ผมมีครอบครัวที่ดีหละ แต่ผมเอง มัวแต่มองไม่เห็นเห็นความผิดพลาดในตัวเอง
และยังประชด น้อยใจ กับภาพในอดีต
ทที่เรากับไปแก้ไข้ไม่ได้
ผมกับภรรยา ตบกัน7กพ 2543 บอกเลยคับว่าเค้ทเป็นทุกสิ่งอย่าง ขอผม เรามีลูก 2คน เค้าเป็นแม่ที่ดี คับ เราแยกกันอยู่มา6ปีหละ
ผมเคยคิดว่าผมจะ ตั้งใจหาประสบดาร์ชีวิต การค้า เพื่อที่จะเป็นหัวหน้าครอบครัว ด้วยความกลัวว่าจะพาเค้า มาลำบาก ในอนาคต ที่ยังมองไม่เห็น
ผมก็ เลยทำงานมากจนลืมฟังคำเตือนจากเค้าเลย
ทำงานจน มืดทุกวัน ทั้งยังดื่มเหล้า เมายา เสียใจคับ วันนี้ ผมเก่งงานพอสมควรตามที่ตั้งใจ คับ
ในขณะเดียวกัน พอผมหันมองกับไปก็ ว่างเปล่า
ผมก็ นั่งงงกับตัวเองมานานหละ
ถามตัวเองว่ารักเค้ามั้ย นั่งเสียใจน้อย สิ่งต่างๆที่ผ่านมา คิดวนไปวนมาเป็นหลายรอบคับ
ผมเป็น คนที่ทำให้เค้าต้องลำบาก เหนื่อยและเค้าต้องไปอาศัยบ้านพี่ชายเค้าอยู่ ที่สุพรรณ
ผมคิด น้อยกับภาระ ตัวเองมาเกินไป หรือเห็นแก่ตัวมาไปนั้นเอง ผมเองรู้ว่าเค้าเอง ก็ลำบาก
คือผมทำเเองคับ 6ปีที่เราแยกทางกัน ผม ยังรับผิดชอบ ค่าใช้จ่ายเหมือนเรา ไม่ได้เลิกกันคับ 4ปี
2ปีที่ผ่านมา ผมก็ยังให้ค่าใช้จ่ายอยู่คับ แต่ให้น้อยมาก จากเดือนละ 16000 ผ่อนบ้านอีก8600 ต่อเดือน เหลือเป็นเดทอนละ8000 ผมรู้เลยว่าเค้าไม่พอใช้หรอ ผมทำแบบนี้ไม่ใช่ไม่รักลูกนะคับ เพียวแต่น้อยมากก เราซื้อบ้านอีก หลังด้วยกัน
เป็นชื่อเรา2คน ผ่อน 24200 ผมก็อยู่บ้านนี้คนเดียว6ปีหละ บ้านก็ต้องซ่อมทำอะไรบางคับ เหนือยพอสมควรเลยคับ ผมทำเองเกือบทุกอย่าง
ผมแม้น้อยใจมากคับ เราแต่งงานกัแล้วมีลูกคนที่แรก คลอด ได้2เดือน แม่ย้ายเสียชีวิต เค้าก็ต้องกับไปช่วยงานร้านค้าทีาบ้านพี่ชายเค้าในปัจจุบรรร ผมก็ต้องไปหาเกือบทุกอาทิตย์ทีสุพรรณ
พอ ผ่านไปไม่นานก็ มีปัญหาในบ้าน เค้า ก็แบ่งมรดกัน เค้าได้บ้านที่ กทม พี่เค้าได้บ้านร้านค้า อะไรแบบนี้ น้องชายได้บ้านอีกหลัง
บ้านที่กทม แม่เค้า ซื้อไว้ซัก 5ปีมัง ตอนนั้นแม่ผ่อนหนักคับ45000คับ จนกระทังมีหนี้อยู่1060000 เปลียนสัญญา กับธนคาร ก็คุ่ยกันเค้าบอกจะเอาชื่อผมเข้าไปร่วมกู้ ผมไม่เอาผมบอกให้เค้ากู้กับพ่อเค้า แต่ผมจะผ่อนให้ เอง จากนั้นก็ผ่อนมาเลือน จนปี2557 เราซื้อบ้านอีกหลัง ตรงข้ามกัน
ตอนนั้นผมยิมรับว่าผมคิดไม่เป็น ด้วยความทีอายุ32 คิดไม่รอบครอบ กู้บ้านจะผ่าน คับ มีหนี้300000 ทุกคนคับ ผมยอมรับมีปัญหาการเงินทันที เงินเดือนผม 50000 ผมให้เค้า24000
