ขอท้าวความยาวหน่อยนะครับ
ผมเลิกกับแฟนเก่าที่คบกันมาตั้งแต่เรียนมหาลัยเลิกกันมาได้ 2 ปีช่วงเวลาที่เป็นโสดอยู่ 2 ปีก็ใช้ชีวิตคุ้มมากสนุกมากเหมือนเพิ่งเคยได้ใช้
ชีวิตโสดตอนเริ่มจะแก่
แต่ระหว่างที่เป็นโสดอยู่นั้นก็ได้ไปรู้จักกับเพื่อนสาวของเพื่อนคนหนึ่งซึ่งเธอเป็นต้นเหตุของเรื่องนี้เลยครับ
ครั้งแรกที่ผมเจอเธอผมก็จำได้เลยว่าเธอคือเพื่อนสมัยมัธยมของผมนั้นเอง5555
(ขอสมมุติว่าเธอชื่อนภา)
ตอนมัธยมนภาจะเป็นผู้หญิงตัวเล็กๆแก่นๆแต่เรียนเก่งมาก
ผมชอบหยอกล้อเล่นกันกับเธออยู่บ่อยๆจนเพื่อนพากันล้อว่าเป็นแฟนกันแน่ๆ(นั่นคือความคิดในวัยเด็ก)
พอเจอกันตอนโตก็จำกันได้นภาก็จำผมได้แถมยังล้อเรื่องผมตอนเด็กอีก
คุยกันถูกอกถูกใจก็แลกเฟสบุ๊คกันไว้ครับ
ผมก็คอยติดตามนภาอยู่ตลอดและรู้สึกเหมือนว่านภาก็คอยติดตามชีวิตประจำวันของผมอยู่เหมือนกัน
ผมกับนภาก็คุยกันอยู่เป็นประจำคุยกันเหมือนเพื่อนคนหนึ่งนภาชอบออกกำลังกายผมก็ชอบวิ่งตอนเย็นๆ
เช่นกันก็เลยชวนกันไปออกกำลังกายบ้าง
ไปคาเฟ่บ้างนภาชอบอะไรไม่ชอบอะไรผมรู้หมดเลย
ความรู้สึกของผมตอนนั้นก็คือเรามีเพื่อนสนิทผู้หญิงเพิ่มมาอีกคนทั้งๆที่ตอนนั้นผมก็โสดแต่กับไม่คิดอยากจะมีแฟนหรือเหงาอะไรเลย
เวลาผ่านมาเรื่อยๆผมได้รู้ได้เห็นได้รู้จักนภามากขึ้น
ผมชอบที่นภาเป็นผู้หญิงที่ทำงานเก่งมาก
วางตัวดีมากมันทำให้ผมเริ่มรู้สึกดีกับนภา
เริ่มคิดว่าอยากให้เธอมาเป็นคู่ชีวิตของเราจัง
(คิดไปขนาดนั้นเลย5555)
แต่เรื่องเดียวที่ผมไม่รู้เกี่ยวกับนภาและไม่เคยถาม
และตัวนภาก็ไม่เคยพูดให้ผมฟังเลย
ก็ถูกปรากฏวันที่ 14 กุมภาพันธ์ที่ผ่านมา
นภาโพสรูปคู่กับผู้ชายคนหนึ่งเชิงเปิดตัวว่าเป็น
แฟนกัน
ตอนนั้นผมอึ้งและงงมากที่ผ่านมานภาทำเหมือนเป็นคนไม่มีแฟนมาตลอด
หลังจากนั้นผมก็เริ่มทำตัวออกห่างจากนภา
แต่ความแอบชอบความหลงรักก็ยังคงมีอยู่ตลอด
จนผมมีแฟนผมคบกับแฟนคนนี้มาได้ 5 เดือนจนถึงตอนนี้ตลอดเวลา 5 เดือนกับแฟนผม
ตัวผมเองไม่ค่อยรู้สึกรักเขามากหรือหลงรักอะไรสักเท่าไหร่เลยมีแค่ความรู้สึกเฉยๆเหมือนมีคนไว้ไม่ให้เหงา
ตัวแฟนผมเองก็คอยถามผมอยู่บ่อยๆว่าพี่รักหนูบ้างไหมพี่มีใครอยู่ในใจหรือเปล่าหนูดูออก
ผมก็ได้แต่เงียบและเก็บความรู้สึกไว้คนเดียว
พยามรักแฟนให้มากขึ้นดูแลเขามากขึ้น
แต่เมื่ออาทิตย์ที่ผ่านมา...
