ตามหัวข้อเลยค่ะ อยากรู้ว่าเพื่อนๆ คิดยังไงกันบ้าง (ผู้ชายมาตอบจะดีมากเลยอยากรู้ความคิดผู้ชาย) ตอนนี้เรารู้สึกสับสนในตัวเองมากค่ะ อยากได้คำตอบให้กับตัวเอง และขอออกตัวก่อนว่าตอนนี้อายุเราใกล้จะ 30 แล้วแต่ยังไม่เคยมีแฟนเลยค่ะ ไม่เคยบอกความรู้สึกกับใคร คนนี้คนแรก
เรื่องมีอยู่ว่า เราชอบผู้ชายอยู่คนหนึ่งเป็นรุ่นพี่อายุห่างกันประมาณ 2 ปี รู้จักกันตอนอบรมค่ะ แล้วเราก็แอบชอบเค้า ผู้ชายคนนี้เป็นคนเฟรนลี่ค่ะ เข้ากับคนง่ายเป็นสายเอ็นเตอร์เทนที่แท้ทรู เป็นคนกวนทรีนคนนึงก็ว่าได้ และแกก็เป็นคนชอบท่องเที่ยวมาก (ซึ่งเป็นที่มาของการที่ทำให้เรารู้สึกสนิทกับเขามากขึ้นเพราะชอบเที่ยวเหมือนกัน) เราเคยไปบอกชอบเค้าค่ะ ตอนนั้นรู้สึกแค่ว่าชอบเฉยๆ เหมือนดารานักร้องคนนึง เข้าไปบอกเค้าแบบดื้อๆ "พี่คะนู๋ชอบพี่มากเลย" และก็ขอจับมือเค้า เค้าก็มีทีท่าตกใจนะ แต่ก็แค่หัวเราะ แต่มันมีเหตุการณ์บางอย่างที่ทำให้จู่ๆ เราได้มาอยู่กลุ่มไลน์เดียวกันที่มีจุดประสงค์อยากไปเที่ยวในที่ที่นึงเหมือนกัน โลกเลยเหวี่ยงเรามาเจอกัน เพื่อนในกลุ่มไลน์นี้มีอยู่ 5 คนค่ะ กลุ่มนี้ทุกคนคุยกันทุกวัน จนเราคิดว่าเราชอบเค้าเข้าจริงๆ ซะเเล้ว และเราก็หยอดเค้าทุกวัน ส่งของไปให้บ้างอะไรบ้าง ไปเที่ยว ต่างจังหวัด ต่างประเทศ ก็ส่งของไปให้ ส่งโปสการ์ดไปจีบ เราทำแบบนี้มาโดยตลอดเป็นปี เพื่อนๆ ที่เหลือในกลุ่มก็รู้ค่ะ ช่วยชงด้วย แต่เค้าก็ไม่เคยตอบรับ แต่เราก็รู้สึกว่าเค้าก็ไม่ปฏิเสธเหมือนกัน (ที่มั่นใจเพราะว่า ไปแอบรู้มาว่าเค้าคนนี้มีรุ่นพี่ผู้หญิงคนนึงแอบชอบเเละตามจีบพี่เค้าเหมือนกัน แต่เค้าคนนี้กลับปฏิเสธด้วยการไม่ตอบแชทไม่อ่านไลน์ จนสุดท้ายพี่เเกบล๊อกเฟสพี่คนนี้ไปเลย) แต่เวลาเราหยอดบางครั้งเค้าก็เล่นด้วย บางครั้งก็เปลี่ยนเรื่อง บางครั้งก็เงียบหายไปเลย และทั้งหมดทั้งมวลที่พูดมาส่วนใหญ่คุยกันในกลุ่มค่ะ ไลน์ส่วนตัวเวลาเราทักไปเขาตอบช้า และไม่ค่อยตอบ และเรารู้สึกว่าเวลาเค้าอ่านและไม่ตอบมันทำให้เรานอยส์ เลยชอบคุยในกลุ่มมากกว่า เวลามีปัญหาเรื่องงานเราก็ชอบโทรหาพี่เค้า ซึ่งเค้าก็ให้คำปรึกษาได้ดีตลอด เราเคยนัดกันไปเที่ยวที่บ้านพี่เค้าครั้งนึงค่ะ ไปกับกลุ่มเพื่อนในกลุ่มนี้แหล่ะ ก่อนไปรู้สึกเกร็งๆ เพราะเรารู้ตัวเเล้วว่าเราชอบเค้าจริงๆ ไม่รู้จะทำหน้ายังไง แต่พอไปจริงๆ รู้สึกดีมากๆ เลยค่ะ ไม่เกร็งเลยแต่ก็จะรู้สึกเขินๆ หน่อย ไม่เป็นตัวของตัวเองเท่าไหร่ แต่การเที่ยวครั้งนั้นมันทำให้เรารู้จักกันมากขึ้นค่ะ รู้จักความเป็นอยู่ของเขามากขึ้น ทำให้เราชอบเค้ามากขึ้นไปอีก หลังจากนั้นเราก็ไม่ได้เจอกันอีกเลย แต่เรายังคุยกันทุกวันค่ะ ละเช่นเคย เราก็หยอด จีบ เค้าตลอดเช่นกัน และล่าสุดเค้าบอกเราว่าจะไปเที่ยวกับที่ทำงานค่ะ ซึ่งใกล้กับจังหวัดที่เราอยู่มาก เค้าก็ชวนเราไป เราก็ไปค่ะคือจริงๆ เราอยู่ไกลกันมากๆ ค่ะ โอกาสที่จะเจอกันน้อยมากจะปีแล้วที่ไม่ได้เจอกัน พูดได้เต็มปากคิดถึงเค้ามาก เราก็เลยตัดสินใจไปทันทีโดยพาเพื่อนๆ ของเราไปด้วย(บังหน้า) ละก็จองที่พักตามเค้า หลังจากนั้นเค้าก็คอยโทรมาถามเราตลอด ทั้งๆ ที่ไม่เคยจะโทรหาเราเลย ถามเรื่องการเดินทาง อาหารการกิน มีเพื่อนกี่คน ถึงไหนแล้ว ตอนนี้อยู่ไหน แต่เชื่อไหมคะ สุดท้ายเราไม่ได้เที่ยวด้วยกันเลยค่ะ คลาดกันตลอด 555 ซึ่งเราก็เข้าใจเค้าแหล่ะเค้ามาเป็นหมู่คณะ แต่สุดท้ายเราก็มาเจอกันที่พัก แต่ก็อีกตามเคยเค้าชวนเราไปปาตี้กับเพื่อนที่ทำงานเค้า แต่เราปฏิเสธค่ะเพราะเราก็มีเพื่อนของเราไปเช่นกัน สุดท้ายก็ไม่ได้คุยไรกันเลย จนกระทั้งเช้าของอีกวัน เราเจอกันที่ล๊อบบี้ที่พักค่ะ (สภาพเราเพิ่งตื่นตาบวมเลยค่ะ) เค้าเลยชวนเราไปเดินเล่น อ่ะเราก็ไป (ไม่รู้รู้สึกไปเองหรือเปล่าจากการกระทำคือเค้าก็พยายามให้เวลาเราแหล่ะ เพราะเค้าก็รู้ว่าที่เรามาเพราะอยากเจอเค้า) ช่วงที่เราเดินเล่นไปกัน 2 คน ก็คุยเรื่องประปราย เรื่องทริปคราวหน้าที่จะไปด้วยกัน มีเเซวๆเราบ้าง ละก็พลัดกันถ่ายรูป มันเป็นช่วงเวลาสั้นๆ ที่โคตรมีความสุขเลยค่ะ หลังจากนั้นเราก็แยกตัวเก็บของเพื่อเดินทางกลับ แต่ไม่ได้บอกลาเค้าเลยเราก็ออกมาเลย เพราะเพื่อนที่เราชวนไปด้วยเราก็ต้องรับผิดชอบ และจากนั้นเป็นต้นมา เค้าก็ไม่โทรหาเราอีกเลยค่ะ กลับเข้าสู่ภาวะปกติ ซึ่งหมายความว่ากลับมาคุยกันในกลุ่ม และเราก็คอยหยอดเค้าเช่นเดิมเป็นประจำ