ผ่อนบ้านหลังใหม่อีก16400 วิเคราะห์ ด้วยความโรบ ที่ซื้อก็เพาระจะขายต่อ ได้กำไร ผิดพลาด คนที่จะซื้อบ้านต่อ เค้าไม่เอา ผมก็เลยต้องรับกำไป เด็กมากกคับ ในความคิดช่วงนั้น ด้วยความที่บ้านผมพอมีฐานะนิดคับ ก็เลยคิดว่า ซื้อมากแล้วไม่ต้องรับผิดชอบ กรงสีคงจ่ายให้ เคกงสีจ่ายจริงแต่มีค่าใช้จ่ายอื่นเพิมอีก คับ ทำให้ผมในตอนนั้นต้อง ขยันมากกก คับ
นี้คือสาเหตุ ความกลัวของผมแต่ผมไม่กล้าบอกความจริงเค้า ผมเป็นลูกคนละแม่ในบ้าน แต่เป็นคนสุดท้อง พี่ๆผมห่างกัน10ปีคับ
โดนด่าจนแบบชิน คับ ก็พยามดำเนินชีวิตที่ตั้งใจว่าจะ พัฒนาตัวเองให้ได้ เจออุประสักมากคับ
ด้วยคาวมที่เราเด็กกว่าพี่ๆเรา ความคิดตาวมอ่าน
ก็ตาม ผมก็เริ่มหาประสบการด้วยตัวเอง คือผมขายรถยนต์มือสองคับ ก็จะเจอ ความคิดที่ต่างจากพี่ๆผม คือประมาณว่า จะขยีนไปทำไม ผมตอนนั้นทั้งขายยา เพือเอาเงินมาหมุน ก็เริ่มทำอะไหล รถตู้ คับ ที่นี้ ผมยองรับว่า บางทีเราโดนตอต้านบ่ย จึงเครียติก็ไป ลงที่แฟนผม เค้าเลี้ยงลูกอยู่บ้านคับ ผมก็เริมหมุนเงินเอง เอาเงินเดือนมาซื้อรถคับ จำได้เลย แฟนผมเค้าเป็นคนขี้กลัวคับ ผมสงสารเค้ามาผมกลีวว่าถ้าผมไมเก่งแล้วจะพาเค้ากับลูกลำบาก แต่ผมไม่ได้บอกถึงปัญหาจริงที่เกิดขึ้น ปมบอกเพียงว่าปัด บอลขอหัดงานให้เป็นนะยุ่งนิดหละ แต่ถ้าเป็นแล้วจะเป็นเลย
ปัดเชื่อบอลดิ เค้าคงไปฟังพี่ๆผมพูดอะไรมัง
จนกระทั่ง ปี2558 ปลายปี ผมซื้อรถ ประมูล ปปสมาคันนึง เชื่อมั้ยผม หวังแค่ว่า 50000เป็นรถแต่งซิง ผมพอมีความรู้บาง วันนั้นผมได้รถกละแต่ไม่มีตังจ่าย เลยยืมน้องชายแฟนมา50000
แล้ว รักคือ อีกประมาณ3วันรอเงินเดือนผมออกผมจะคืนให้ ก่อนวันนัดคืนวันนึง ผมทะเลาะกัแฟนผม แล้วคุ้มตัวเองไม่ได้ แฟนถึงว่าตบแม้ยังที่แม้ยากให้เป็นเลย ผมได้ยิว่าเป็นแม่ ผมเลยตบไปทีนึง ผ่านไปถึงวันนัด คืน เงินผมไม่ออกอี ก ที่นี้น้องชายเค้าคงโมโหผม ที่ไปตบพี่เค้า เค้าก็ด่ผม เชื่อมั้ยคับ ผมสติเสียเลย คือผมก็กับไปว่าแฟนผม้ลยคับ คือทะเลาะกันเลย ผมจำได้เลยปัดเค้าบอกให้ผมหยุด แต่ผมไมฟังเค้า เลยแม้แต่นิดเดียว ผมดันไปตบเค้าอีกทีนึง ผมบอกตรงๆคับว่าผมเก็บกด จากคามคิดต่างมากกก จากวันนั้นจนวันนี้ ก็6ปี หละ ผมเป็นงานเก่งขึ้น มากกก แต่ผมน้อยใจปัด ที่เค้า ไม่เชื่อผมบาง
3อาทิตย์ที่ผ่านมา ลูกชายคนเล็ก เค้าบอก ให้ผมไปง้อปัด ผมก็ยากทำนะคับ แต่ยังน้อยใจอยู่คับ แต่
วันนี้ตัดสินใจหละ จะรอดูอีกที
นั้งร้องไห้น้อย ตาบวมเลย
ผมรักลูกผมมากกกคับปัดผมก็รัก คับ
ผมจะทิ้งคามน้อยใจให้ได้ คับ
เอาใจช่วยผมด้วยนะ
