ผมกับแฟนเหมือนเข้ากันไม่ได้ทำไงดีครับเลือกทางออกไม่ได้

ตามหัวข้อกระทู้

คือผมคบกับแฟนมาได้เกือบปีแล้ว ต้องขอเกริ่นก่อนว่าพวกเราทั้งคู่นิสัยยังไง

แฟนผมเป็นคนที่ เซ้นส์ซิทีฟมากกับหลายๆเรื่อง และใช้อารมณ์มากกว่าตรรกะในการพูดคุยครับ แต่ผมจะเป็นประเภทตรงข้ามกันเลย ผมเป็นคนจริงจังเรื่องงานมากครับและชีวิตผมก็ค่อนข้างยุ่ง ผมตื่นมาก็จะไปเรียน เรียนเสร็จก็ทำงานช่วงเย็นแล้วก็กลับบ้านมาดึกๆ ตอนนั้นถึงจะเป็นช่วงที่ผมจะได้จับมือถือแบบเต็มที่ เวลาผมทำงานหรืออะไรส่วนมากผมแทบจะไม่ได้จับโทรศัพท์เลยครับ อาจจะมีเลื่อนเฟสบ้างนิดหน่อยแต่ก็ไม่เยอะ ทั้งวันเช้ายันเย็นแบตผมลดไปแค่เกือบ20%เอง แต่ผมก็แบ่งเวลามาให้เขานะครับ พวกเราไม่ได้อยู่จังหวัดเดียวกันแล้วก็ไม่มีโอกาสไปเจอกันด้วยปัจจัยต่างๆนาๆ เวลาเขาพิมพ์แชทมาผมก็พยายามตอบให้เร็วที่สุด ผมจะพยายามตอบแชทไม่ให้เกินสามชั่วโมงตั้งแต่ข้อความส่งมา ผมเคยไปถามเพื่อนผู้หญิงว่าสามชั่วโมงนี่นานไหม และเพื่อนผมก็ตอบว่า "ใช่ สำหรับผู้หญิงมันนาน" แต่คือเวลาสามชั่วโมงนั้นผมยุ่ง และผมพยายามจะอธิบายกับเธอว่าผมทำอะไรบ้าง ตอนกลับมาจากทำงานผมก็อาบน้ำแล้วโทรคุยกับเธอแทบจะทุกวันมีน้อยมากที่ไม่ได้คุย เวลาเฉลี่ยจะอยู่ที่ครึ่งชั่วโมงถึงสามชั่วโมงครึ่งคือมากสุดครับ หลังจากนั้นพวกเราก็จะแยกย้ายกันไปนอน

เวลาผมจะพูดหรือคุยอะไรจะพิมพ์หรืออธิบายยาวเหยียด แต่เขามักจะจบแค่คำว่า "ขอโทษ/อ่าฮะ/โอเค" ซึ่งมันไม่ใช่สิ่งที่ผมพยายามจะสื่อ
เช่น ครั้งนึงผมเคยทะเลาะกับแฟนเรื่องที่ว่าเค้ามาคัดลอกงานของผมแล้วเปลี่ยนคำไม่ถึง1/4ด้วยซ้ำ ถึงจะเป็นงานเล็กๆแบบที่ไม่น่ามีปัญหาแต่ผมรู้สึกว่ามันเป็นสิทธิ์ของผมที่ผมจะมีปัญหากับเรื่องนั้น ผมเคยบอกเค้าไปแล้วว่าผมเกือบไม่มีปัญหากับอะไรยกเว้นเรื่องงาน แต่เขาก็บอกว่า "ขอโทษ ลบไปแล้ว" ผมจึงบอกว่าการขอโทษมันไม่ใช่สิ่งที่ผมอยากได้ ผมแค่ไม่อยากให้เธอทำอีกและผมผิดหวังในตัวเธอตั้งแต่หลายๆเรื่องแล้ว เพราะนี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่เธอทำอะไรแบบนี้ ผมจึงบอกเธอว่าคุยกันแค่นี้ก่อนนะ เพราะผมต้องไปนอนแล้ว ซึ่งตอนนั้นมันก็ตี1กว่าแล้ว ผมต้องไปนอนจริงๆ แล้วหลังจากนั้นเธอก็ร้องไห้ฟูมฟายใหญ่เลย แล้วก็โทรไประบายกับแฟนเก่าแล้วมาโพสต์ลงหน้าเฟสเป็นคำพูดสั้นๆว่า 'โรคไมเกรนกำเริบ' และ 'นอนไม่ได้ ตาบวมหมดแล้ว' ผมจึงมาถามเธอว่าทำไมถึงทำแบบนั้น แต่เธอก็ตอบกลับมาว่า เธอคิดมากเรื่องที่ผมพูดและหลายๆเรื่องที่ผมบอกอยากเคลียร์แต่ผมไม่อยากคุยกับเธอและตัดสายทิ้ง อันนั้นผมอาจจะผิดที่บอกว่าหลายๆเรื่องแต่ไม่ได้พูดอธิบาย ก็คือใจจริงๆผมอยากมาเล่าให้เธอฟังว่าการกระทำหลายๆอย่างของเธอมันไม่ดีต่อเราทั้งสองฝ่ายแต่ตอนนั้นผมก็ไม่ได้พูดไป(มีอธิบายด้านล่าง) และผมก็แน่ใจว่าบอกเธอไปแล้วว่านี่มันดึกแล้วผมขอตัวไปนอนก่อน หลังจากนั้นผมก็บอกเธอว่าอย่าคิดมาก ผมผิดเอง

