แม่ใครเป็นแบบนี้บ้างคะ?

คือ ขอเกริ่นก่อนว่า  แม่เราเป็นคนที่ขี้โมโหมากทำอะไรไม่ถูกใจหน่อยก้โมโหแล้ว แต่ไม่ได้ทำร้ายร่างกายนะคะ แค่ด่าทอค่ะแต่คำพูดบางคำพูดของเขามันแทงใจดำอ่ะค่ะ ทำให้เราเก็บเอามาคิดมาก ซึ่งก้ไม่สามารถโต้กลับได้เพราะเขาคือแม่  
เมื่อต้นเดือนที่แล้ว เรากลับบ้านช้าค่ะ เราเลิกเรียน3 โมง แต่กลับบ้าน4โมงครึ่ง ซึ่งวันนั้นเราไม่ได้เอาโทรศัพท์ไปรร. ที่เรากลับบ้านช้าเพราะว่าเรากำลังทำกิจกรรมที่รร.อยู่นะคะ แล้วพอเรากลับถึงบ้าน ทุกคนก็มองหน้าเราแบบว่า เตรียมรับกรรมเลยค่ะ พอเข้าบ้านมายังไม่ทันวางกระเป๋านักเรียนแม่ก้ด่ามาชุดใหญ่เลยค่ะ ด่าแบบอธิบายไม่ทันเลย แล้วก็ลามไปถึงเรื่องอื่น เอาเรื่องในอดีตมาพูด ซึ่งบางเรื่องมันมีผลกระทบต่อจิตใจเรามากเลยค่ะ จนตั้งแต่วันนั้นเราเลือกที่จะเงียบ แล้วไม่พูดอธิบายอะไรอีกเลย เขาก็ไม่คุยกับเรามาจนถึงทุกวันนี้ วันหยุดอยู่บ้าน ปกติเขาจะคุยเล่นกับเราเรื่องหนังอะไรพวกนี้ เพราะชอบดุหนังเหมือนกัน แต่ทุกวันหยุดตอนนี้เขาจะพูดกับพี่เราค่ะ ซึ่งมันก็จะทำให้เราน้อยใจมากๆ จนเมื่ออาทิตย์ที่แล้วค่ะ เราก็หยุดอยู่บ้านแล้วเพราะรร.ปิดมาสักพักแล้ว อยู่ๆเขาก็ด่าเราค่ะ เขาพูดไปยาวมาก แล้วก็สุดด้วยคำว่า ไม่น่ามีลูกแบบเลย  นั่นแหละค่ะ ทำให้เราคิดว่า เห้ย เรามันไม่น่าเกิดมาเป็นลูกเขาขนาดนั้นเลยหรอ เราทำอะไรผิดมากขนาดนั้นเลยหรอ  เราพยายามไม่สนใจ แต่คือข้างในเราแค่อยากระบายออกมา พูดออกมาว่าเรารู้สึกยังไง พี่ของเราเขาก็จะคอยบอกให้เราใจเย็นๆ แต่เราจะระบายกับเขาเราก็กลัวทำให้เขาหนักใจมากกกว่าเดิม....