ตอนนี้ผมรู้สึกว่าตัวเองไม่มีความสุขเลย ผมมีภรรยาที่ไม่ได้จดทะเบียนกันและมีลูกด้วยกัน1คน เราอยู่ด้วยกันมา5ปีกว่าแล้ว ผมรู้สึงไม่เป็นตัวของตัวเองเลย เขาคอยสั่ง คอยห้ามผมทุกอย่างที่ไม่ได้ดั่งใจเขา เราทะเราะกันแทบทุกวัน ทุกเวลาที่อยู่ด้วยกัน เขาคอยระแวงผมทุกเรื่อง แม้แต่ที่ทำงานเขาก็ตามมาคอยแทบทุกเวร ทักเพื่อนรุ่นพี่รุ่นน้องไม่ได้เลย ว่าผมกิ๊กกันกับทุกคนที่ผมรู้จัก แม้แต่จะออกไปเจอเพื่อนที่โตมาด้วยกันในหมู่บ้านยังไม่ได้ แม้แต่กิจกรรมที่ทำงานก็ห้ามทำ บ้างครั้งผมทำงานไม่มีเวลาตอบแชต ก็หาว่าผมไปอยู่กับชู้บ้างแอบไปมีอะไรกันบ้าง ทั้งๆที่ผมได้ได้ทำ ผมรักและมีเขาคนเดียว ทุกวันนี้ผมพยามทำให้ลูกมีครอบครัวที่สมบูรณ์ให้ได้นานที่สุด ผมกับบ้านไปต้องเจอคำถามเดิมๆไปไหนมาไปกับคนไหนมาหล่ะ เหนื่อยใจท้อใจไปหมดแล้ว เออใช่เราไม่ได้มีลูกคนนี้คนแรกนะครับเขามีลูกติด1คน ผมก็มีลูกติด1คน ทุกวันนี้แทบจะไม่ได้เจอหน้าลูกคนแรกผมเลยเขาเหมือนไม่อยากให้ไปเจอไม่อยากให้ไปหา แต่เขาไปเจอลูกเขาทุกอาทิตย์,ลูกเขาอยู่กับสามีเก่า ไปหากันไปทานข้าวกันเหมือนเขายังลืมครบครัวเก่าเขาไม่ได้ แต่กับผมห้ามไปเจอห้ามติดต่อทุกช่งทางกับแม่ของลูกคนแรกเลย แต่เขาโทรคุยติดต่อกันทุกวัน อีกอย่างทางบ้านของภรรยาผมไม่ยอมรับในตัวผม ผมต้องค่อยหลบๆซ้อนๆทุกครั้งที่เจอพ่อ หรือ ญาติของเขา ทุกวันนี้ผมยังคิดอยู่เลยว่าผมเป็นผัวหรือเป็นชู้กันแน่ อึดอัด เหนื่อย ท้อ ไม่มีความสุขเลย หรืเราเริ่ม อิ่มตัวกับความรักแล้ว #เฉิ่ม
ไปต่อหรือพอแค่นี้