เเอบชอบผู้จัการค่ะ ขอความคิดเห็นหน่อย

คือเรื่องมีอยู่ว่าเราอะไปสมัครงานที่ร้านอาหารร้านหนึ่งเเล้วได้เข้าทำงานตอนเเรกเราก้ไม่ได้ชอบหรอกผู้จัดการเเต่พออยู่กับเขาไปเรื่อยๆประมาณ1อาทิตย์เขาเป็นคนที่ดูอบอุ่นเเละดูเป็นใหญ่มากเเต่เราก้พยามบอกบอกตัวเองว่ายังไงก้เป็นไปไม่ได้เรากับเค้าต่างกันเกินไปด้วยที่อายุเรา16ย่าง17เค้าน่าจะ20กว่าๆทั้งหน้าที่การงานด้วยเรายังเรียนอยู่ทั้งหน้าตารูปลักษณ์เค้าดูดีเพอเฟกทุกอย่างเค้าทำให้เรารู้สึกดีเเหละเเต่เข้าใจว่าเค้าก้ทำเเบบนี้กับลูกน้องทุกคนเเต่ก้ยังคิดเข้าข้างตัวเองรู้ว่ายังไงก้เป็นไปไม่ได้เเต่ก้ดีที่ได้เเอบมองเห็นหน้าเค้าทุกวันก้ดีเเล้วเเต่ก้ต้องมีเรื่องต้องทำให้ร้องให้อีกเพราะเราฝึกงานไม่ผ่านพอรู้ว่าฝึกงานไม่ผ่านเราเสียใจมากเลยต้องฝืนยิ้มจนกว่าจะหมดเวลางานมันทรมานมากเพราะจะไม่ได้เจอเค้าอีกพอถึงตอนกลับบ้านตอนขับรถไปก้ร้องไปเสียใจจริงๆเเต่มีเพื่อนคนนึ่งทำงานยุนั่นพอเราออกจากงานเเล้วผู้จัดการก้ถามกับเพื่อนเราว่าเราเป็นไงบ้างเพื่อนก้บอกว่ามันอะร้องให้ ผู้จักการก้เเบบว่าเอ้าหรอเเบบอึ้งอะเเต่ก้อย่างว่าเเหละก้ตามประสาเจ้านายลูกน้องนั่นเเหละถึงจะเป็นเวลาไม่นานเเต่ก้ผูกพันธ์เเละชอบเค้ามากเลยพอเพื่อนมาพูดเรื่องผู้จัดการว่างั้นงี้บลาๆๆเราก้เเบบทำไมไม่มีโอกาสใด้สัมผัสเค้าในมุมนั้นบ้างคิดเเเล้วก้เสียใจร้องให้ตลอดทำไมคนที่อยากจะรักถึงไม่มีสิทธืได้รักบ้าง