เดิมทีเราก็เป็นคนชอบใครได้ง่ายอยู่แล้ว ยิ่งเป็นคนนิสัยดี มีน้ำใจ ชอบช่วยเหลือ ให้เกียรติผู้หญิง เรานี่เทใจให้หมดเลยจ้า
แต่ความรู้สึกชอบที่เกิดครั้งนี้มันต่างไป ด้วยความแตกต่างทางศาสนา...
เราเป็นชาวพุทธ(ตามบัตรปชช) แต่ทางปฎิบัติเราเป็นคนไม่มีศาสนาค่ะ ส่วนผู้ชายที่เราแอบชอบเค้านับถือศาสนาอิสลามค่ะ
เรา2คนเป็นเพื่อนมหาลัยเดียวกัน backgroundเหมือนกันด้วยเพราะเป็นเด็กซิ่วจากจุฬา ตอนย้ายมหาลัยใหม่ก็รู้จักเค้าคนแรกๆ คุยกันบ้างแต่ก็ไม่ได้สนิทกันเท่าไร แต่มันมีจุดเปลี่ยนคือตอนปี 2 ค่ะ ช่วงนั้นเป็นสัปดาห์ก่อนสอบมิดเทอมก็จะรวมกลุ่มเพื่อนนั่งอ่าน/ติวหนังสือด้วยกัน ซึ่งในวงนั้นก็มีเค้าอยู่ด้วยค่ะ ความประทับใจแรกที่เราเจอนะคะ คือปกติเรามาเรียนมหาลัยเราจะขับรถมาตลอดค่ะ แล้วก็จอดรถไว้สักทีนึงในมอ แต่ว่าวันที่ติวหนังสือนึกขึ้นได้ว่าจอดรถไกลจากหอสมุดแล้วก็ที่จอดนั้นมันค่อนข้างมืด เรารู้สึกเป็นห่วงรถขึ้นกลัวจะมีคนไปขโมยของหรือทุบกระจกเอา ตอนนั้นเราเลยบอกเพื่อนในกลุ่มว่าเราจะไปเอารถมาจอดใกล้ ๆ หอสมุดนะ เดี๋ยวกลับมาอ่านหนังสือต่อ ซึ่งในกลุ่มเพื่อนอ่านหนังสือทุกคนก็รับรู้แล้วก็บอกว่าโอเค แต่มีเสียงผู้ชายคนนั้นก็พูดขึ้นมาว่า "เดี๋ยวเราเดินไปรถเป็นเพื่อนนะ" ตอนนั้นที่ได้ยินก็แค่ดีใจเฉยๆว่า เอ้อดีจังมีคนเดินเป็นเพื่อนคุย แต่ที่พีคกว่าคือระหว่างเดิน ก็เลยถามไปว่า
เรา : "เอ้อ นี่เราก็จอดรถค่อนข้างไกลนะ เธอไม่กลัวเสียเวลาอ่านหนังสือหรอ"
ผช : "อือ...ไม่นะ เราแค่เป็นห่วงว่าเธอต้องเดินไปคนเดียวที่มืด ๆ อะ เลยอาสาเดินไปด้วย ไม่เสียเวลาหรอก"
นี่แหละค่ะ จุดเรื่องต้นความรู้สึกดี ๆ ไว้ใจเค้ามากขึ้น เรื่อยมาเราก็มักจะชวนเค้าไปไหนมาไหนตลอดบ้างก็2ต่อ2บ้างก็เป็นกลุ่ม เช่น ไปกินข้าว ไปเที่ยว อีกอย่างเราก็ชอบขับรถไปส่งเค้าที่หอด้วย (ร้ายป้ะล่ะ555)
อีกความรู้สึกนึงที่มีต่อเค้าก็เป็นห่วงด้วยแหละค่ะ แบบเค้าเป็นมุสลิมเวลาไปกินข้าวก็จะไม่ค่อยได้กินกับกลุ่มเพื่อนเท่าไร เค้าจะกลับหอตลอด ซึ่งเราพูดเปิดอกไปประมาณว่า
