คันถธุระและวิปัสสนาธุระ?

ยิ่งพูดอธิบายปรมัตถธรรมก็ยิ่งเลอะเทอะ เพราะจะตกสู่บัญญัติธรรม จึงต้องอธิบายสภาวะธรรมด้วยการเห็นสภาวะจริงตรงหน้าขณะนั้น สภาวะจริงตรงหน้าขณะนั้น ก็ต้องแยกออกได้ว่าอะไรคือผู้เห็น อะไรคือผู้ถูกเห็น สภาวะ

1.คันถธุระ คือ เรียนพุทธพจน์ ทรงจำ ท่องให้คล่องปาก สาธยายไม่ให้ลืม กล่าว บอก สอนพุทธพจน์ 2.วิปัสสนาธุระ คือ พิจารณาพุทธพจน์ที่ได้เรียน ปฏิบัติภาวนาจนคลายความยึดถือ จนหลุดพ้น ที่ไม่เอาคันถธุระในยุคพุทธ

พระผู้มีพระภาคเจ้าทรงแสดงธรรมเพื่อให้ภิกษุทั้งหลายพิจารณากายนี้ตามความเป็นจริง มิให้หลงยึดถือว่าเป็นตัวตน เป็นของงาม หรือเป็นสิ่งควรยึดมั่น ทรงสอนให้ตั้งสติพิจารณากายโดยแยกออกเป็นส่วน ๆ ตามที่กายนี้มี

เช่น เช้าบ่ายเย็น คือ ปฏิบัติวิปัสสนากรรมฐานเสร็จ จับภาพพระต่อ

กุศลอย่างโลกๆ กำหนดจิตตามดูยังเห็นว่า ผลบุญจะสนองให้เป็นปัจจัยอย่างไร แต่บุญจากการภาวนา มันกำหนดดูไม่ได้ เพราะไร้ที่ตั้ง แล้วเวลาอุทิศให้แก่ญาติโกโหติกา เขาจะได้รับบุญจากการ ภาวนายังไงครับ