ช่วยเข้ามาอ่านเเล้วเเสดงความคิดเห็นหน่อยค่ะ หึงเรื่องไม่เป็นเรื่อง

เรายังไม่ได้คบกัน เเต่เขาบอกอยากให้เข้าใจกันมากขึ้นเขาถึงจะขอคบ เมื่อวานเราก็คุยกันปกติ เรามีประจำเดือนด้วยก็ปวดท้องมึนหัว

พอกลางคืนก็ไปคุยกับเพื่อน ปรึกษาว่าไม่ชอบที่เขาคุยเเชทกับพี่ผญ น้องผญที่รู้จักที่สนิท ไม่ใช่คุยไม่ได้ คุยได้ ไม่ได้ห้าม เเต่ทำไมเราต้องหึง ก็งงตัวเอง
    อยู่ดีๆเพื่อนมันก็ไปว่าผญคนนั้นว่าร่าน เราก็ไม่ชอบหรอก พี่เขามาอ่าน เขาก็โมโหที่ไปว่าน้องที่รู้จักเเบบนั้น

เมื่อคืนก็ทะเลาะกันหนัก ต่างคนต่างมีรหัสเฟซกัน เราเลยไปดูที่เขาคุยกับเพื่อน
-เพื่อนถาม ว่าเขารู้สึกยังไงกับน้อง
     เขาบอกไม่รู้
     กูสับสน
     ถ้าเหนื่อยมากๆเดี๋ยวกูตัดทุกอย่างทิ้งเอง
เมื่อคืนตั้งเเต่เกือบ3ทุ่มครึ่งเป็นต้นไปก็ไม่ได้คุยกันเลย จนถึงเช้านี้

เรารู้สึกละอายใจ เรารู้สึกผิดที่ระเเวงเขา ชอบสงสัย ไม่เชื่อใจ เเต่เมื่อก่อนเชื่อใจนะ เเต่เขาทำให้เราหมดความเชื่อใจจนต้องระเเวงเขาเเบบนี้ เพราะเมื่อก่อนเขาเจ้าชู้

เขาบอกเขามีเราคนเดียว เขาบอกถ้าไม่จริงจังจะพาไปหาป๊ากับเเม่ทำไม เขาบอกเราเป็นคนเเเรกที่พาเข้าบ้าน

เราทั้ง2คนเคยสัญญากันว่าถ้าทะเลาะกันเเค่ไหน เราก็จะไม่ทิ้งกัน จะปรับตัวเข้าหากัน ใช่เขาก็สัญญาเช่นกัน

เเต่ตอนนี้เข้าใจหมดทุกอย่างเเล้ว จะไม่เป็น
เเบบนั้นอีก จะเชื่อใจไว้ใจ ถ้าเขายังไม่ไปไหน
ไม่เคยคิดที่จะไปจากเขาเลย เเม้เราจะยังไม่ดีพอที่จะเดินไปพร้อมเขา


ทุกคนคิดว่าเขาจะเดินไปคนเดียว หรือจะมาประคองเราเเล้วจูงมือเราเดินไปด้วยกัน?