สวัสดีค่าา นี่เป็นการเล่าเรื่องครั้งแรก และเป็นการเดินทางไปเที่ยวคนเดียวครั้งแรกของเราด้วย. มันจะตื่นเต้นไปหมดเลยแหละ5555  จริงๆเราจะเล่าถึงการเดินทางมาที่ปราณบุรี แต่ว่าพอเราได้มาพักที่พักของที่นี่เราก็ประทับใจมาก  เลยอยากรีวิวที่พักไปด้วยเลยละกันค่ะ   เราไปปราณบุรีโดยรถตู้หมอชิต-ปราณ แต่เราขึ้นแถวๆบ้านเรา มันเป็นทางผ่านพอดี เลยประหยัดเวลา และสะดวกเรามากเลย.   พอไปถึงปราณ เราเลือกที่พักใกล้เขากระโหลก ก็บอกพิกัดที่พักให้พี่คนขับไปส่งหน้าที่พักได้เลยค่ะ



นี่ที่พักเราค่ะ บ้านปริญดา ปอมปอมเฮ้าส์  
ยืมรูปจากgoogleมานะคะ ไม่ถ่ายหน้าบ้านมาเลย   คือเราเคยมาปราณครั้งนึง ละเห็นบ้านพีกนี้น่ารัก น่าพักมาก เลยคิดว่าถ้ามีโอกาสมาอีก ต้องมาพักให้ได้



บ้านพักมี5ห้อง แต่อบอุ่นมากๆเลยค่ะ. เราพักห้องล่างด้านซ้ายสุด  พอลงรถตู้ปุ้บ คุณป้าเจ้าของบ้านพักออกมาต้อนรับ ถามว่ามาคนเดียวเหรอ อยู่บ้านตรงนนี้ได้มั้ย กลัวมั้ย คือเป็นอะไรที่ประทับใจมากค่ะ มาคนเดียวก็เขินๆอยู่แล้ว แต่คุณป้าก็ต้อนรับเราเหมือนลูกหลานเลย  และก็ถามว่าทำงานหรือยัง เราก็บอกว่าเรียนจบแล้วค่ะ ป้าบอกยังดูเด็กๆอยู่เลย คงจะเพิ่งจบแน่ๆ  เรานี่เขินไป8ตลบค่ะะะ  555555





ส่วนในห้องพักนะคะ เป็นปูนเปลือยๆ สีเรียบๆค่ะ เราว่าโอเคเลย น่ารักน่าพักมากค่ะ  คืออยู่คนเดียวได้ไม่กลัวเลย555  อ้อ แล้วตอนแรกเราบอกว่าหิวถามถึงร้านอาหารแถวๆนั้นกับคุณป้า พอเราเข้าห้องมา ซักพักคุณป้าก็มาเคาะประตู เอาลองกองมาให้ทานรองท้อง ฮืออออ เราจะร้องไห้เลย  โดนเทมา ก็หว่าเว้แล้ว เจอคุณป้ามาดูแลแบบนี้ อยากร้องไห้เลยค่ะ5555. แล้วคุณป้าก็มาหาอีกค่ะ ทีนี้บอกว่าจะเข้าไปในตลาด จะมารับเราไปหาอะไรกินด้วย  แล้วคุณป้าก็เลี้ยงข้าวต้มค่ะบอกว่ามาทานเป็นเพื่อน เดี๋ยวป้าเลี้ยงเอง.  คุณป้าใจดีมากๆค่ะ ตอนแรกใจเราห่อเหี่ยวมาก มาปราณครั้งนี้เพราะจะมาซ้ำกับที่เคยมาครั้งนึง ที่ตอนนั้นมันมีความสุขมาก แต่ตอนนี้มาเพราะมาระลึกทบทวนเรื่องราวต่างๆ กะว่าจะมาแบบอยู่คนเดียว แต่พอมาเจอคุณป้าคือทำให้ไม่เหมือนอยู่คนเดียว ไม่เหงาแล้ววว  รู้สึกอบอุ่นเลยยยย




