เรื่องมันมีอยู่ว่า เราเคยถูกเจ้านายถามหาเอกสาร ซึ่งการจะไปค้นในแฟ้มมันก็กินเวลามากค่ะ จึงได้ SCAN เก็บแยกเดือนไว้ ซึ่งหลังจาก
นั้นทางเจ้านายก็ยังถามหาหลักฐานในการจ่ายเงินลูกค้า ซึ่งเอกสารตัวนี้เอาไม่ได้เป็นคนเก็บค่ะ แต่เป็นทางบัญชี หลังจากนั้นเราก็ Save
ตัวเองด้วยการ Scan เก็บทั้งเอกสารของเราและเอกสารของทางบัญชี เราทำแบบนี้มา 7 เดือนแล้วแต่เราไม่ได้แจ้งพี่บัญชีให้เขารับทราบ
จะแจ้งก็แต่ HR ที่เป็นล่ามให้นายเท่านั้น และในช่วงเดือน 10-11 นี้เราก็ต้องสอนที่อีกคนที่จะมาทำงานแทนเราเนื่องจากเราจะลาออกไป
ทำที่อื่น ดังนั้นเราจึงสอนทุกอย่างที่เรารับผิดชอบซึ่งการ Scan เอกสารเราก็อธิบายไปว่า เราทำเพื่อที่เราจะ recheck ตัวเอาเองว่าเราจด
บัญทึกขอมูลถูกต้องไหม ถ้าพี่เขาสามารถหาช่องทาง save ตัวเองได้ดีกว่าก็ไม่ต้องทำตามเราทุกอย่างก็ได้ แล้ววันเสาร์ที่เราหยุด พี่บัญชี
ก็มานั่งที่โต๊ะเรา แล้วก็เห็นว่าพี่ที่เรารับสอนงานนั้นกำลัง Scan เอกสาร เขาจึงเรียกเราไปคุย เราก็อธิบายให้ฟัง แต่เหมือนเขาจะมองว่ามัน
เป็นการสร้างงานเพื่ม ซึ่งเราก็บอกแล้วว่าตอนไปเราไม่อยู่ก็ปรับเปลี่ยนได้ ตอนนี้เราแค่เก็บไว้ recheck ตัวเองเท่านั้น แต่พี่เขาก็ไปคุยกับทาง HR
บัญชีกัน HR สนิทกันค่ะ คือพี่บัญชีเขาค่อนข้างมองว่าพวกเขามีอำนาจพอจะพูดคุยหรือร่วมตัดสินใจกับนายได้ อันนี้เราไม่ได้อะไรนะ เพราะเขาอยู่มา
ก่อน ความสนิทสนมก็จะมากกว่า แต่เหมือนเขาจะไม่พอใจมากเลยค่ะ ว่าเราไม่ยอมทำตามแผนการทำงานที่เขาบอก ซึ่งเอาตรงๆ เราไม่ใช่คนเรียบร้อย
เราจด และบัญทึกงานหลายชั้นเพื่อป้องกันการผิดพลาดในด้านอื่นๆ ซึ่งถ้ามันพลาดเราก็ไม่รู้จะรับผิดชอบไหวไหม เราจึงมองว่าเราก็ทำของเรามานาน
แล้วไม่ได้รบกวนเขาเลย แต่เราก็มองอีกว่าเพราะเราทำงานซ้ำซ่อนเราเลยจ่ายเงินลูกค้าช้า แต่ที่เราเดินออกมาจากโต๊ะเขาระว่างเขาเช็คยอดเงินนั้น
เพราะแค่ต้องการเอาเวลาในการยืนรอนั้นไปทำงานที่ค้างอีกนิดหน่อยพอเขาปิดเซฟเราก็จะเดินไป วันนี้พี่อีกคนเขามีปัญหาเรื่องเครื่อง Scan เราเลยเดินไป
ดูให้ปรากฏว่าโดนด่าไป 1 ฉาก "ทำอะไรกันอยู่...ไม่จ่ายเหรอเงินลูกค้า"
ทุกคนคิดว่าเราควรปรับอะไรดีค่ะ ในความรู้สึกเรา เราว่าพี่เขาเหมือนคนที่ต้องการให้ทุกคนทำงานในแบบที่เขาต้องการค่ะ ไม่ชอบให้ใครออกนอกกรอบ
แต่อาจจะเพราะด้วยวัย และอายุของเรา ประสบการณ์สอนให้เรารู้ว่าถ้าเราไม่ save ตัวเองเราก็กลายเป็นคนผิดแบบไม่มีหลักฐาน พอทำงานที่ไหนเราก็มักจะ
save ตัวเองไว้สักนิด เรื่องไหนเราผิดเราก็ยอมรับ แต่เรื่องไหนไม่ผิดเราก็ไม่อยากให้ใครโยนปัญญามาให้เราเหมือนกัน
ถ้าพี่ที่ office ไม่พอใจขั้นตอนการทำงานเรา??