จากที่เล่ามาเหมือนจะดีใช่ไหมคะ แต่สำหรับความรู้สึกเราแล้วเรารู้สึกสับสนค่ะ เอาเข้าจริงเราก็รู้แหล่ะว่าเค้าไม่ได้ชอบเราแบบคนรัก แต่เค้าคงเห็นเราเป็นน้อง เค้าไม่เคยให้ความหวังเราเลยแม้แต่น้อย เราเองต่างหากที่รู้สึกว่าคิดไปเอง หลังจากเจอพี่เค้าครั้งล่าสุดแม้ว่าเราจะรู้สึกดีมาก แต่พอลองย้อนคิดกลับไป เรากำลังรู้สึกว่าเราวิ่งไล่ตามเค้ามากเกินไป เเละเริ่มรู้สึกละอายใจตัวเองมากที่พยายามขนาดนี้ยังได้เพียงคำว่าเพื่อนหรือพี่น้อง เเละเราพยายามมูฟอรหลายครั้งแต่ก็ยังเป็นวงกลมอยู่ เฮ้อ ความรักนี่มันยากจังเลยนะคะ และเราเริ่มรู้สึกเหนื่อยๆ บ้างแล้วล่ะตอนนี้
ตอนนี้เกิดคำถามขึ้นในหัวมากมาย เราอยากเลิกชอบเค้าแต่เราทำไม่ได้ เลยอยากถามเพื่อนๆ ว่า
1. การที่ผู้ชายรู้ว่าผู้หญิงคนนึงชอบเค้ามาก พยายามทุกทางที่จะให้ได้เจอกัน แบบนี้ เค้ารู้สึกยังไงคะ
2. การที่เค้ายังปล่อยให้เราจีบอยู่แบบนี้ โดยไม่ตอบรับ หรือไม่ปฏิเสธ เค้ารักษาน้ำใจ หรือคิดอะไรอยู่คะ
3. เราควรจะเดินหน้าต่อ หรือพอเท่านี้ดีคะ
ปล.เราเป็นคนไม่สวยเท่าไหร่ค่ะ อ้วน หน้าเป็นสิว แต่เรานิสัยเด็กๆ ห้าวๆ ค่ะ นิสัยผู้ชาย หน้ายังเด็กอยู่เพราะเป็นคนไม่แต่งหน้าไม่แต่งตัว คนทั่วไปคิดว่าเป็นทอมด้วยซ้ำ ทั้งชีวิตไม่เคยมีแฟนค่ะ ได้แต่แอบชอบเขาไปเรื่อยๆ แต่ไม่เคยแสดงออกให้ใครรับรู้ คนนี้คนแรกค่ะ
ผู้ชายที่รู้ว่าผู้หญิงชอบ แต่ไม่ตอบรับ และก็ไม่ปฏิเสธ จริงๆ เค้ารู้สึกอย่างไรคะ
เรื่องมีอยู่ว่า เราชอบผู้ชายอยู่คนหนึ่งเป็นรุ่นพี่อายุห่างกันประมาณ 2 ปี รู้จักกันตอนอบรมค่ะ แล้วเราก็แอบชอบเค้า ผู้ชายคนนี้เป็นคนเฟรนลี่ค่ะ เข้ากับคนง่ายเป็นสายเอ็นเตอร์เทนที่แท้ทรู เป็นคนกวนทรีนคนนึงก็ว่าได้ และแกก็เป็นคนชอบท่องเที่ยวมาก (ซึ่งเป็นที่มาของการที่ทำให้เรารู้สึกสนิทกับเขามากขึ้นเพราะชอบเที่ยวเหมือนกัน) เราเคยไปบอกชอบเค้าค่ะ ตอนนั้นรู้สึกแค่ว่าชอบเฉยๆ เหมือนดารานักร้องคนนึง เข้าไปบอกเค้าแบบดื้อๆ "พี่คะนู๋ชอบพี่มากเลย" และก็ขอจับมือเค้า เค้าก็มีทีท่าตกใจนะ แต่ก็แค่หัวเราะ แต่มันมีเหตุการณ์บางอย่างที่ทำให้จู่ๆ เราได้มาอยู่กลุ่มไลน์เดียวกันที่มีจุดประสงค์อยากไปเที่ยวในที่ที่นึงเหมือนกัน โลกเลยเหวี่ยงเรามาเจอกัน เพื่อนในกลุ่มไลน์นี้มีอยู่ 5 คนค่ะ กลุ่มนี้ทุกคนคุยกันทุกวัน จนเราคิดว่าเราชอบเค้าเข้าจริงๆ ซะเเล้ว และเราก็หยอดเค้าทุกวัน