มาพูดถึงที่พักต่อนะคะ ในห้องน้ำจะประมาณนี้นะคะ ใช้งานได้โอเคเลยค่ะ  




นี่โต๊ะเล็กๆหน้าห้อง นั่งมองดูฝนตก ดูอะไรไปเรื่อยเปื่อย เปิดเพลงเศร้าๆ น้ำตาจะไหลค่ะ55555

ตอนแรกกะว่าจะเดินไปทะเลตอนมืดๆซักหน่อย แต่ว่าฝนตกตลอดและมืดเร็วมากค่ะ เลยอดไปเลย ไว้รอไปวันถัดไปค่ะ






ตื่นเช้ามาเดินเล่นแถวเขากระโหลกค่ะ รู้แหละว่าช่วงนี้ฝนตกพายุเข้าแต่ก็ยังจะมา555 เลยไม่มีโอกาสได้ลงไปเดินตอนน้ำลดเลย  ไม่ได้ปีนเขากระโหลกด้วย  ว่าจะไปซ้ำที่เคยไปสักหน่อย มีลมหนาวมากค่ะ เหงาสมใจเลยจริงๆ555




แต่มีตัวขาวๆนี่เลยค่ะ มานั่งเหงาอยู่ข้างๆเป็นเพื่อนเรา ตามติดที่สุด หมาทะเลลลล








นี่เลยค่ะ ครั้งก่อนลงมาเดินตรงหาดได้เลย แอบเสียดายนิดๆแหละครั้งนี้ที่ไปมา

กลับมาจากหาด ก็ไปหาอะไรกินค่ะ บ้านพักที่นี่เค้ามีครัวให้บริการเองได้เลยค่ะ เหมือนบ้านจริงๆเลย

บ้านหลังเล็กๆนี่แหละค่ะ คือครัว  ตั้งอยู่ทางเข้าที่พักเลยค่ะ







ที่นั่งเยอะมากค่ะ สไตล์อบอุ่นจริงๆ เรานั่งทานขนมปังเรื่อยๆเลยค่ะ เหมือนว่ามีเราคนเดียวที่มาพัก แต่เปล่าค่ะ คนอื่นเค้ายังไม่ตื่น เราเลยยึดซะเลย5555


ทานเสร็จก็อาบน้ำ ละก็เช็คเอ้าท์ค่ะ ระหว่างรอรถตู้มารับก็คุยกับคุณป้าไปเรื่อยเลยค่ะ คุณป้าอยู่คนเดียว เรารู้สึกว่าแกจะเหงานะ เพราะว่าอยู่บ้านก็ไม่ได้ทำอะไร ก็ตามสไตล์ผู้สูงอายุเลย เราไม่อยากให้แกเหงาเลย แต่ไม่รู้จะทำยังไงเหมือนกัน  ก่อนไปก็เลยกล่าวขอบคุณแกไป ที่ดูแลเราเหมือนลูกเหมือนหลานเลย คุณป้าแกน่ารักมากจริงๆค่ะ

การเดินทางมาครั้งนี้ของเราจริงๆไม่ได้คาดหวังอะไรเลย แอบกลัวด้วยเพราะไม่เคยมาเที่ยวคนเดียวเลย แต่แค่อยากเปลี่ยนที่นอน อยากมาทบทวนเรื่องราวครั้งก่อนที่เคยเกิดขึ้น  ซึ่งมันก็เฟลตามที่คิดไว้เลยค่ะ5555 ไม่ได้เดินหาด ไม่ได้ปีนเขา แต่ก็ได้พักใจ พบเจอผู้คนที่น่ารัก  แค่นี้ก็สบายใจแล้วค่ะ

ปล.กับการตั้งกระทู้ครั้งนี้เรารู้สึกว่าเรายังงงๆอยู่ค่ะ5555 โดยเฉพาะเรื่องแท็กนี้งงๆอ่า  ถ้าผิดพลาดยังไงขอโทษด้วยนะค้า ขอบคุณค่าาา ^ ^