นั้นทางเจ้านายก็ยังถามหาหลักฐานในการจ่ายเงินลูกค้า ซึ่งเอกสารตัวนี้เอาไม่ได้เป็นคนเก็บค่ะ แต่เป็นทางบัญชี หลังจากนั้นเราก็ Save
ตัวเองด้วยการ Scan เก็บทั้งเอกสารของเราและเอกสารของทางบัญชี เราทำแบบนี้มา 7 เดือนแล้วแต่เราไม่ได้แจ้งพี่บัญชีให้เขารับทราบ
จะแจ้งก็แต่ HR ที่เป็นล่ามให้นายเท่านั้น และในช่วงเดือน 10-11 นี้เราก็ต้องสอนที่อีกคนที่จะมาทำงานแทนเราเนื่องจากเราจะลาออกไป
ทำที่อื่น ดังนั้นเราจึงสอนทุกอย่างที่เรารับผิดชอบซึ่งการ Scan เอกสารเราก็อธิบายไปว่า เราทำเพื่อที่เราจะ recheck ตัวเอาเองว่าเราจด
บัญทึกขอมูลถูกต้องไหม ถ้าพี่เขาสามารถหาช่องทาง save ตัวเองได้ดีกว่าก็ไม่ต้องทำตามเราทุกอย่างก็ได้ แล้ววันเสาร์ที่เราหยุด พี่บัญชี
ก็มานั่งที่โต๊ะเรา แล้วก็เห็นว่าพี่ที่เรารับสอนงานนั้นกำลัง Scan เอกสาร เขาจึงเรียกเราไปคุย เราก็อธิบายให้ฟัง แต่เหมือนเขาจะมองว่ามัน
เป็นการสร้างงานเพื่ม ซึ่งเราก็บอกแล้วว่าตอนไปเราไม่อยู่ก็ปรับเปลี่ยนได้ ตอนนี้เราแค่เก็บไว้ recheck ตัวเองเท่านั้น แต่พี่เขาก็ไปคุยกับทาง HR
บัญชีกัน HR สนิทกันค่ะ คือพี่บัญชีเขาค่อนข้างมองว่าพวกเขามีอำนาจพอจะพูดคุยหรือร่วมตัดสินใจกับนายได้ อันนี้เราไม่ได้อะไรนะ เพราะเขาอยู่มา
ก่อน ความสนิทสนมก็จะมากกว่า แต่เหมือนเขาจะไม่พอใจมากเลยค่ะ ว่าเราไม่ยอมทำตามแผนการทำงานที่เขาบอก ซึ่งเอาตรงๆ เราไม่ใช่คนเรียบร้อย
เราจด และบัญทึกงานหลายชั้นเพื่อป้องกันการผิดพลาดในด้านอื่นๆ ซึ่งถ้ามันพลาดเราก็ไม่รู้จะรับผิดชอบไหวไหม เราจึงมองว่าเราก็ทำของเรามานาน
แล้วไม่ได้รบกวนเขาเลย แต่เราก็มองอีกว่าเพราะเราทำงานซ้ำซ่อนเราเลยจ่ายเงินลูกค้าช้า แต่ที่เราเดินออกมาจากโต๊ะเขาระว่างเขาเช็คยอดเงินนั้น
เพราะแค่ต้องการเอาเวลาในการยืนรอนั้นไปทำงานที่ค้างอีกนิดหน่อยพอเขาปิดเซฟเราก็จะเดินไป วันนี้พี่อีกคนเขามีปัญหาเรื่องเครื่อง Scan เราเลยเดินไป
ดูให้ปรากฏว่าโดนด่าไป 1 ฉาก "ทำอะไรกันอยู่...ไม่จ่ายเหรอเงินลูกค้า"
ทุกคนคิดว่าเราควรปรับอะไรดีค่ะ ในความรู้สึกเรา เราว่าพี่เขาเหมือนคนที่ต้องการให้ทุกคนทำงานในแบบที่เขาต้องการค่ะ ไม่ชอบให้ใครออกนอกกรอบ
แต่อาจจะเพราะด้วยวัย และอายุของเรา ประสบการณ์สอนให้เรารู้ว่าถ้าเราไม่ save ตัวเองเราก็กลายเป็นคนผิดแบบไม่มีหลักฐาน พอทำงานที่ไหนเราก็มักจะ
save ตัวเองไว้สักนิด เรื่องไหนเราผิดเราก็ยอมรับ แต่เรื่องไหนไม่ผิดเราก็ไม่อยากให้ใครโยนปัญญามาให้เราเหมือนกัน