว่า นศ.ฝึกงาน แต่ที่ไหนเป็นถึงเลขาหน้าห้องผู้บริหาร แล้วเราเข้าทำงาน เลยได้เจอกันบ่อย //แค่เดินผ่าน//ที่ทำงานใช้ ว.สื่อสารกันจนเราสงสัยกับเสียงเลยได้ถามพี่ที่ทำงานว่าเสียง ว.(🎙️HOD ว.คะ Morning Breezeค่ะ) เราก็แอบยิ้มเวลาได้ยินเสียงนี้ ผ่านไปเป็นปีเราก็ยังได้ยินเสียงนี้อยู่ และแล้วหัวหน้าของเราก็ดันมาลาออก เราเลยได้เข้าทำงานเอกสารแผนกแทน จนได้คุยกันเรื่องสอนงานเรา พอเราทำงานเยอะขึ้นเรียนรู้งานเยอะ แฟนเราก็มีปัญหาว่าเราทำแล้วไม่ทีเวลาให้ เป็นเหตุให้เรากล้าขอคำปรึกษาและระบาย(ขอบอกก่อนว่าเวลาเราบ่นว่าเหนื่อยเราตุยกับแฟนนางก็บอกเราว่าทำไมไม่ลาออก ไปหางานอื่นทำเรา) และเราคุยกันมากขึ้นแลกไลน์คุยทั้งงานและปรึกษาส่วนตัว ไปๆมาๆพี่เขาก็เป็นเหมือนเรา เราสองคนเลยกลายเป็นคนสนิทกัน....
กับความรู้สึกครั้วแรกที่เจอ