ผมได้ไปดื่มสังสรรค์กับเพื่อนๆที่ร้านประจำ
และก็เป็นร้านประจำของนภาด้วยเช่นกัน
บังเอิญผมไปเจอนภานั่งอยู่โต๊ะถัดไปไม่ไกล
เธอโบกมือทักทายผมก็ยิ้มให้และก็เดินเข้าไปนั่ง
พูดคุยด้วยเราสองคนไม่ได้คุยกันมาเกือบ4 เดือน
ตั้งแต่ผมมีแฟนผมก็ถามนู้นถามนี้
จนไปถามถึงเรื่องแฟนเธอนภาบอกว่าเลิกกับแฟนมา
5 เดือนได้แล้ว
และสักพักนภาก็จับมือผมแล้วพูดกับผมว่า
“เราชอบแกมาตั้งแต่ที่เจอกันครั้งแรกแล้วรู้ป่ะ
เราอยากจะบอกแกมานานแล้วแต่ไม่กล้า”
ผมก็อึ้งผมเดินกับโต๊ะและไม่หันไปมองนภาเลย
นภาเป็นคนไม่ดื่มแอลกอฮอล์นะครับคงไม่เมาแล้วมาพูดมั่วๆแน่ๆ
หลังจากวันนั้นผมได้แต่นั่งคิดว่าทำไมมาบอกตอนนี้
หรือเขาพูดเล่นหรือแกล้งอำเราวะคิดไปต่างๆนาๆ
และอยู่ๆนภาก็ทักมาหาผมซื้อขนมมาฝากผมเป็นประจำและเมื่อ 3 วันก่อนรถนภาเสียต้องจอดซ่อมที่ศูนย์ไม่มีรถมาทำงานผมก็เป็นคนอาสาไปรับไปส่งเธอทุกวันนภาก็คอยแต่ถามว่าแฟนผมจะว่าไหม ผมก็ไม่ได้ตอบอะไรกับไป
ตอนนี้ผมรู้สึกดีกับนภามากๆความรู้สึกแบบนี้ผมไม่เคยมีให้กับแฟนผมเลย
ทั้งๆที่แฟนผมหน้าตาดีและดูดีกว่านภาเกินครึ้งด้วยซ้ำแต่ผมกับชอบผู้หญิงที่ทำงานเก่งและไม่ติดหรูติดแบรนด์อะไรแบบนภาสะมากกว่า
ตอนนี้แฟนผมเขาเริ่มสงสัยแล้วและใจผมก็มาทางนี้เกือบหมดแล้วได้แต่คิดว่าทำไมความรู้สึกแบบนี้ต้องมาเกิดขึ้นตอนที่เรามีแฟนแล้วด้วย
การที่เราจะได้รักกับคนที่เราแอบชอบเนี้ยเป็นอะไรที่
โครตจะวิเศษเลยนะครับแต่ความรักครั้งนี้คงมาผิดเวลา
หรือจริงๆก็ผิดที่ตัวผมเอง
ผมควรจบเรื่องนี้อย่างไรดี
ผมเครียดจนทำงานไม่รู้เรื่องแล้วครับ
ผู้หญิงที่ผมแอบชอบมานานเพิ่งมาบอกชอบผมตอนที่ผมมีแฟนแล้วผมควรทำตามหัวใจของตัวเองดีไหมครับ
ผมเลิกกับแฟนเก่าที่คบกันมาตั้งแต่เรียนมหาลัยเลิกกันมาได้ 2 ปีช่วงเวลาที่เป็นโสดอยู่ 2 ปีก็ใช้ชีวิตคุ้มมากสนุกมากเหมือนเพิ่งเคยได้ใช้
ชีวิตโสดตอนเริ่มจะแก่
แต่ระหว่างที่เป็นโสดอยู่นั้นก็ได้ไปรู้จักกับเพื่อนสาวของเพื่อนคนหนึ่งซึ่งเธอเป็นต้นเหตุของเรื่องนี้เลยครับ
ครั้งแรกที่ผมเจอเธอผมก็จำได้เลยว่าเธอคือเพื่อนสมัยมัธยมของผมนั้นเอง5555
(ขอสมมุติว่าเธอชื่อนภา)
ตอนมัธยมนภาจะเป็นผู้หญิงตัวเล็กๆแก่นๆแต่เรียนเก่งมาก
ผมชอบหยอกล้อเล่นกันกับเธออยู่บ่อยๆจนเพื่อนพากันล้อว่าเป็นแฟนกันแน่ๆ(นั่นคือความคิดในวัยเด็ก)
พอเจอกันตอนโตก็จำกันได้นภาก็จำผมได้แถมยังล้อเรื่องผมตอนเด็กอีก
คุยกันถูกอกถูกใจก็แลกเฟสบุ๊คกันไว้ครับ
ผมก็คอยติดตามนภาอยู่ตลอดและรู้สึกเหมือนว่านภาก็คอยติดตามชีวิตประจำวันของผมอยู่เหมือนกัน
ผมกับนภาก็คุยกันอยู่เป็นประจำคุยกันเหมือนเพื่อนคนหนึ่งนภาชอบออกกำลังกายผมก็ชอบวิ่งตอนเย็นๆ
เช่นกันก็เลยชวนกันไปออกกำลังกายบ้าง
ไปคาเฟ่บ้างนภาชอบอะไรไม่ชอบอะไรผมรู้หมดเลย
