ผมตัดสินใจถูกหรือผิดครับ ที่ปฎิเสธเรื่องพี่ชายขอให้ผมเป็นผู้จัดการแข่งรถbigbikeของทีมเขา

เรื่องมีอยู่ว่า พี่ชายผมมีฝันอยากเป็นนักแข่งรถ bigbike แน่นอนว่าพี่ชายผมรู้ทุกอย่างเกี่ยวกับพวกนี้
และเคยเป็นอาจารย์ปั้นนักแข่งมาแล้วหลายคนที่บุรีรัมย์
พี่ชายตั้งเป้าว่าจะกลับไปแข่งรถให้ได้และอยากให้ผมเป็นผู้จัดการ
คอยดูลูกทีม คอยดูสปอนเซอร์ และดูแลทุกสิ่งที่พี่ชายผมไม่สามารถดูได้ตอนแข่ง

ปัญหาอยู่ที่ผมเป็นด้านตรงข้ามของพี่ชาย
ผมมีปมเคยล้มกับอะไรพวกนี้เยอะ และผมเป็นคนไม่ชอบเรื่องรถอยู่แล้ว
ยิ่งเป็นที่ที่เสียงดังด้วย ผมจึงไม่ชอบอย่างยิ่ง

แต่พี่ชายอยากให้ผมเป็น เพราะด้วยความที่เราโตมากันแค่ 2 คน ไม่มีพ่อแม่หรือญาติใดๆ
เราลำบากและช่วยกันจนมีงานได้ เขาจึงอยากได้คนไว้ใจมาช่วยเขาดูแลเรื่องพวกนี้

แต่ผมเลือกที่จะปฎิเสธไป
เพราะผมไม่ได้สนใจด้านนี้ ไม่ชอบด้านนี้ และไม่กระตือรือร้นที่จะเรียนรู้เรื่องพวกนี้เลยจริงๆ
แน่นอนว่าพี่ชายของผมเสียใจหน่อยที่ผมไม่ยอมเป็นผู้จัดการให้

ผมเป็นได้อย่างมากสุดก็เป็นกำลังใจยืนเชียร์ให้ได้ ถ้าพี่ชายล้มก็เป็นคนดูแลได้
เป็นที่ปรึกษาให้ได้ถ้าพี่ชายมีเรื่องทุกข์อะไร

ผมคิดถูกรึเปล่าครับที่ปฎิเสธ ผมใช้เหตุผลหรือว่าใช้อารมย์ของตัวเองคิดแทน หรือไร้เหตุผลมากเกินไปหรือเปล่าครับ?