สวัสดีครับ  ผมเป็นเกย์ ทำงานอยู่บริษัทฯแห่งหนึ่งในสมุทรสาครที่ผลิตปูอัดที่อร่อยมากกก
    เรื่องมีอยู่ว่า ผมทำงานอยู่ฝ่าย บุคคล ก็ต้องพบเจอ ผู้คนมาสมัครงานมากมาย ทำงานอยู่แบบนี้มาตลอด 3ปี
และมีอยู่ครั้งหนึ่งผ่านมาได้4เดือน ได้เจอ น้องคนนึงมาสมัครงานเป็นเด็กติดรถส่งของ( น้องชื่อ บอย ) เป็นเด็กที่ตรงสเป็กมากกกกกกกในวันแรกที่เจอ  555
เราก็สัมภาษณ์งานไปคุยไปตามแบบที่เราทำกับทุกคน พอคุยเสร็จเราก็ส่งน้องไปให้หัวหน้างานสัมภาษณ์งานต่อ หัวหน้างานเหมือนจะไม่เอา  แต่ใจเรานั้น ยุยงให้เค้ารับให้ได้ (ใช้อำนาจบังคุบเลย 5555) สรุปเค้าก็รับน้อง บอย มาทำงาน และก็หลังจากนั้น เราก็เริ่มลุกแบบจีบแบบหยดน้องทุกวัน 555 ( น้องบอยอายุ 19ปี มีเมียแล้ว แต่ฉันไม่แคร์  5555 ) ก็คุยไปหยดไปได้ประมาณ2เดือน บอกก็เริ่มใจอ่อนเริ่มแรกไลน์แลกเบอร์กัน และเราก็เริ่มคุยกันเรื่อยๆ แต่จะได้คุยกันจริงๆก็ต้องรอให้บอยออกตลาดหรือออกไปส่งของต่างจังหวัดเพราะออกต่างจังหวัดออกครั้งนึง5-7 วัน คุยกันได้ 1อาทิตย์เราก็เริ่มนัดเจอกัน ครั้งเเรกเรานัดเจอกันที่ โรงแรมหนึ่งหนึ่งแถวบ้านแพ้ว ครั้งแรกที่นัดกันพูดเลยโคตรตื่นเต้นไม่คิดว่าบอยจะยอมเจอ 555555 และและจากนั้นเราก็นัดเจอกัน 1อาติย์ต่อครั้ง
ต้องบอกก่อนนะว่าเราหลงรักบอยจริงๆไม่ใช่แค่อยากได้อยากมีเซ็กกันแบบน้ำ..แยกทางไม่ใช่
ทุกครั้งเราไม่สามารถทักหาบอยได้เลย ต้องรอทางบอยทักมาหรือโทรมาเราถึงจะได้คุยกัน   เราก็ถามนะว่าทำไม บอยก็บอกว่าเมียอยู่ด้วยไม่สะดวก 
แต่เข้าใจความรู้สึกฉันไหมว่ามันรักมันคิดถึง และทุกครั้งที่อยู่บริษัทฯ เราก็ต้องทำเป็นไม่มีอะไรเกิดขึ้นทำแบบไม่สนิทกันทั้งๆที่เราเป็นผัวเมียกัน มันอึดอัดไม่บอกไม่ถูกในความรู้สึก  ความรู้สึกนี้มาเป็นเวลา2เดือน จนถึงตอนนี้เราคุยกันน้อยลงเจอกันน้อยลง บอยบอกบอยรักเมียบอยคิดถึงเมียบอยโพสเฟสบอกรักเมียบอย (เเล้วกูละคือตัวอะไร) ฉันต้องทนกับการเห็นเค้าบอกรักกันแบบนี้ทุกวัน มันโคตรเจ็บทุกครั้งร้องไห้
อยากจะเลิดคุยแต่ทุกครั้งที่เจอมันทำใจไม่ได้ที่เค้าทักมาก่อน 
ตอนนี้ฉันสับสนไปหมด  ว่าเค้ารักและรู้สึกดีกับเราหรือ คุยกับเราไว้แก่ก็เหงาแก้เงี่ย... 
เรื่องรามอาจสั้นแต่จริงๆเรื่องเยอะกว่านี้แต่ฉันพูดไม่ถูก

อยากถามชายแท้ว่า การพูดคำว่ารัก และคิดถึง  ถ้าไม่รู้สึกอะไรจริงๆจะพูดออกมาไหม

อยากเก็บไว้เป็นความทรงจำ

ยังไงเกย์อย่างเราก็ไม่สามารถมีความรักกับชายแท้ได้  (เจ็บโว๊ยยยยยย)
รักบอย