ผมอายุ 31 แฟนอายุ21 ครับ แฟนอยู่ในวัยเรียนมหาลัย เค้าเรียนคณะสถาปัตย์ ในเวลาที่ อาจารย์เค้าให้ทำโปรเจคเค้า ก็มีงานให้คิด ให้ทำ แต่เค้าบ้างทีจะติดเล่นเกมส์ ไม่ค่อยแบ่งเวลา ลำดับความสำคัญ แต่สุดท้ายมาปั่นงานตอนใกล้ส่ง ผมก็ได้แค่บอกและแนะนำเค้าให้ควรแบ่งเวลา แล้วปัญหาสำหรับผมคือ ตอนคบแฟนเก่าส่วนใหญ่จะอายุมากกว่าผม 4 ปีผมจะอยู่ด้วยกันตลอด กินอยู่ด้วยกัน แต่กับแฟนปัจจุบัน ก็ ไป-กลับบ้าน เพราะที่บ้านเค้าไม่ให้อยู่หอพัก เวลาที่ได้อยู่ด้วยกันส่วนใหญ่จะเป็นช่วงที่ ผมขับรถไปรับเค้าที่ ม. ซึ่งใช้เวลา 1.30-2 ชั่วโมงที่อยู่ด้วยกัน ในแต่ละวัน เวลาที่เค้าอยู่ ม. เค้าเรียน ผมเข้าใจอยู่ว่า ไม่สามารถ โทรคุยกันได้ แต่ช่วงเบรค เค้าก็ทักแค่ไลท์ สั้นว่ากินข้าวแล้วก็เงียบหาย ผมพิมไปก็ไม่อ่าน ยาวเป็นชั่วโมง ตลอดไม่เคยโทรมาเลย แล้วเวลาเค้าอยู่บ้าน ก็ โทรคุยไม่ได้ เพราะกลัวคุณพ่อรู้ว่าแอบมีแฟน ทุกวันนี้ผมก็ทำอะไรไม่ถูก บางวัน เค้าก็ทำงานแบบไม่ได้นอนถึงเช้าอีกวันส่งอาจารย์ พออีกวันถัดไป นอน นอนยาวเป็น10 ชั่วโมง บ้างวัน เกือบวันนึงเต็มๆ แบบไม่โทรมาเลย มีแต่ผมพิมมา ก็มีตอบสั้นๆว่า ง่วง (บ้างทีผมก็แบบกลัวว่า ตอนที่เคยแอบออกจากบ้านมานัดเจอผมยังออกมาได้ แล้วถ้าเค้านัดคนอื่นแหละ)
ตอนคบกับแรกๆก็ดีครับ แต่ หลังๆเหมือน เค้าจะยุ่งและเหนื่อยกับงานตลอด จน บางทีผมบอกความรู้สึกกับเค้ามาว่า เหมือนห่างๆ เหมือนไม่ได้ใส่ใจ แค่บางที ผมไปส่งแฟนเสร็จผมต้องขับกลับคนเดียว แต่ก่อน เค้าจะโทรกลับมา เพื่อคุยกับผม เหมือนเป็นห่วงระหว่างผมกลับบ้าน แค้เด๋วนี้ ไม่มีครับ บอกนอนง่วงจนผมถึงบ้าน ผมก็รายงานตลอด เหมือนเค้าก็ไม่ได้อ่านไลยาวววหาย กว่าจะอ่านก็เป็นชั่วโมงเหมือนไม่ได้คิดว่าผมจะเป็นอะไร แล้วเวลาที่ผมพูดความรู้สึกเสียใจอะไร ก็จะโดนคำพูดประชดตลอดๆ เหมือนเค้ามาอยากรับฟังความคิดที่มันเครียด โดยเฉพาะ เรื่องที่เกี่ยวกับตัวเค้าเอง ผมก็ทำตัวไม่ถูก จะบอกความรู้สึกที่เสียใจตรงๆก็ไม่ได้ ควรทำยังไงดีครับ ผมรู้สึกเหมือนไร้ค่ากับเค้ามา เหมือนมาเป็นแค่สิ่งอำนวยความสะดวกเค้า ไปรับ ไปส่ง ม. นอกนั้น คุยเรื่องที่เราเสียความรู้สึกหรือบอกความที่ผมคิดมากอะไรไม่ได้เลย
แฟนไม่ค่อยคิดจะโทรมาหาเรา มีแต่พิมมาสั้นๆบ่อยครั้งแค่คำว่า ง่วง
ตอนคบกับแรกๆก็ดีครับ แต่ หลังๆเหมือน เค้าจะยุ่งและเหนื่อยกับงานตลอด จน บางทีผมบอกความรู้สึกกับเค้ามาว่า เหมือนห่างๆ เหมือนไม่ได้ใส่ใจ แค่บางที ผมไปส่งแฟนเสร็จผมต้องขับกลับคนเดียว แต่ก่อน เค้าจะโทรกลับมา เพื่อคุยกับผม เหมือนเป็นห่วงระหว่างผมกลับบ้าน แค้เด๋วนี้ ไม่มีครับ บอกนอนง่วงจนผมถึงบ้าน ผมก็รายงานตลอด เหมือนเค้าก็ไม่ได้อ่านไลยาวววหาย กว่าจะอ่านก็เป็นชั่วโมงเหมือนไม่ได้คิดว่าผมจะเป็นอะไร แล้วเวลาที่ผมพูดความรู้สึกเสียใจอะไร ก็จะโดนคำพูดประชดตลอดๆ เหมือนเค้ามาอยากรับฟังความคิดที่มันเครียด โดยเฉพาะ เรื่องที่เกี่ยวกับตัวเค้าเอง ผมก็ทำตัวไม่ถูก จะบอกความรู้สึกที่เสียใจตรงๆก็ไม่ได้ ควรทำยังไงดีครับ ผมรู้สึกเหมือนไร้ค่ากับเค้ามา เหมือนมาเป็นแค่สิ่งอำนวยความสะดวกเค้า ไปรับ ไปส่ง ม. นอกนั้น คุยเรื่องที่เราเสียความรู้สึกหรือบอกความที่ผมคิดมากอะไรไม่ได้เลย