ปัญหาไม่หมดไม่สิ้น😔อยากตาย

ค่ะคือเราจะเริ่มสถานการณ์นะตอนนี้เลยนะคะตอนนี้เราอยู่ม.1ไม่ได้ไปโรงเรียนมาหลายวันเเล้วเราอะคิดว่าเราเป็นโรคกลัวโรงเรียนมา4ปีเเล้วปีอื่นรอดมาได้มีตอนนี้คือม.1ไม่ได้ไปโรงเรียนมาครึ่งของการเรียนจนตอนนี้อะโรงเรียนปิดเเล้ว เเล้ววันนี้ครูเขาก็โทรมาบอกพ่อเเม่ให้พาเราไปลาออกเราได้ยินเรื่องเกี่ยวกับโรงเรียนทีไรเครียดเเบบสุดๆเลยไม่รับฟังอะไรทั้งนั้นทำตัวปกติเเม่เดินมาบอกว่าครูโทรมาจะเรียนรึไม่เรียนเค้าจะให้ไปลาออกเเล้วนะเเล้วเเม่ก็เดินเข้าห้องสักพักเราเลยเดินไปหาเเม่เราชอบพูดกับเเม่ว่ามาหอมเเก้มหน่อย,อ้วน เเม่เราพูดส่ามาร์คไม่รู้ว่าพ่อเเม่เครียดขนาดไหน...เราเครียดกว่าร้อยเท่าพันเท่า....เเล้วเเม่ก็พูดไปเรื่อยๆวันๆก็เล่นเเต่คอม ขอเเค่ให้กูได้อยู่บ้านไปวันๆไม่เคยนึกถึงอนาคตเลย...เราคิดตลอดว่ามันพังเเละเราก็จะไม่อยู่ถึงอนาคตเเน่นอนต้องมีสักวันที่เราจะฆ่าตัวตายเพราะมันไม่ไหวเเล้วมันสุดจองชีวิตเเล้วมันตันเเล้วจริงๆ....ต่อจากไม่คิดถึงอนาคตเลย งั้นก็โง่ดักดานอยู่เเต่ในบ้านละกันเป็นควายอยู่บ้านละกันเเต่นะตอนนั้นเราก็ทำเป็นไม่คิดอะไรเเล้วหอมเเม่เเล้วเดินออกมาหลังจากนั้นก็ปล่อยโฮเลยค่ะมันเครียดเเบบมันไม่ไหวเเล้วค่ะตอนนี้😔 ช่วยทีค่ะคือมันไม่ไหวเเล้ว