เรา : "เราไม่ค่อยชอบที่ต้องเห็นเธอได้เจอเพื่อน ๆ เฉพาะช่วงที่เรียนหรือทำงานคณะตลอด เวลากินข้าวหรือไปเที่ยวเธอก็ไม่ค่อยจะได้ไปไหนกับเค้าเท่าไร ถ้าเธอมีธุระไปไหนหรืออยากกินข้าวก็ลองชวนมาได้นะ เราจะไปอยู่เป็นเพื่อนเธอเอง"
อันนี้ก้เหมือนเป็นการสารภาพความรู้สึกที่มีต่อเค้า แต่ไม่รู้เค้าจะเข้าใจบริบทที่เราจะสื่อรึเปล่านะ
ช่วงหลังมิดเทอมมานี้ เราก็ค่อนข้างตัวติดกันตลอดเลยอะ แบบตอนเช้าจะเจอกัน2คนก่อนเพราะเป็นคนตื่นเช้าทั้งคู่มานั่งกินข้าวเช้าด้วยกันเกือบทุกวัน แต่ก็จะมีเพื่อนตามมากินด้วยนะไม่ใช่2ต่อ2 เทอมนี้ก็มีวิชาที่เรียนเหมือนกันเวลาจับกลุ่มทำงานก็อยู่กลุ่มเดียวกัน เวลามีเรื่องจะปรึกษาอะไรก็สบายใจทุกครั้งที่ได้คุย ทั้งเรื่องเรียน เรื่องงาน เรื่องการลงทุนหุ้น(เค้าเล่น ละเราเลยไปถามข้อมูลเค้า) ละล่าสุดเรามาทำงานคณะงานกิจกรรม Firstmeet เราทำฝ่ายสถานที่ ส่วนเค้าเป็นหัวหน้ากิจกรรมเลย(หัวหน้าใหญ่ของทุก ๆ ฝ่ายในงาน) เวลาเราติดต่อสถานที่ไหนเราก็จะรายงานเค้าตลอด ๆ เลยทำให้แชทด้วยกันบ่อยขึ้น และลามไปถึงแชทเรื่องอื่นนอกจากงานด้วย (ไม่มีฟิลจีบกันนะ) ถือว่าช่วงนี้โมเม้นที่อยู่ด้วยกันจะเยอะเป็นพิเศษ เจอกันบ่อยมาก ๆ ใจนึงก็กลัวเค้าอึดอัดนะที่ต้องอยู่เดินกับเราบ่อย คือเราสังเกตได้ว่าเพื่อนในคณะแซวเค้าเหมือนกับว่าเรากับเค้าได้คบกัน
จุด climax ของเรื่องนี้ก็มาถึง ตัวเราเองก็เตรียมใจอยู่แล้วว่าเค้านับถืออิสลามคงจะบอกชอบไปก็เท่านั้น แต่มันก็ห้ามใจไม่อยู่ ฝืนตัวเองอยู่เสมอ จนมีวันนึงเดินด้วยกันคุยเรื่อยเปื่อย เราเลยถามแบบแซว ๆ ไปเรื่องความรัก เพราะเค้าก็เคยถามเรามาก่อนเหมือน เราเลยอยากรู้มุมความรักที่ผ่านมาของเค้าบ้าง
เรา : "เราอยากรู้อ่าตอนแต่เด็กจนถึงตอนนี้ เธอเคยมีแฟนมาก่อนมั้ย คนนิสัยดีอย่างเธอคนน่าจะชอบเยอะนะ"
ผช : "ไม่เคยมีแฟนนะ มีแค่แบบคนคุย ตอนนั้นน่าจะประมาณม.4-5 นะเท่าที่จำได้"
"แต่เหมือนพ่อแม่จะจับสังเกตได้ว่าเรามีคนคุย พ่อก็เลยพูดกับเราประมาณว่า ถ้าจะคบกับคนต่างศาสนาจะให้แยกครอบครัวกันไปเลย อย่าได้เจอกัน อีก ไปดูแลด้วยตัวเองกับผญคนนั้นเลย พร้อมบอกอีกว่าพ่อมีลูกเยอะนะ ความรับผิดชอบใด ๆ ก็ค่อนข้างสูง"