และต่อจากด้านบนหลายๆเรื่องที่ว่าก็คือหลายเรื่องจนผมเล่าไม่หมดจริงๆ ผมเลยคิดว่าอาจจะเป็นเพราะเราสองคนยังปรับเข้าหากันไม่ได้ผมจึงได้อธิบายนิสัยของผมและสิ่งที่ผมคิดและขอให้เธอทำเช่นเดียวกันซึ่งเธอก็ยอมทำครับ และมีตรงอันนึงที่ผมอธิบายว่าทำไมผมถึงไม่ค่อยตอบแชท และที่ว่าผมแคร์เธอมาตลอด เวลาเธอทะเลาะกับเพื่อน ครอบครัว คนใกล้ชิด ผมก็มักจะพิมพ์ปลอบต่อด้วยการแก้ไขปัญหาเสมอ ผมเคยบอกไปแล้วว่าเป็นห่วงเธอตลอด แต่ใช่ครับเธอไม่เคยสนใจความรู้สึกผมเลย ตั้งแต่ผมคบกับเธอเกือบปีผมไม่เคยได้ยินหรือเห็นเธอถามเชิงว่า 'โอเคไหม/เป็นยังไงบ้าง/สบายดีรึเปล่า' ผมรู้ว่ามันแลดูงี่เง่าที่ผมจะมาน้อยใจเรื่องนี้ครับ แต่ทำยังไงได้ และเธอก็ตอบกลับด้วยประโยคที่จี๊ดสุดๆก็คือ เธอบอกว่าที่เธอไม่ค่อยถามเป็นเพราะเธอคิดไปเองว่าผมไม่รู้สึก คือผมไม่รู้จะว่ายังไงเลย อธิบายต่อไม่ถูก แต่เรื่องนี้ก็จบด้วยดีนะครับ เธอบอกว่าจะพยายามแก้ตัวในหลายๆเรื่อง แล้วผมก็บอกเธอว่าผมจะพยายามปรับตัวเข้าหากันด้วย

แต่สิ่งที่ทำให้ผมตัดสินมาตั้งกระทูก็คือเรื่องที่มันเกิดขึ้นไม่นานนี้
ผมคุยกับคนในกลุ่มเกมว่าผมอยากเล่นเกมนี้มีใครมาเล่นด้วยบ้าง (ซึ่งก็มีเธออยู่ด้วย พวกเราคนในกลุ่มทุกคนสนิทกันระดับนึง รู้จักกันทุกคน) และมีเพื่อนผมตอบว่าได้ๆเดี๋ยวมาเล่นด้วย ซึ่งเพื่อนคนนั้นผมขอแทนว่าBแล้วกันครับ (Bเป็นเพื่อนของแฟนผมก่อน แล้วค่อยมาสนิทกับผมทีหลัง) ผมกับBนัดกันเรื่องเวลาเล่นและอื่นๆ แล้วแฟนผมก็โผล่มาพิมพ์แชทประมาณว่า Bจะพาผมติดเกมอีกแล้ว ซึ่งBก็มาตอบว่าจะเลิกเล่นแล้วจบเร็วๆแล้วกันจะได้พากันนอน แต่แฟนผมก็พิมพ์ตอบกลับมาว่า ดูจากท่าทีไม่น่าจะเสร็จง่ายๆ จะทำอะไรก็ทำเถอะ เห็นแบบนั้นผมก็เลยอธิบายไปว่าไม่ควรจะพิมพ์อะไรอย่างนั้นและอยากให้ผมบอกว่าเธอทำผิดตรงไหนไหม ก็คือใจริงๆผมอยากให้เธอพยายามปรับตัวเรื่องคำพูดหน่อยแต่เธอก็บอกว่า ไม่ต้องบอกก็รู้ แต่สุดท้ายผมก็พิมพ์ไปอยู่ดีว่าควรจะเลือกใช้คำพูดเพราะทุกคนที่อ่านจะตีความหมายไปไม่เหมือนกัน ผมจึงก็อธิบายไปยาวพอสมควรว่าเธอไม่ควรใช้คำพูดแบบนั้นถึงจะเป็นคนสนิทก็เถอะ  พิมพ์แบบนั้นมันเหมือนการประชด ถ้าเพื่อนผมพิมพ์มาอย่างนี้ผมก็คงอิหยังวะเหมือนกัน และใช่ครับสิ่งที่เธอตอบกลับก็คือ 'อืม ขอบใจ'

