คนอายุ 30+ยุคนี้ มองว่าการอาศัยอยู่กับพ่อแม่เป็นเรื่องผิดหรือถูกครับ

ไม่นับคนที่เป็นลูกเจ้าสัวนะครับ

เอาคนธรรมดาๆ ยืนด้วยลําแข้งตัวเอง เรียนจบแล้วหาเลี้ยงตัวเองได้เอง ทํางานส่งเงินให้ที่บ้านเนี่ยแหละ

1) ยังอาศัยอยู่กับพ่อแม่ไหม (โสด หรือ แต่งงานก็แล้วแต่)

2) ถ้าแยกออกมาอยู่เองแล้ว (โสด หรือ แต่งงานก็แล้วแต่) วางแผนดูแลพ่อแม่ยังไงยามเกษียณ

3) ข้อนี้ขอถามคนเป็นพ่อแม่ คุณมีความคาดหวังแค่ไหนให้ลูกมาดูแลตอนแก่ แล้วถ้าลูกละเลย ใจคุณโทษลูกว่าอกตัญญูไหม

3.1) กรณีพ่อแม่มีลูกหลายคน แต่ยามแก่ไปแล้ว ลูกแต่ละคนดูแลพ่อแม่ไม่เท่ากัน (คนนึงเจอหน้าปีละครั้ง ส่งเงินมาบ้าง , อีกคนประคบประหงม ดูแลยามติดเตียงตลอด) คุณจะรักลูกต่างกันไหม

4) เพราะอะไรวัฒนธรรม ฝรั่งกับคนเอเชียถึงต่างกันในเรื่อง

4.1 ) การที่ลูกแยกตัวออกมาอยู่ด้วยตัวเองเมื่อทํางานได้เองแล้ว

(คนเอเชียมองว่า ปีกกล้าขาแข็ง)
(ฝรั่งมองว่า ภูมิใจในตัวลูก)

4.2) การที่ต้องสงเสียพ่อแม่ยามแก่ (เพราะพ่อแม่ไม่ได้วางแผนเกษียณไว้)

(คนเอเชียมองว่า สบายแล้วยามแก่ เอาเงินเดือนลูกมาคุยอวดกัน)
(ฝรั่งมองว่า ไร้สาระ ดูแลตัวเองได้ไม่ต้องมาเลี้ยง , ** อาจขึ้นอยู่กับสวัสดิการยามแก่ของประเทศนั้นๆ)

5) กรณีลูกอายุ 30+ แต่ยังเอาตัวรอดไม่ได้ ขอเงินพ่อแม่ใช้ไปวันๆ พ่อแม่รู้สึกยังไง (ดีใจเพราะหวงลูก,เสียใจเพราะลูกเอาตัวรอดไม่ได้)



อันไหนคือความคิดที่ผิด อันไหนคือความคิดที่ถูก

พ่อแม่ลูก ยุคใหม่ ยุคเก่า คนไทย หรือคนไทยในต่างแดนที่แต่งงานกับชาวต่างชาติ คิดกันยังไง สอนลูกกันยังไงครับ
แก้ไขข้อความเมื่อ
สุดยอดความคิดเห็น
ความคิดเห็นที่ 1
มองว่าเป็นเรื่องปกติ ไม่มีผิด ไม่มีถูก
แล้วแต่ความพอใจของแต่ละคนและแต่ละครอบครัวค่ะ
ความคิดเห็นที่ 14
แม่บ้านนี้คิดแบบนี้ค่ะ
1. ที่ลูกยังอยู่บ้านแม่ แม่เองคิดว่าดีแล้ว ไม่เปลืองเงินซื้อบ้านใหม่ เป็นภาระของลูกเปล่าๆ ไม่เคยมองว่าเป็นความล้มเหลว ที่ลูกไม่สามารถสร้างเนื้อ สร้างตัว
ตัวเองก็เช่าอยู่มาค่อนชีวิต กว่าจะซื้อได้ กว่าจะหมดภาระ เหนื่อยยค่ะ มนุษย์แม่ทนได้ ไม่อยากให้ลูกเหนื่อย   วันใดถ้าเค้าอยากเล่นบทพ่อ บทแม่บ้าง ก็คงจะมีเราเป็นแบบบ้าง ไม่มากก็น้อย...นั่นคือเหนื่อยยย..นะ
ที่สำคัญไม่เคยบอกลูกว่านี่บ้านแม่..แค่บอกว่าบ้านของพวกเรา
2. ตอนแยกตัวออกจากพ่อแม่ ไม่ได้คิดอะไรไว้ก่อน แค่รู้ว่าต้องไปทำงานไกลบ้าน ห่างพ่อ ห่างแม่ แต่ไม่ได้คิดว่าไปแล้วไปลับ การเลี้ยงดูพ่อแม่ยามแก่เฒ่า ก็ไม่ได้คิด..มันเป็นไปตามสำนึกค่ะ
3. เรื่องเกษียณ ก็ผ่านซักมาซักพักแล้ว ก่อนหน้าก็ไม่ได้คิดไว้ก่อนว่าลูกต้องมาเลี้ยง วางแผนดูแลตัวเองอยู่แล้ว ตอนพ่อแม่ตัวเองยังอยู่..เราก็ดูแลพ่อแม่ตามกำลังที่ตัวมี...ลูกน่าจะซึมซับได้เองโดยไม่ต้องสอน..ทุกวันนี้เค้าก็ดูแลเราอย่างดี..โดยไม่ได้ร้องขอ..เราก็ให้ศีลให้พรลูกก็เท่านั้น...ปลูกต้นอะไร..ก็ได้ต้นนั้น
    มันก็แค่นั้นเอง
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่