เอาเป็นกระทู้ระบายความในใจแล้วกันนะครับ
คุยกับคนๆนึง พิมพ์คุยผ่านแอพแชท (รู้จักตัวจริงกันและกัน) คุยกันทุกวัน วันนึงก็อยู่ในระดับ เกิน 10 ประโยค ช่วงแรกๆ จนถึง ต้องเลื่อนจอประมาณ 7-8 รอบ ถึงเปลี่ยนวัน คุยกันมาประมาณ 4-5 เดือน พอมาประมาณ เดือนก่อน เริ่มมีการโทรคุยกัน โดยเค้าขอเบอร์ก่อน มีทะเลาะกัน แล้วปรับความเข้าใจกัน เค้าโทรหาเราตอนเมา โทรมาอ้อน โทรมาอะไรต่างๆ จนประมาณ 1 อาทิตย์ เราบอกชอบเค้า แล้วแชทหากันบ่อยขึ้น และ โทรหากันทุกวัน วันละ 1-2 ชั่วโมง บางทีเราก็เป็นคนโทรไป บางทีเค้าก็ยิงมาหา จนเกิดเป็นความรู้สึกขึ้นมามากกว่าเดิม และคิดไปว่าเค้าก็รู้สึกแบบนั้นเหมือนกัน ไม่งั้นไม่โทรคุยกันขนาดนี้หรอก แต่จริงๆ เป็นเรา ที่รู้สึกไปเองฝ่ายเดียว
เค้ายังคิดกับเราแค่เพื่อน มันสามารถพัฒนาความสัมพันธ์ต่อไปได้ไหมครับ ใจจริงก็รู้ว่ามันต้องทำยังไง แต่มันก็ทำใจลำบาก ความรู้สึกที่มี ถึงจะไม่นาน แต่ก็มั่นใจว่า รู้สึกแบบนั้นจริงๆ หลังจากที่เลิกกับแฟนเก่าไป 6-7 ปี ก็ไม่เคยรู้สึกแบบนี้ กับคนคุยคนไหนเลย
ตอนนี้ยังสามารถคุยกันได้ทุกวัน แต่น้อยลง ยังโทรหากันได้ แต่นานๆที (ไม่ทุกวัน ซึ่งผมเข้าใจว่า ที่โทรหากันทุกวัน มันก็มากไปจริงๆ นั่นแหละ)
อาจพิมพ์วกวน หรือ งงๆบ้าง ขออภัยด้วยครับ
เหมือนเธอจะมีใจให้ แต่ก็ไม่มั่นใจ
คุยกับคนๆนึง พิมพ์คุยผ่านแอพแชท (รู้จักตัวจริงกันและกัน) คุยกันทุกวัน วันนึงก็อยู่ในระดับ เกิน 10 ประโยค ช่วงแรกๆ จนถึง ต้องเลื่อนจอประมาณ 7-8 รอบ ถึงเปลี่ยนวัน คุยกันมาประมาณ 4-5 เดือน พอมาประมาณ เดือนก่อน เริ่มมีการโทรคุยกัน โดยเค้าขอเบอร์ก่อน มีทะเลาะกัน แล้วปรับความเข้าใจกัน เค้าโทรหาเราตอนเมา โทรมาอ้อน โทรมาอะไรต่างๆ จนประมาณ 1 อาทิตย์ เราบอกชอบเค้า แล้วแชทหากันบ่อยขึ้น และ โทรหากันทุกวัน วันละ 1-2 ชั่วโมง บางทีเราก็เป็นคนโทรไป บางทีเค้าก็ยิงมาหา จนเกิดเป็นความรู้สึกขึ้นมามากกว่าเดิม และคิดไปว่าเค้าก็รู้สึกแบบนั้นเหมือนกัน ไม่งั้นไม่โทรคุยกันขนาดนี้หรอก แต่จริงๆ เป็นเรา ที่รู้สึกไปเองฝ่ายเดียว
เค้ายังคิดกับเราแค่เพื่อน มันสามารถพัฒนาความสัมพันธ์ต่อไปได้ไหมครับ ใจจริงก็รู้ว่ามันต้องทำยังไง แต่มันก็ทำใจลำบาก ความรู้สึกที่มี ถึงจะไม่นาน แต่ก็มั่นใจว่า รู้สึกแบบนั้นจริงๆ หลังจากที่เลิกกับแฟนเก่าไป 6-7 ปี ก็ไม่เคยรู้สึกแบบนี้ กับคนคุยคนไหนเลย
ตอนนี้ยังสามารถคุยกันได้ทุกวัน แต่น้อยลง ยังโทรหากันได้ แต่นานๆที (ไม่ทุกวัน ซึ่งผมเข้าใจว่า ที่โทรหากันทุกวัน มันก็มากไปจริงๆ นั่นแหละ)
อาจพิมพ์วกวน หรือ งงๆบ้าง ขออภัยด้วยครับ