ทุกคนคับ ผมจักับตัวเป็นพ่อที่ ที่ดีให้จงได้ จะว่าผมเพ้อก็ได้คับ
และยังประชด น้อยใจ กับภาพในอดีต
ทที่เรากับไปแก้ไข้ไม่ได้
ผมกับภรรยา ตบกัน7กพ 2543 บอกเลยคับว่าเค้ทเป็นทุกสิ่งอย่าง ขอผม เรามีลูก 2คน เค้าเป็นแม่ที่ดี คับ เราแยกกันอยู่มา6ปีหละ
ผมเคยคิดว่าผมจะ ตั้งใจหาประสบดาร์ชีวิต การค้า เพื่อที่จะเป็นหัวหน้าครอบครัว ด้วยความกลัวว่าจะพาเค้า มาลำบาก ในอนาคต ที่ยังมองไม่เห็น
ผมก็ เลยทำงานมากจนลืมฟังคำเตือนจากเค้าเลย
ทำงานจน มืดทุกวัน ทั้งยังดื่มเหล้า เมายา เสียใจคับ วันนี้ ผมเก่งงานพอสมควรตามที่ตั้งใจ คับ
ในขณะเดียวกัน พอผมหันมองกับไปก็ ว่างเปล่า
ผมก็ นั่งงงกับตัวเองมานานหละ
ถามตัวเองว่ารักเค้ามั้ย นั่งเสียใจน้อย สิ่งต่างๆที่ผ่านมา คิดวนไปวนมาเป็นหลายรอบคับ
ผมเป็น คนที่ทำให้เค้าต้องลำบาก เหนื่อยและเค้าต้องไปอาศัยบ้านพี่ชายเค้าอยู่ ที่สุพรรณ
ผมคิด น้อยกับภาระ ตัวเองมาเกินไป หรือเห็นแก่ตัวมาไปนั้นเอง ผมเองรู้ว่าเค้าเอง ก็ลำบาก
คือผมทำเเองคับ 6ปีที่เราแยกทางกัน ผม ยังรับผิดชอบ ค่าใช้จ่ายเหมือนเรา ไม่ได้เลิกกันคับ 4ปี
2ปีที่ผ่านมา ผมก็ยังให้ค่าใช้จ่ายอยู่คับ แต่ให้น้อยมาก จากเดือนละ 16000 ผ่อนบ้านอีก8600 ต่อเดือน เหลือเป็นเดทอนละ8000 ผมรู้เลยว่าเค้าไม่พอใช้หรอ ผมทำแบบนี้ไม่ใช่ไม่รักลูกนะคับ เพียวแต่น้อยมากก เราซื้อบ้านอีก หลังด้วยกัน
เป็นชื่อเรา2คน ผ่อน 24200 ผมก็อยู่บ้านนี้คนเดียว6ปีหละ บ้านก็ต้องซ่อมทำอะไรบางคับ เหนือยพอสมควรเลยคับ ผมทำเองเกือบทุกอย่าง
ผมแม้น้อยใจมากคับ เราแต่งงานกัแล้วมีลูกคนที่แรก คลอด ได้2เดือน แม่ย้ายเสียชีวิต เค้าก็ต้องกับไปช่วยงานร้านค้าทีาบ้านพี่ชายเค้าในปัจจุบรรร ผมก็ต้องไปหาเกือบทุกอาทิตย์ทีสุพรรณ
พอ ผ่านไปไม่นานก็ มีปัญหาในบ้าน เค้า ก็แบ่งมรดกัน เค้าได้บ้านที่ กทม พี่เค้าได้บ้านร้านค้า อะไรแบบนี้ น้องชายได้บ้านอีกหลัง
บ้านที่กทม แม่เค้า ซื้อไว้ซัก 5ปีมัง ตอนนั้นแม่ผ่อนหนักคับ45000คับ จนกระทังมีหนี้อยู่1060000 เปลียนสัญญา กับธนคาร ก็คุ่ยกันเค้าบอกจะเอาชื่อผมเข้าไปร่วมกู้ ผมไม่เอาผมบอกให้เค้ากู้กับพ่อเค้า แต่ผมจะผ่อนให้ เอง จากนั้นก็ผ่อนมาเลือน จนปี2557 เราซื้อบ้านอีกหลัง ตรงข้ามกัน
ตอนนั้นผมยิมรับว่าผมคิดไม่เป็น ด้วยความทีอายุ32 คิดไม่รอบครอบ กู้บ้านจะผ่าน คับ มีหนี้300000 ทุกคนคับ ผมยอมรับมีปัญหาการเงินทันที เงินเดือนผม 50000 ผมให้เค้า24000
