ขอพื้นที่นี้เป็นที่ระบายหน่อยนะคะ ในทุกๆวันตอนที่เราอยู่กับคนอื่นไม่ว่าจะครอบครัวหรือเพื่อน เราคือคนที่โคตรจะสดใสร่าเริงแต่มันมีอยู่วันหนึ่ง ที่เรารู้สึกว่าที่เราเสแสร้งหรือเปล่าเพราะเวลาเราอยู่คนเดียวเราร้องไห้หนักมากร้องทุกวันเป็นแบบนี้มาตลอด 3 เดือนซึ่งเราไม่รู้ว่าเหตุมาจากอะไร เรารู้แค่ว่าทุกวันนี้ในแต่ละวันของเรามันเหนื่อยมากมันเหนื่อยจริงๆ แต่เราก็ไม่กล้าจะปรึกษาพ่อกับแม่นึกว่าท่านคิดมาก แล้วเราก็ไม่อยากปรึกษาเพื่อนคงเป็นเพราะเราไม่มีเพื่อนสนิทตั้งแต่ย้ายโรงเรียนมา แล้วทุกวันนี้แค่เรื่องเล็กๆมันก็ทำให้เราคิดมากฉันไม่รู้ว่าเราจะแก้ปัญหามันยังไงทั้งๆที่มันเป็นเรื่องที่เล็กมากจริงๆถ้าเทียบกับเมื่อก่อนแล้วเรื่องแค่นี้มันจิ๊บจ๊อยมาก เราไม่รู้ว่าเพราะมันเป็นช่วงวัยรุ่นหรือเปล่าถึงได้รู้สึกแบบนี้เราไม่เคยไปพบจิตแพทย์เพราะเรากลัวเรากลัวว่าเราจะเป็นอย่างที่เราคิดหรือมากกว่านั้น เราอยากจะถามทุกคนว่าเราเป็นโรคซึมเศร้าใช่ไหม? แต่เราไม่เคยคิดฆ่าตัวตายนะเพียงแค่มันรู้สึกว่าหนักอึ้งในอกมันหนักจนแบบมันยกไม่ออกมันคิดซ้ำไปซ้ำมามันคิดอยู่อย่างนั้นเสร็จแล้วหาทางออกไม่เจอแล้ว.
โรคซึมเศร้า