ส่งของไปให้บ้างอะไรบ้าง ไปเที่ยว ต่างจังหวัด ต่างประเทศ ก็ส่งของไปให้ ส่งโปสการ์ดไปจีบ เราทำแบบนี้มาโดยตลอดเป็นปี เพื่อนๆ ที่เหลือในกลุ่มก็รู้ค่ะ ช่วยชงด้วย แต่เค้าก็ไม่เคยตอบรับ แต่เราก็รู้สึกว่าเค้าก็ไม่ปฏิเสธเหมือนกัน (ที่มั่นใจเพราะว่า ไปแอบรู้มาว่าเค้าคนนี้มีรุ่นพี่ผู้หญิงคนนึงแอบชอบเเละตามจีบพี่เค้าเหมือนกัน แต่เค้าคนนี้กลับปฏิเสธด้วยการไม่ตอบแชทไม่อ่านไลน์ จนสุดท้ายพี่เเกบล๊อกเฟสพี่คนนี้ไปเลย) แต่เวลาเราหยอดบางครั้งเค้าก็เล่นด้วย บางครั้งก็เปลี่ยนเรื่อง บางครั้งก็เงียบหายไปเลย และทั้งหมดทั้งมวลที่พูดมาส่วนใหญ่คุยกันในกลุ่มค่ะ ไลน์ส่วนตัวเวลาเราทักไปเขาตอบช้า และไม่ค่อยตอบ และเรารู้สึกว่าเวลาเค้าอ่านและไม่ตอบมันทำให้เรานอยส์ เลยชอบคุยในกลุ่มมากกว่า เวลามีปัญหาเรื่องงานเราก็ชอบโทรหาพี่เค้า ซึ่งเค้าก็ให้คำปรึกษาได้ดีตลอด เราเคยนัดกันไปเที่ยวที่บ้านพี่เค้าครั้งนึงค่ะ ไปกับกลุ่มเพื่อนในกลุ่มนี้แหล่ะ ก่อนไปรู้สึกเกร็งๆ เพราะเรารู้ตัวเเล้วว่าเราชอบเค้าจริงๆ ไม่รู้จะทำหน้ายังไง แต่พอไปจริงๆ รู้สึกดีมากๆ เลยค่ะ ไม่เกร็งเลยแต่ก็จะรู้สึกเขินๆ หน่อย ไม่เป็นตัวของตัวเองเท่าไหร่ แต่การเที่ยวครั้งนั้นมันทำให้เรารู้จักกันมากขึ้นค่ะ รู้จักความเป็นอยู่ของเขามากขึ้น ทำให้เราชอบเค้ามากขึ้นไปอีก หลังจากนั้นเราก็ไม่ได้เจอกันอีกเลย แต่เรายังคุยกันทุกวันค่ะ ละเช่นเคย เราก็หยอด จีบ เค้าตลอดเช่นกัน และล่าสุดเค้าบอกเราว่าจะไปเที่ยวกับที่ทำงานค่ะ ซึ่งใกล้กับจังหวัดที่เราอยู่มาก เค้าก็ชวนเราไป เราก็ไปค่ะคือจริงๆ เราอยู่ไกลกันมากๆ ค่ะ โอกาสที่จะเจอกันน้อยมากจะปีแล้วที่ไม่ได้เจอกัน พูดได้เต็มปากคิดถึงเค้ามาก เราก็เลยตัดสินใจไปทันทีโดยพาเพื่อนๆ ของเราไปด้วย(บังหน้า) ละก็จองที่พักตามเค้า หลังจากนั้นเค้าก็คอยโทรมาถามเราตลอด ทั้งๆ ที่ไม่เคยจะโทรหาเราเลย ถามเรื่องการเดินทาง อาหารการกิน มีเพื่อนกี่คน ถึงไหนแล้ว ตอนนี้อยู่ไหน แต่เชื่อไหมคะ สุดท้ายเราไม่ได้เที่ยวด้วยกันเลยค่ะ คลาดกันตลอด 555 ซึ่งเราก็เข้าใจเค้าแหล่ะเค้ามาเป็นหมู่คณะ แต่สุดท้ายเราก็มาเจอกันที่พัก แต่ก็อีกตามเคยเค้าชวนเราไปปาตี้กับเพื่อนที่ทำงานเค้า