ช่วงนี้ของชีวิตเป็นช่วงที่ปัญหาเยอะจัด จนอยากจะตะโกนถามว่า"แล้วจะให้ทำยังไง"

กระทู้นี้อาจไม่สุภาพเท่าไหร่นะครับ เพราะพิมพ์ตอนกำลังเดือดๆ
คือช่วงนี้เป็นช่วงปิดเทอม-เปิดเทอมของนักศึกษาหลายๆคน ผมก็หนึ่งในนั้น และมันก็เป็น1ในปัญหาโลกแตกของผม เทอมที่ผ่านมาวิชาที่ผมเรียนส่วนมากเป็นวิชาคำนวน ทั้งสถิติ บัญชีการเงิน วิจัย และอะไรอีกจำไม่ได้ละ แล้วเกรดเทอมนี้ห่วยแตกมาก จากที่เคยเรียนได้3.7-3.8 เทอมนี้เหลือ1.9 แล้วปัญหาก็เกิดจากที่บ้านก่อนเลย "ทำไมทำไม่ได้ ลูกคนอื่นเขายังทำได้ แค่เรียนยังเอาดีไม่ได้ จะไปทำอะไรกิน" คือคนจบคอม ไปเทียบเรียนการจัดการ ไม่มีFก็บุญหัวแล้ว จะเอาอะไรอีกก็ไม่รู้ แล้วตลอด1เทอมที่ผ่านมา มีแฟน3ครั้ง เลิกทั้ง3คนเลย ด้วยเหตุผลที่ว่า"ยังเรียนไม่จบจะดูแลใครได้ เป็นเด็กยังไม่พร้อมจะมีแฟน" แล้วคือไม่แหกตาดูชาวบ้านเลย เขาอยู่หอกับแฟนกันทั้งนั้น โถ่วเอ้ย แล้ววิจัยก็แก้เอาๆ ก็เข้าใจว่าใครๆก็แก้ แต่ยังจะบ่นอีก"ทำไมต้องให้บอกทุกครั้ง หัดดูเองบ้างสิว่าเล่มที่ถูกเขาทำกันยังไง แค่นี้ทำไม่ได้แล้วจบไปใครจะรับทำงาน ไม่ต้องรับแล้วมั้งปริญญาอ่ะ" คือถ้าจะบ่นขนาดนี้นะผมก็นึกในใจ"มิงพูดมาเลยดีกว่าจะให้พิมพ์อะไรตรงไหนยังไงอ่ะ เรียกมาดูแล้วด่า ด่าเสร็จก็ถีบหัวส่ง จะเอาไงแน่วะ" แล้วงานฟรีแลนซ์ที่ทำอีก คนจ้างก็เร่งจัง"น้องๆ พี่ขอเร็วกว่ากำหนดได้ไหม พอดีพี่โดนจี้แล้ว"
คือผมอยากตะโกนถามทุกคนมากเลยนะ "จะให้ทำยังไงวะ มันเหนื่อยนะทำมันทุกอย่างด้วยตัวคนเดียวเนี้ย ทำไมต้องมาหวังอะไรกับผมคนเดียวขนาดนี้ด้วย เอาแต่หวังๆๆๆๆๆๆกันอยู่ได้ คนๆเดียวจะให้ทำดีทุกเรื่องเพื่อทุกคนมันไม่ง่ายนะ แค่2มือคอยประคองก็จะไม่ไหวแล้ว ยังต้องแบกรับอะไรอีกก็ไม่รู้"

แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่