ผ่อนบ้านหลังใหม่อีก16400 วิเคราะห์ ด้วยความโรบ ที่ซื้อก็เพาระจะขายต่อ ได้กำไร ผิดพลาด คนที่จะซื้อบ้านต่อ เค้าไม่เอา ผมก็เลยต้องรับกำไป เด็กมากกคับ ในความคิดช่วงนั้น ด้วยความที่บ้านผมพอมีฐานะนิดคับ ก็เลยคิดว่า ซื้อมากแล้วไม่ต้องรับผิดชอบ กรงสีคงจ่ายให้ เคกงสีจ่ายจริงแต่มีค่าใช้จ่ายอื่นเพิมอีก คับ ทำให้ผมในตอนนั้นต้อง ขยันมากกก คับ
นี้คือสาเหตุ ความกลัวของผมแต่ผมไม่กล้าบอกความจริงเค้า ผมเป็นลูกคนละแม่ในบ้าน แต่เป็นคนสุดท้อง พี่ๆผมห่างกัน10ปีคับ
โดนด่าจนแบบชิน คับ ก็พยามดำเนินชีวิตที่ตั้งใจว่าจะ พัฒนาตัวเองให้ได้ เจออุประสักมากคับ
ด้วยคาวมที่เราเด็กกว่าพี่ๆเรา ความคิดตาวมอ่าน
ก็ตาม ผมก็เริ่มหาประสบการด้วยตัวเอง คือผมขายรถยนต์มือสองคับ ก็จะเจอ ความคิดที่ต่างจากพี่ๆผม คือประมาณว่า จะขยีนไปทำไม ผมตอนนั้นทั้งขายยา เพือเอาเงินมาหมุน ก็เริ่มทำอะไหล รถตู้ คับ ที่นี้ ผมยองรับว่า บางทีเราโดนตอต้านบ่ย จึงเครียติก็ไป ลงที่แฟนผม เค้าเลี้ยงลูกอยู่บ้านคับ ผมก็เริมหมุนเงินเอง เอาเงินเดือนมาซื้อรถคับ จำได้เลย แฟนผมเค้าเป็นคนขี้กลัวคับ ผมสงสารเค้ามาผมกลีวว่าถ้าผมไมเก่งแล้วจะพาเค้ากับลูกลำบาก แต่ผมไม่ได้บอกถึงปัญหาจริงที่เกิดขึ้น ปมบอกเพียงว่าปัด บอลขอหัดงานให้เป็นนะยุ่งนิดหละ แต่ถ้าเป็นแล้วจะเป็นเลย
ปัดเชื่อบอลดิ เค้าคงไปฟังพี่ๆผมพูดอะไรมัง
จนกระทั่ง ปี2558 ปลายปี ผมซื้อรถ ประมูล ปปสมาคันนึง เชื่อมั้ยผม หวังแค่ว่า 50000เป็นรถแต่งซิง ผมพอมีความรู้บาง วันนั้นผมได้รถกละแต่ไม่มีตังจ่าย เลยยืมน้องชายแฟนมา50000
แล้ว รักคือ อีกประมาณ3วันรอเงินเดือนผมออกผมจะคืนให้ ก่อนวันนัดคืนวันนึง ผมทะเลาะกัแฟนผม แล้วคุ้มตัวเองไม่ได้ แฟนถึงว่าตบแม้ยังที่แม้ยากให้เป็นเลย ผมได้ยิว่าเป็นแม่ ผมเลยตบไปทีนึง ผ่านไปถึงวันนัด คืน เงินผมไม่ออกอี ก ที่นี้น้องชายเค้าคงโมโหผม ที่ไปตบพี่เค้า เค้าก็ด่ผม เชื่อมั้ยคับ ผมสติเสียเลย คือผมก็กับไปว่าแฟนผม้ลยคับ คือทะเลาะกันเลย ผมจำได้เลยปัดเค้าบอกให้ผมหยุด แต่ผมไมฟังเค้า เลยแม้แต่นิดเดียว ผมดันไปตบเค้าอีกทีนึง ผมบอกตรงๆคับว่าผมเก็บกด จากคามคิดต่างมากกก จากวันนั้นจนวันนี้ ก็6ปี หละ ผมเป็นงานเก่งขึ้น มากกก แต่ผมน้อยใจปัด ที่เค้า ไม่เชื่อผมบาง
3อาทิตย์ที่ผ่านมา ลูกชายคนเล็ก เค้าบอก ให้ผมไปง้อปัด ผมก็ยากทำนะคับ แต่ยังน้อยใจอยู่คับ แต่
วันนี้ตัดสินใจหละ จะรอดูอีกที
นั้งร้องไห้น้อย ตาบวมเลย
ผมรักลูกผมมากกกคับปัดผมก็รัก คับ
ผมจะทิ้งคามน้อยใจให้ได้ คับ
เอาใจช่วยผมด้วยนะ