คนในครอบครัว หรือสมาชิก ควรมีความเกรงใจกันมากน้อยแค่ไหนค่ะ

คุณคิดว่า ยิ่งสนิทกันยิ่งต้องเกรงใจ
หรือ ยิ่งสนิทมากก็สามารถเอื้อเฟื้อต่อกันได้อย่างไม่ต้องคิดอะไรเลย

เช่น การยืมของ ไม่ว่าจะเป็นของใหม่หรือใช้แล้ว สามารถหยิบของไปใช้ได้เลย หรือควรจะบอกกล่าวกันก่อนไหม ของบางสิ่งบางอย่างอาจจำเป็นต้องขออนุญาตก่อนไหม
เช่น การกินของในตู้เย็น สิ่งที่เราไม่ได้ซื้อมาเอง เพราะเป็นสมาชิกในครอบครัว ใครจะหยิบกินอะไรก็ได้ใช่ไหม เพราะต้องแบ่งปันกัน เราสามารถกินจนหมดเลยได้ไหม หรือ จำเป็นต้องเหลือไว้ให้คนซื้อมาบ้าง สมควรต้องถามคนซื้อก่อนกินไหม
เช่น การใช้รถส่วนรวม ขึ้นชื่อว่าส่วนรวม แต่กลับมีสมาชิกคนนึงคนเดิม ต้องหาทางไปเองเสมอ ไปยืมรถคนอื่นใช้บ้าง กรณีแบบนี้แก้ไขอย่างไรค่ะ พอถามคนที่เอารถไปใช้บ่อยๆ อีกฝ่ายตอบกลับมาว่าเพราะอีกคนไม่เอารถไปใช้เอง (เหมือนจะบอกว่า ก็เห็นรถจอดว่างอยู่ เลยเอาออกไปใช้ ป.ล.คนใช้รถก็คือออกจากบ้านทุกวันนะคะ) ควรถามสมาชิกรอบข้างไหมว่าใครมีธุระอะไรอย่างไรบ้าง จะได้จัดสรรเวลากันถูก

จขกท. คิดว่า ยิ่งใกล้ชิดกัน ยิ่งต้องเรียนรู้นิสัยซึ่งกันและกัน และเคารพในข้อกำหนดของแต่ละสมาชิก การไปเหยียบย่ำก้าวก่ายขอบเขตของคนอื่น คือการดันทุรัง ยั่วยุ ทำให้เกิดความร้าวฉานของคนในครอบครัว คิดแบบนี้ถูกต้องไหมค่ะ