งานที่ทำอยู่ทุกวันนี้เป็นงานแนว Office ครับ ไม่ได้ออกแรงอะไร แต่ต้องทำวันละ 12 ช.ม. ทำ 6 วัน ทุกเช้านี้ตื่นมาได้แต่บอกตัวเองว่า
"เอาวะ โชคดีที่ยังมีงานทำ"
แต่มันก็ช่วยอะไรไม่ได้มากเท่าไหร่ครับ ตอนนี้เลยสมัครงานใหม่ไปเรื่อย ๆ มีเรียกสัมภาษณ์บ้างแต่ก็โดนปฏิเสธไป ทุกวันนี้เหนื่อยกายและใจมาก ๆ ครับ เงินเดือนก็ได้เท่าเดิม แต่งานก็มากขึ้นเพราะเพื่อนร่วมงานเพิ่งลาออกไปคนหนึ่ง เงินไม่ได้เยอะตามผลงานเลย แรก ๆ ก็ทำได้อยู่ครับ หลัง ๆ เริ่มไม่ไหว จะเรียกว่า
เหยียบขี้ไก่ไม่ฝ่อก็ได้นะครับ ถ้าออกไปตอนนี้โดยที่ยังไม่มีงานใหม่รองรับก็กลัวจะแย่กว่าเก่า เลยทำงานนี้ต่อไปเพราะหวังเงินเลี้ยงตัว
ขอข้อคิดเตือนสติตัวเองหน่อยครับที่บางครั้งก็คิดจะลาออกในช่วงเวลาแบบนี้
ขอข้อคิดเตือนสติที่อยากจะลาออกจากงานที่ทำวันละ 12 ช.ม. 6 วัน ในสภาวะแบบนี้หน่อยครับ
แต่มันก็ช่วยอะไรไม่ได้มากเท่าไหร่ครับ ตอนนี้เลยสมัครงานใหม่ไปเรื่อย ๆ มีเรียกสัมภาษณ์บ้างแต่ก็โดนปฏิเสธไป ทุกวันนี้เหนื่อยกายและใจมาก ๆ ครับ เงินเดือนก็ได้เท่าเดิม แต่งานก็มากขึ้นเพราะเพื่อนร่วมงานเพิ่งลาออกไปคนหนึ่ง เงินไม่ได้เยอะตามผลงานเลย แรก ๆ ก็ทำได้อยู่ครับ หลัง ๆ เริ่มไม่ไหว จะเรียกว่าเหยียบขี้ไก่ไม่ฝ่อก็ได้นะครับ ถ้าออกไปตอนนี้โดยที่ยังไม่มีงานใหม่รองรับก็กลัวจะแย่กว่าเก่า เลยทำงานนี้ต่อไปเพราะหวังเงินเลี้ยงตัว