"หลังจากที่เราได้ยินพ่อแบบนั้นก็ความรู้สึกรักรู้สึกชอบก็ไม่ค่อยได้คิดถึงละ สนใจเรียนอย่างเดียว"
เรา : "อ๋า ละถ้ามีเพื่อนมาชอบเธอจริง ๆ จะทำยังไงอะ"
ผช : "ก็บอกว่าเราเป็นได้แค่เพื่อนกัน"
โห บอกเลยเราจุกค่ะ555 ความรู้สึกที่เรามีกับเค้าก็ลดระดับลงแต่ก็ยังชอบเหมือนเดิมนะ หลังจากนั้นมาก็บอกกับตัวเองเสมอว่าแบบเราไม่จำเป็นต้องหวังการพัฒนาสถานะอื่นก็ได้ แค่เราได้มีความสัมพันธ์และช่วงเวลาดี ๆ ร่วมกับเค้ามันก็คุ้มค่าพอแล้วที่เราจะรักษาไว้ได้แต่คำถามต่อมาคือเราทำถูกแล้วรึยังคะ ที่ยอมปิดกั้นความรู้สึกตัวเอง ไม่กล้าบอกเค้าว่าชอบงี้อะค่ะ ก็ค่อนข้างอึดอัดนะคะซึ่งก็ยอมปิดไว้ กลัวบอกไปความสัมพันธ์มันจะพังน่ะค่ะ
ก็มีความหวังเล็ก ๆ ว่าเค้าคงจะมีความรู้สึกดี ๆ ที่มีกับเราบ้างก็ได้ (แค่แชร์ครส.นะคะ ไม่ได้หวังจะเป็นแฟน) ทุกคนมีความเห็นว่ายังไงคะแชร์ความเห็นมาให้เราอ่านหน่อย เผื่อมีไอเดียดี ๆ มาช่วยปรับ mindset เราได้บ้าง😄🙏
เพราะศาสนาหรือเปล่า ทำให้ต้องปกปิดความรู้สึกไป
แต่ความรู้สึกชอบที่เกิดครั้งนี้มันต่างไป ด้วยความแตกต่างทางศาสนา...
เราเป็นชาวพุทธ(ตามบัตรปชช) แต่ทางปฎิบัติเราเป็นคนไม่มีศาสนาค่ะ ส่วนผู้ชายที่เราแอบชอบเค้านับถือศาสนาอิสลามค่ะ
เรา2คนเป็นเพื่อนมหาลัยเดียวกัน backgroundเหมือนกันด้วยเพราะเป็นเด็กซิ่วจากจุฬา ตอนย้ายมหาลัยใหม่ก็รู้จักเค้าคนแรกๆ คุยกันบ้างแต่ก็ไม่ได้สนิทกันเท่าไร แต่มันมีจุดเปลี่ยนคือตอนปี 2 ค่ะ ช่วงนั้นเป็นสัปดาห์ก่อนสอบมิดเทอมก็จะรวมกลุ่มเพื่อนนั่งอ่าน/ติวหนังสือด้วยกัน ซึ่งในวงนั้นก็มีเค้าอยู่ด้วยค่ะ ความประทับใจแรกที่เราเจอนะคะ คือปกติเรามาเรียนมหาลัยเราจะขับรถมาตลอดค่ะ แล้วก็จอดรถไว้สักทีนึงในมอ แต่ว่าวันที่ติวหนังสือนึกขึ้นได้ว่าจอดรถไกลจากหอสมุดแล้วก็ที่จอดนั้นมันค่อนข้างมืด เรารู้สึกเป็นห่วงรถขึ้นกลัวจะมีคนไปขโมยของหรือทุบกระจกเอา ตอนนั้นเราเลยบอกเพื่อนในกลุ่มว่าเราจะไปเอารถมาจอดใกล้ ๆ หอสมุดนะ เดี๋ยวกลับมาอ่านหนังสือต่อ ซึ่งในกลุ่มเพื่อนอ่านหนังสือทุกคนก็รับรู้แล้วก็บอกว่าโอเค แต่มีเสียงผู้ชายคนนั้นก็พูดขึ้นมาว่า "เดี๋ยวเราเดินไปรถเป็นเพื่อนนะ" ตอนนั้นที่ได้ยินก็แค่ดีใจเฉยๆว่า เอ้อดีจังมีคนเดินเป็นเพื่อนคุย แต่ที่พีคกว่าคือระหว่างเดิน ก็เลยถามไปว่า
เรา : "เอ้อ นี่เราก็จอดรถค่อนข้างไกลนะ เธอไม่กลัวเสียเวลาอ่านหนังสือหรอ"
ผช : "อือ...ไม่นะ เราแค่เป็นห่วงว่าเธอต้องเดินไปคนเดียวที่มืด ๆ อะ เลยอาสาเดินไปด้วย ไม่เสียเวลาหรอก"
นี่แหละค่ะ จุดเรื่องต้นความรู้สึกดี ๆ ไว้ใจเค้ามากขึ้น เรื่อยมาเราก็มักจะชวนเค้าไปไหนมาไหนตลอดบ้างก็2ต่อ2บ้างก็เป็นกลุ่ม เช่น ไปกินข้าว ไปเที่ยว อีกอย่างเราก็ชอบขับรถไปส่งเค้าที่หอด้วย (ร้ายป้ะล่ะ555)
อีกความรู้สึกนึงที่มีต่อเค้าก็เป็นห่วงด้วยแหละค่ะ แบบเค้าเป็นมุสลิมเวลาไปกินข้าวก็จะไม่ค่อยได้กินกับกลุ่มเพื่อนเท่าไร เค้าจะกลับหอตลอด ซึ่งเราพูดเปิดอกไปประมาณว่า
เรา : "เราไม่ค่อยชอบที่ต้องเห็นเธอได้เจอเพื่อน ๆ เฉพาะช่วงที่เรียนหรือทำงานคณะตลอด เวลากินข้าวหรือไปเที่ยวเธอก็ไม่ค่อยจะได้ไปไหนกับเค้าเท่าไร ถ้าเธอมีธุระไปไหนหรืออยากกินข้าวก็ลองชวนมาได้นะ เราจะไปอยู่เป็นเพื่อนเธอเอง"
อันนี้ก้เหมือนเป็นการสารภาพความรู้สึกที่มีต่อเค้า แต่ไม่รู้เค้าจะเข้าใจบริบทที่เราจะสื่อรึเปล่านะ
ช่วงหลังมิดเทอมมานี้ เราก็ค่อนข้างตัวติดกันตลอดเลยอะ แบบตอนเช้าจะเจอกัน2คนก่อนเพราะเป็นคนตื่นเช้าทั้งคู่มานั่งกินข้าวเช้าด้วยกันเกือบทุกวัน แต่ก็จะมีเพื่อนตามมากินด้วยนะไม่ใช่2ต่อ2 เทอมนี้ก็มีวิชาที่เรียนเหมือนกันเวลาจับกลุ่มทำงานก็อยู่กลุ่มเดียวกัน เวลามีเรื่องจะปรึกษาอะไรก็สบายใจทุกครั้งที่ได้คุย ทั้งเรื่องเรียน เรื่องงาน เรื่องการลงทุนหุ้น(เค้าเล่น ละเราเลยไปถามข้อมูลเค้า) ละล่าสุดเรามาทำงานคณะงานกิจกรรม Firstmeet เราทำฝ่ายสถานที่ ส่วนเค้าเป็นหัวหน้ากิจกรรมเลย(หัวหน้าใหญ่ของทุก ๆ ฝ่ายในงาน) เวลาเราติดต่อสถานที่ไหนเราก็จะรายงานเค้าตลอด ๆ เลยทำให้แชทด้วยกันบ่อยขึ้น และลามไปถึงแชทเรื่องอื่นนอกจากงานด้วย (ไม่มีฟิลจีบกันนะ) ถือว่าช่วงนี้โมเม้นที่อยู่ด้วยกันจะเยอะเป็นพิเศษ เจอกันบ่อยมาก ๆ ใจนึงก็กลัวเค้าอึดอัดนะที่ต้องอยู่เดินกับเราบ่อย คือเราสังเกตได้ว่าเพื่อนในคณะแซวเค้าเหมือนกับว่าเรากับเค้าได้คบกัน
