แค่อยากจะเล่า ตอน ความฝันที่เหมือนจริง

ตามหัวข้อกระทู้เลยค่ะ แค่อยากจะเล่า เพราะพอตื่นขึ้นมา มันรู้สึกว่ามันเหมือนจริงมาก แต่ไม่รู้จะเล่าให้ใครฟัง ก็เลยเอามาลงในนี้แล้วกัน ก่อนจะเริ่ม เกริ่นนำนิดหน่อยแล้วกัน ฟังกันหน่อยนะ .....
พาพันชอบ
สมัยวัยรุ่น เคยชอบๆ อยู่กับเพื่อนคนหนึ่ง แต่เราก็หายๆไปเองแบบ หายเข้ากลีบเมฆ (เหตุผลส่วนตัว) แต่ก็ไม่ได้บอกเลิกอ่ะ จะบอกเลิกได้ไง คบกันหรือยังก็ไม่รู้ แล้วก็เป็นเวลานานมาก นานจนลืม อยู่ดีๆ เขาก็มาเคาะห้องเรา(ซึ่งไม่เคยบอกว่าอยู่ที่นี้นะ) เราเปิดมาเจอ อ้าวใครหว่า? 555 จำไม่ได้ด้วย สรุป อ่อ เธอเองหรอ อืมๆ สบายดีนะ แฮร่ๆ คุยกันสักพักถาม สาระทุกข์สุขดิบ แล้วก็คงขอโทษไปมั้งที่หายไป เป็นเพื่อนกันแหละเนอะดีแล้ว แล้วก็หายไปนาน นานมาก มากจนลืมไปเลย

   มารู้ข่าวอีกที เธอเป็นโรคมะเร็งระยะสุดท้าย ไม่ทันได้ไปเยี่ยม ไม่ทันได้ไปพบเจอ เธอก็จากไปเสียแล้ว หลับให้สบายนะ ไม่ต้องเจ็บ ต้องปวดแล้ว ถึงวันที่ร่างกายต้องดับสลายไปจริงๆ วันที่เธอต้องไปแล้วจริงๆ แต่เราก็ไม่ได้ไปส่งเธอ แค่คิดในใจและภาวนาให้เธอไปสู่สุคติในโลกใหม่ แต่คืนนั้น ฉันก็ฝันเห็นเธอ เธอมาบอกลามากับเพื่อนอีกคน   คงเจอกันแล้วไปพร้อมกันมั้ง ขอบคุณที่มาลา ขอบคุณที่ไม่โกรธกัน   จะบอกว่าเธออาจไม่ใช่รักแรก แต่เธอก็ทำให้เราคิดถึงได้นะ เคยฝันถึงอยู่บ่อยๆเหมือนกัน โชคดี ถ้ายังไง ถ้าเธอมาเกิดใหม่แล้วเลือกได้ ก็มาเกิดเป็นลูกเราได้นะ แต่..............
เพี้ยนแห้วอีก
หลายปีผ่านไป เรายังโสดว่ะ 5555 เธอคงรอไม่ไหวจริงๆ จนน้องสาวเรากำลังตั้งท้องลูกชาย และเมื่อคืนเราก็ดันฝันเห็นเธออีก ฝันว่า น้องสาวของเรามานอนกับเราที่บ้าน แล้วปวดท้องคลอด เราเลยทำคลอดให้น้อง คลอดง่ายมาก หลานชายออกมา   ตัวขาวอย่างกลับหยวกกล้วย ตัวจ่ำม้ำ แต่ในฝันตอนคลอด เราเห็นเธอยืนอยู่ข้างๆ   กำลังมองดูเราทำคลอด พอเจ้าตัวน้อย คลอดออกมา ลืมตาดูโลก เธอก็หายไป ถ้าเป็นเธอจริง ก็ยินดีต้อนรับเข้าสู่ครอบครัวของพวกเรานะ ไอ้เพื่อนเก่าไอ้หลานชายตัวน้อย อีก 3 เดือนก็ได้พบกันแล้วนะ
ยังคิดถึงเสมอ ยังทำบุญให้ตลอดเมื่อมีโอกาส
#แค่อยากจะเล่า.......Just want to tell
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่