ผมเคยคบกับผู้หญิงคนนึง เป็นรักแรกของผมเมื่อ6ปีที่แล้วคบกันได้แค่1ปี แล้วก็เลิกกันไปต่างคนต่างมีคนใหม่ พอเมื่อ2ปีที่แล้วเรากลับมาคบกันใหม่ผมรู้สึกว่าผมรู้สึกกับเขาไม่เหมือนคนอื่น ที่ผ่านผมคบผู้หญิงเยอะมากแต่ไม่รู้เท่าคนคนนี้ พอเราคบกันได้อีกครั้งที่สองทุกอย่างมันดีมากร่วมทุกข์ร่วมสุขด้วยกันพอครบกันได้สักพักผมดันเริ่มรู้สึกเบื่อ ผมเลยนอกลู่นอกทางมั้งไปเที่ยวมั้งไปกินเหล้ามั่ง จนวันนึงผมขอเธอไปเที่ยวที่หัวหินเธอก็ให้ไป แต่ตอนนั้นผมไม่ได้บอกเธอว่าไปกับใคร ผมดันไปกับรุ่นพี่มีผู้หญิงผมก็โกหกเธอ จนผมได้ไป แต่วันนั้นผมเมาผมดันกระโดดลงในสระว่ายน้ำที่ตื้นแค่เอว หัวผมกระแทกจนบาดเจ็บหนักหมอบอกกระดูกคอผมแตกไม่สามารถขยับตัวได้เลย ผมก็นึกว่ามันจะหายเหมือนอาการแขนหักขาหัก แต่มันไม่เลยนี้แหละคือจุดเปลี่ยนชีวิต หนึ่งเดือนก็แล้ว2เดือนก็แล้วไม่มีทีถ้าจะดีขึ้น ตอนที่นอนอยู่โรงพยาบาลเธอคนนั้นก็ดูแลผมอย่างดี เธอรู้ทุกอย่างว่าผมแอบไปเที่ยวกับคนอื่นผมรู้ว่าเธอเสียใจ ผมก็เสียใจเหมือนกัน ถ้าย้อนกลับไปได้ก็ไม่ทำหรอก ผมทนเห็นเธอดูแลผมแบบนี้ไม่ได้ทั้งที่ผมทำเขาเสียใจมาก ได้กลับมารักษาตัวที่บ้านผมตัดสินใจที่จะเลิกกับเธอ เพราะผมไม่สามารถมีชีวิตปกติได้แล้ว ผมควรเลิกกับเธอผมตัดทุกอย่างออกจากเขาไม่ให้ติดต่อกันได้อีกเลย หลังจากที่เลิกไปได้ข่าวเขาเกิดอุบัติเหตุเหยียบตะปูเดินไงไม่รู้มันน่าโมโห เขาต้องนอนโรงบาลเกือบเดือน ผมรู้ข่าวก็ไม่รู้จะทำไงใจก็ห่วงใจก็ควรตัดออกอย่าชีวิตเราไปยุ่งกับเขาเลย ผมเลยไม่ได้ทักไม่ได้โทรหา ตั้งแต่วันนั้นที่ผมตัดเขาออกจากชีวิตผม ผมก็คิดถึงเขาทุกวันๆ ผมก็แอบส่องบ้างเพราะรักอยู่ที่เลิกไม่ใช่เพราะหมดรักเลย เพราะคิดถึงอนาคตเขามากกว่าถ้ายังอยู่ด้วยกันชีวิตเขาคงไม่พัฒนาก็เลยสินใจต้องให้เขาไปทางที่ดี จนผ่านมาเป็นเดือนเป็นปีแล้วผมก็พยายามที่จะลืมแต่ก็ลืมไม่ได้ พอลืมได้ดันกลับมาฝันถึงทุกเดือนๆ ผมพยายามลบออกจากหัวทุกอย่างแต่ก็ลบไม่ออก อยากจะทำไรให้มันลืม แต่ทำไรได้วันๆนึงก็นอนเป็นผักอยู่เดินยังเดินไม่ได้เลย จนผมเจอผู้หญิงคนนึงเขามาในชีวิตอีกเขารับผมได้ทุกอย่างว่าผมเป็นแบบนี้ผมเดินไม่ได้นะ เขารับผมได้นะคุยกันมาเลื่อยๆ เขาอันอยากเป็นแฟนกับผมตอนนั้นลังเลมากผมก็ไหนๆก็ไหนคบก็คบเพราะผมก็มีใจแต่พอคบกันได้ผมก็ดันคิดถึงคนก่อนหน้านี้อีกเพราะผู้หญิงคนที่เข้ามาในชีวิตคนนี้ดันเหมือนกับคนก่อนหน้านี้มาก จนทำให้กลับมานึงถึงอีกทุกวันนี้ยังฝันถึงเธออยู่เลย ก็เหมือนจะฝันดีนะแต่มันเป็นฝันร้ายมากกว่าเพราะฝันถึงอยู่กัเขาทีไรน้ำตาก็ไหลแล้วคืนนั้นก็นอนไม่หลับจนนี้ผ่านมา2ปีแล้วก็ฝันทีไรน้ำตาไหลทุกที เหมือนเป็นเวรกรรซำแล้วซำเล่าของผมที่ยังวนเวียนในหัวอยากจะตัดใจให้ขาดต้องทำอย่างไงดี ผมควรพอในการพิมพ์ครั้งนี้ได้แล้ว ที่ลงกระทู้นี้มันคือความในใจตลอด2ปีที่ทรมานสุดๆ หลังจากเกิดเหตุเพื่อนก็หายทีละคนสองคนจนหมด ผมอยู่กับความเหงาที่ระบายกับใครไม่ได้ตลอด2ปี ทรมานใจสุดวันนี้ได้ปล่อยมันก็สบายใจมาหน่อย อยากเขารับรู้ความรู้สึกนี้จัง😂😂😂 #ฝันดีแค่ไหนสุดท้ายก็ต้องปล่อย
เคยฝันะึงคนคนเดียวเป็นเวลาปีๆมั้ยครับ