แต่เราปฏิเสธค่ะเพราะเราก็มีเพื่อนของเราไปเช่นกัน สุดท้ายก็ไม่ได้คุยไรกันเลย จนกระทั้งเช้าของอีกวัน เราเจอกันที่ล๊อบบี้ที่พักค่ะ (สภาพเราเพิ่งตื่นตาบวมเลยค่ะ) เค้าเลยชวนเราไปเดินเล่น อ่ะเราก็ไป (ไม่รู้รู้สึกไปเองหรือเปล่าจากการกระทำคือเค้าก็พยายามให้เวลาเราแหล่ะ เพราะเค้าก็รู้ว่าที่เรามาเพราะอยากเจอเค้า) ช่วงที่เราเดินเล่นไปกัน 2 คน ก็คุยเรื่องประปราย เรื่องทริปคราวหน้าที่จะไปด้วยกัน มีเเซวๆเราบ้าง ละก็พลัดกันถ่ายรูป มันเป็นช่วงเวลาสั้นๆ ที่โคตรมีความสุขเลยค่ะ หลังจากนั้นเราก็แยกตัวเก็บของเพื่อเดินทางกลับ แต่ไม่ได้บอกลาเค้าเลยเราก็ออกมาเลย เพราะเพื่อนที่เราชวนไปด้วยเราก็ต้องรับผิดชอบ และจากนั้นเป็นต้นมา เค้าก็ไม่โทรหาเราอีกเลยค่ะ กลับเข้าสู่ภาวะปกติ ซึ่งหมายความว่ากลับมาคุยกันในกลุ่ม และเราก็คอยหยอดเค้าเช่นเดิมเป็นประจำ
จากที่เล่ามาเหมือนจะดีใช่ไหมคะ แต่สำหรับความรู้สึกเราแล้วเรารู้สึกสับสนค่ะ เอาเข้าจริงเราก็รู้แหล่ะว่าเค้าไม่ได้ชอบเราแบบคนรัก แต่เค้าคงเห็นเราเป็นน้อง เค้าไม่เคยให้ความหวังเราเลยแม้แต่น้อย เราเองต่างหากที่รู้สึกว่าคิดไปเอง หลังจากเจอพี่เค้าครั้งล่าสุดแม้ว่าเราจะรู้สึกดีมาก แต่พอลองย้อนคิดกลับไป เรากำลังรู้สึกว่าเราวิ่งไล่ตามเค้ามากเกินไป เเละเริ่มรู้สึกละอายใจตัวเองมากที่พยายามขนาดนี้ยังได้เพียงคำว่าเพื่อนหรือพี่น้อง เเละเราพยายามมูฟอรหลายครั้งแต่ก็ยังเป็นวงกลมอยู่ เฮ้อ ความรักนี่มันยากจังเลยนะคะ และเราเริ่มรู้สึกเหนื่อยๆ บ้างแล้วล่ะตอนนี้
ตอนนี้เกิดคำถามขึ้นในหัวมากมาย เราอยากเลิกชอบเค้าแต่เราทำไม่ได้ เลยอยากถามเพื่อนๆ ว่า
1. การที่ผู้ชายรู้ว่าผู้หญิงคนนึงชอบเค้ามาก พยายามทุกทางที่จะให้ได้เจอกัน แบบนี้ เค้ารู้สึกยังไงคะ
2. การที่เค้ายังปล่อยให้เราจีบอยู่แบบนี้ โดยไม่ตอบรับ หรือไม่ปฏิเสธ เค้ารักษาน้ำใจ หรือคิดอะไรอยู่คะ
3. เราควรจะเดินหน้าต่อ หรือพอเท่านี้ดีคะ
ปล.เราเป็นคนไม่สวยเท่าไหร่ค่ะ อ้วน หน้าเป็นสิว แต่เรานิสัยเด็กๆ ห้าวๆ ค่ะ นิสัยผู้ชาย หน้ายังเด็กอยู่เพราะเป็นคนไม่แต่งหน้าไม่แต่งตัว คนทั่วไปคิดว่าเป็นทอมด้วยซ้ำ ทั้งชีวิตไม่เคยมีแฟนค่ะ ได้แต่แอบชอบเขาไปเรื่อยๆ แต่ไม่เคยแสดงออกให้ใครรับรู้ คนนี้คนแรกค่ะ