ความรู้สึกของผมตอนนั้นก็คือเรามีเพื่อนสนิทผู้หญิงเพิ่มมาอีกคนทั้งๆที่ตอนนั้นผมก็โสดแต่กับไม่คิดอยากจะมีแฟนหรือเหงาอะไรเลย
เวลาผ่านมาเรื่อยๆผมได้รู้ได้เห็นได้รู้จักนภามากขึ้น
ผมชอบที่นภาเป็นผู้หญิงที่ทำงานเก่งมาก
วางตัวดีมากมันทำให้ผมเริ่มรู้สึกดีกับนภา
เริ่มคิดว่าอยากให้เธอมาเป็นคู่ชีวิตของเราจัง
(คิดไปขนาดนั้นเลย5555)
แต่เรื่องเดียวที่ผมไม่รู้เกี่ยวกับนภาและไม่เคยถาม
และตัวนภาก็ไม่เคยพูดให้ผมฟังเลย
ก็ถูกปรากฏวันที่ 14 กุมภาพันธ์ที่ผ่านมา
นภาโพสรูปคู่กับผู้ชายคนหนึ่งเชิงเปิดตัวว่าเป็น
แฟนกัน
ตอนนั้นผมอึ้งและงงมากที่ผ่านมานภาทำเหมือนเป็นคนไม่มีแฟนมาตลอด
หลังจากนั้นผมก็เริ่มทำตัวออกห่างจากนภา
แต่ความแอบชอบความหลงรักก็ยังคงมีอยู่ตลอด
จนผมมีแฟนผมคบกับแฟนคนนี้มาได้ 5 เดือนจนถึงตอนนี้ตลอดเวลา 5 เดือนกับแฟนผม
ตัวผมเองไม่ค่อยรู้สึกรักเขามากหรือหลงรักอะไรสักเท่าไหร่เลยมีแค่ความรู้สึกเฉยๆเหมือนมีคนไว้ไม่ให้เหงา
ตัวแฟนผมเองก็คอยถามผมอยู่บ่อยๆว่าพี่รักหนูบ้างไหมพี่มีใครอยู่ในใจหรือเปล่าหนูดูออก
ผมก็ได้แต่เงียบและเก็บความรู้สึกไว้คนเดียว
พยามรักแฟนให้มากขึ้นดูแลเขามากขึ้น
แต่เมื่ออาทิตย์ที่ผ่านมา...
ผมได้ไปดื่มสังสรรค์กับเพื่อนๆที่ร้านประจำ
และก็เป็นร้านประจำของนภาด้วยเช่นกัน
บังเอิญผมไปเจอนภานั่งอยู่โต๊ะถัดไปไม่ไกล
เธอโบกมือทักทายผมก็ยิ้มให้และก็เดินเข้าไปนั่ง
พูดคุยด้วยเราสองคนไม่ได้คุยกันมาเกือบ4 เดือน
ตั้งแต่ผมมีแฟนผมก็ถามนู้นถามนี้
จนไปถามถึงเรื่องแฟนเธอนภาบอกว่าเลิกกับแฟนมา
5 เดือนได้แล้ว
และสักพักนภาก็จับมือผมแล้วพูดกับผมว่า
“เราชอบแกมาตั้งแต่ที่เจอกันครั้งแรกแล้วรู้ป่ะ
เราอยากจะบอกแกมานานแล้วแต่ไม่กล้า”
ผมก็อึ้งผมเดินกับโต๊ะและไม่หันไปมองนภาเลย
นภาเป็นคนไม่ดื่มแอลกอฮอล์นะครับคงไม่เมาแล้วมาพูดมั่วๆแน่ๆ
หลังจากวันนั้นผมได้แต่นั่งคิดว่าทำไมมาบอกตอนนี้
หรือเขาพูดเล่นหรือแกล้งอำเราวะคิดไปต่างๆนาๆ
และอยู่ๆนภาก็ทักมาหาผมซื้อขนมมาฝากผมเป็นประจำและเมื่อ 3 วันก่อนรถนภาเสียต้องจอดซ่อมที่ศูนย์ไม่มีรถมาทำงานผมก็เป็นคนอาสาไปรับไปส่งเธอทุกวันนภาก็คอยแต่ถามว่าแฟนผมจะว่าไหม ผมก็ไม่ได้ตอบอะไรกับไป
ตอนนี้ผมรู้สึกดีกับนภามากๆความรู้สึกแบบนี้ผมไม่เคยมีให้กับแฟนผมเลย
ทั้งๆที่แฟนผมหน้าตาดีและดูดีกว่านภาเกินครึ้งด้วยซ้ำแต่ผมกับชอบผู้หญิงที่ทำงานเก่งและไม่ติดหรูติดแบรนด์อะไรแบบนภาสะมากกว่า
ตอนนี้แฟนผมเขาเริ่มสงสัยแล้วและใจผมก็มาทางนี้เกือบหมดแล้วได้แต่คิดว่าทำไมความรู้สึกแบบนี้ต้องมาเกิดขึ้นตอนที่เรามีแฟนแล้วด้วย
การที่เราจะได้รักกับคนที่เราแอบชอบเนี้ยเป็นอะไรที่
โครตจะวิเศษเลยนะครับแต่ความรักครั้งนี้คงมาผิดเวลา
หรือจริงๆก็ผิดที่ตัวผมเอง
ผมควรจบเรื่องนี้อย่างไรดี
ผมเครียดจนทำงานไม่รู้เรื่องแล้วครับ