แต่มันยังไม่จบครับ
อย่างที่เกริ่นไป เวลาผมกลับมาจากงานอาบน้ำเสร็จ ผมจะโทรคุยกับเธอทุกคืนเหมือนเป็นการเทคแคร์เพราะพวกเราอยู่คนละจังหวัด ตอนกลับมาผมก็พิมพ์แชทบอกเธออย่างปกติ เธอบอกว่าถ้ามาถึงบ้านให้พิมพ์บอกด้วย พอผมมาถึงผมก็พิมพ์บอกว่ามาถึงแล้ว และเธอก็บอกว่าทำงานอยู่ ซึ่งผมก็ไม่ได้อะไรพอเห็นว่าเธอทำงานผมจึงไปชวนคนในดิสคอร์ดเล่นเกมรอ(ช่วงนี้คือช่วงที่เหตุการณ์ด้านบนเกิด) หลังจากนั้นเธอก็ไม่แชทมาหาผมอีกเลยจนถึงช่วงตี1ที่พวกเราจะนอนกันเธอแชทมาบอกแค่ฝันดี พน.ไม่ว่างอ่านหนังสือทั้งวัน แล้วก็ไม่ได้พิมพ์อะไรต่อ ซึ่งผมคิดว่าเธอคงจะพึ่งทำงาน แต่พอผมไปเลื่อนเฟสดูก่อนอน(หลังจากที่เธอส่งข้อความมาบอกฝันดีไม่นาน)ผมก็เจอโพสต์เธอโผล่มาหน้าฟีดซึ่งโพสต์มันคือช่วงห้าทุ่มเกือบเที่ยงคืน หรือช่วงที่ผมพูดกับเธอเรื่องด้านบนในกลุ่มเกมเสร็จไม่ถึงครึ่งชม. โพสต์ของเธอมีรูปแปะพร้อมคำบรรยายว่า
รูป: รูปคอลในไลน์กับแฟนเก่าเกือบสองชั่วโมง
คำที่ใส่ในโพสต์: ไม่ได้คุยสนุกแบบนี้มานานแล้ว
ซึ่งมันทำให้ผมน้อยใจมาก ไม่ใช่น้อยใจที่เธอไปคุยกับแฟนเก่า เพราะผมเคยถามเธอ เธอบอกว่าแฟนเก่าเป็นแค่เพื่อนที่ยังคุยอยู่ทุกวันนี้ แต่ผมน้อยใจตรงที่ผมรอเธอทำงานเสร็จและในช่วงนั้นสรุปผมก็ไม่ได้เล่นเกมแล้วเธอก็รู้ว่าผมไม่ได้เล่นเกมเพราะมันจบลงที่ว่านัดกันวันอื่นเอา แต่ผมรอเธอจนนอนเธอก็ยังไม่ได้มาแชทบอกอะไร มันทำให้ผมรู้สึกไม่ดีอ่ะครับคุณ ผมรอเธอแต่เธอกลับไม่สนใจผมด้วยซ้ำ แล้วแคปชั่นเธอผมก็ไม่รู้ว่าเธอจะสื่ออะไรกันแน่หรือผมคิดมากไปเอง

สรุปเรื่องทั้งหมดมาสั้นๆคงประมาณนี้ครับ ผมเลยอยากถามว่าผมเป็นผู้ชายน้อยใจขี้คิดมากหรือผมควรจะทำยังไงต่อดีครับ ผมรักเธอมากแต่ผมพยายามปรับหลายๆอย่างเพื่อเธอทั้งที่ปกติเปอร์เซ็นการตอบแชทผมแทบจะศูนย์ยกเว้นก่อนนอนหรือตอนพัก แต่ทุกวันนี้ผมยกโทรศัพท์มาดูทุกสองสามชั่วโมงว่าเธอแชทมาไหมเพราะไม่อยากให้เธอน้อยใจและหลายๆอย่าง แต่ผมก็รู้สึกเหมือนผมอธิบายไม่ถูก ผมไม่อยากเลิกแต่ก็ไม่อยากคบต่อ ควรทำยังไงดีครับ

ไม่รู้ว่าใส่ห้องถูกหรือเปล่าถ้าใส่ผิดบอกได้