จุด climax ของเรื่องนี้ก็มาถึง ตัวเราเองก็เตรียมใจอยู่แล้วว่าเค้านับถืออิสลามคงจะบอกชอบไปก็เท่านั้น แต่มันก็ห้ามใจไม่อยู่ ฝืนตัวเองอยู่เสมอ จนมีวันนึงเดินด้วยกันคุยเรื่อยเปื่อย เราเลยถามแบบแซว ๆ ไปเรื่องความรัก เพราะเค้าก็เคยถามเรามาก่อนเหมือน เราเลยอยากรู้มุมความรักที่ผ่านมาของเค้าบ้าง
เรา : "เราอยากรู้อ่าตอนแต่เด็กจนถึงตอนนี้ เธอเคยมีแฟนมาก่อนมั้ย คนนิสัยดีอย่างเธอคนน่าจะชอบเยอะนะ"
ผช : "ไม่เคยมีแฟนนะ มีแค่แบบคนคุย ตอนนั้นน่าจะประมาณม.4-5 นะเท่าที่จำได้"
"แต่เหมือนพ่อแม่จะจับสังเกตได้ว่าเรามีคนคุย พ่อก็เลยพูดกับเราประมาณว่า ถ้าจะคบกับคนต่างศาสนาจะให้แยกครอบครัวกันไปเลย อย่าได้เจอกัน อีก ไปดูแลด้วยตัวเองกับผญคนนั้นเลย พร้อมบอกอีกว่าพ่อมีลูกเยอะนะ ความรับผิดชอบใด ๆ ก็ค่อนข้างสูง"
"หลังจากที่เราได้ยินพ่อแบบนั้นก็ความรู้สึกรักรู้สึกชอบก็ไม่ค่อยได้คิดถึงละ สนใจเรียนอย่างเดียว"
เรา : "อ๋า ละถ้ามีเพื่อนมาชอบเธอจริง ๆ จะทำยังไงอะ"
ผช : "ก็บอกว่าเราเป็นได้แค่เพื่อนกัน"
โห บอกเลยเราจุกค่ะ555 ความรู้สึกที่เรามีกับเค้าก็ลดระดับลงแต่ก็ยังชอบเหมือนเดิมนะ หลังจากนั้นมาก็บอกกับตัวเองเสมอว่าแบบเราไม่จำเป็นต้องหวังการพัฒนาสถานะอื่นก็ได้ แค่เราได้มีความสัมพันธ์และช่วงเวลาดี ๆ ร่วมกับเค้ามันก็คุ้มค่าพอแล้วที่เราจะรักษาไว้ได้แต่คำถามต่อมาคือเราทำถูกแล้วรึยังคะ ที่ยอมปิดกั้นความรู้สึกตัวเอง ไม่กล้าบอกเค้าว่าชอบงี้อะค่ะ ก็ค่อนข้างอึดอัดนะคะซึ่งก็ยอมปิดไว้ กลัวบอกไปความสัมพันธ์มันจะพังน่ะค่ะ
ก็มีความหวังเล็ก ๆ ว่าเค้าคงจะมีความรู้สึกดี ๆ ที่มีกับเราบ้างก็ได้ (แค่แชร์ครส.นะคะ ไม่ได้หวังจะเป็นแฟน) ทุกคนมีความเห็นว่ายังไงคะแชร์ความเห็นมาให้เราอ่านหน่อย เผื่อมีไอเดียดี ๆ มาช่วยปรับ mindset เราได้บ้าง😄🙏