พึ่งจะเผลอทำร้ายร่างกายแฟนไปเสียใจมากอยากง้อและอยากเปลี่ยนตัวเองให้ได้จริงๆรวมถึงแก้ปัญหาเมื่อต้องทะเลาะกับแฟนได้ดีกว่านี้
ถ้าเป็นไปได้ ไม่อยากทะเลาะกันแล้ว
ตั้งแต่สมัยเด็กผมเห็นพ่อทำร้ายร่างกายแม่มาตลอด ผมเสียใจมากทุกครั้ง ทำให้ผมท่องมาตลอดว่าเรื่องแบบนี้มันจะไม่เกิดขึ้นกับผม ลูกไม้ต้องไม่หล่นไกลต้น แต่สุดท้าย ผมก็ทำมันกับแฟนซึ่งเป็นคนที่3แล้ว
ครั้งแรก กับแฟนสมัยมัธยมปลายจำเรื่องราวไม่ละเอียด แต่พอจะจำได้ว่าประมาณเดือนที่6ตั้งแต่คบเป็นแฟน เราทะเลาะกันแล้วเธอประชดไม่ยอมพูดคุย ผมโมโหจึงบีบกดลูกกระเดือกจนไอออกมา ผมเสียใจมาก ผมรีบไปบอกแม่ของแฟนและขอโทษเขา คุณแม่เขาให้อภัยผมแต่บอกแค่ครั้งเดียวเท่านั้นจะไม่มีครั้งที่สอง หลังจากนั้นก็ไม่เคยเกิดขึ้นอีก แต่ก็เลิกรากันไปหลังจากแยกกันเรียนมหาลัยปีที่2 คบเป็นแฟนกันมาแล้ว3ปี จากกันด้วยดี
ครั้งที่สอง สิ้วมาเรียนอีกแห่งและเข้าปีที่2ของมหาลัยนั้น และก็มีแฟนใหม่ หลังจากที่อยู่ด้วยกันครึ่งปีผมไม่ชอบนิสัยเธอแต่ก็ไม่ยอมเลิกกับเธอสักที ในเหตุการณ์ครั้งแรก เราเดินไปซื้อกับข้าวที่ตลาดกำลังเดินกลับหอพักด้วยกัน มีสายเรียกเข้าโทรศัพท์เธอ ซึ่งเธอมีประวัติไม่ค่อยดีเรื่องชู้สาว แล้วเธอไม่รับผมจึงซักถาม เธอก็ไม่ยอมบอก ผมคิดว่าเธอนอกใจ เธอโมโหที่ผมไม่เชื่อ เธอจึงเอาโทรศัพท์มือถือของเธอทิ้งลงไปในรูท่อน้ำสะเลย ผมโกรธมากที่เสียทั้งความไว้ใจและเสียดายโทรศัพท์ต้องไปซื้อใหม่อีก จึงตบหน้าเธอจนหัวไปชนกำแพงปูน หัวโนนิดหน่อย แต่ก็เพราะอึดอัดกับพฤติกรรมเจ้าชู้และการใช้เงินส่วนรวมแบบไม่ยั้งคิดของเธอมาหลายครั้ง หลังจากนั้นก็ทำร้ายร่างกายทุกครั้งที่ผมไม่พอใจ และเหตุการณ์อีกครั้งที่จำได้ดีคือ วันหนึ่งผมเดินกลับจากเรียนมหาวิทยาลัยมาได้ถึงหน้าหอพัก แม่บ้านหอพักทักผมว่า "คืนเงินด้วย60บาท แฟนเธอบอกให้มาทวงเงินที่หล่อนยืมไปที่ผม" ซึ่งแฟนผมใช้เงินจนไม่มีเหลือ ซึ่งผมก็ไม่ค่อยมี แฟนผมก็ไม่คิดจะทำอะไรสักอย่าง งานบ้านก็ยังไม่ช่วยอีก ผมเริ่มเข้าสู่อารมณ์เหวี่ยงแต่เงียบค่อยๆเดินไปเข้าห้องของเรา แฟนผมหลับอยู่ ผมก็รัวชกหน้าเธอทั้งอย่างนั้นจนบวมไปหมด เธอเดินหนีออกไปแต่ผมตามกลับไปง้ออีกจนได้สะงั้น จนเราคบกันมาได้3ปีและแยกกันทำงานคนละแห่ง เธอมีเรื่องชู้สาวตลอด เปลี่ยนงานบ่อยมากจนไม่มีเงินใช้ทั้งที่ผมเองก็ช่วยเรื่องค่าใช้จ่ายให้เธอเสมอ ผมจึงเริ่มมีชู้บ้างแต่ไม่มีความสุขเลย ผมจึงขอเลิกกับเธอจริงๆหลังจากคบกันมา4ปี หลังจากนั้นเราคุยกันทางโทรศัพท์บ้าง จนทราบว่าเธอต้องจำคุก1ปี เพราะไปหยิบบัตรATMที่มีคนลืมไว้ที่ตู้ATMมากดเงินไปได้เงินไปเล็กน้อย คดีแพ่งเจ้าทุกข์ไม่เอาความ แต่ดันติดอาญาบัตรอิเลคโทรนิค และผมที่ทราบเรื่องก็ช่วยประกันตัวไม่ไหว เราสองคนจึงแยกคนละทางเลิกติดต่อกันนับแต่นั้นมา
ครั้งที่สาม แฟนใหม่คนปัจจุบัน ซึ่งกำลังขอเลิกกับผมตอนนี้
ขอเกริ่นก่อนว่า เธอเป็นคนใจร้อนกว่าผมในช่วงที่เริ่มคบกัน ไม่เคยใช้ชีวิตอยู่กับแฟนสองคน มีปัญหาเรื่องฮอร์โมนส์เพศ ป่วยเป็นซึมเศร้าเล็กน้อย และยังเอาแต่ใจมากอีกด้วย เราจึงทะเลาะกันบ้างมีปากเสียงกันบ้าง แต่ผมก็ตั้งใจตั้งแต่แรกว่าจะไม่ทำร้ายแฟนคนนี้เหมือนคนที่เคยผ่านๆมา
และในเมื่อผมไม่ทำ ผมจึงโดนเองสะเลย กรรมตามสนอง ทะเลาะกันทุกครั้งก็ไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไร ส่วนใหญ่เป็นคำพูด พูดไม่คิด ผมก็เล่าสิ่งที่เคยทำให้เธอฟัง และขอเธอว่าเวลาโกรธอย่าใช้คำหยาบ เพราะจะนำไปสู่ความรุณแรง แต่ก็ยังลำบากสำหรับเธออยู่ดี เธอทำร้ายผม4ครั้ง ครั้งที่1 เธอตบหน้าเพราะผมท้าเธอว่าถ้าเงียบเหมือนเถียงในใจ ตบเลยดีกว่า ครั้งที่สอง เถียงกันแล้วเธอโกรธ โดนชกหน้า ครั้งที่3 จำเหตุการณ์ไม่ได้ แต่จำได้ว่าโดนตบบ้องหู ปวดหูไปหลายวัน ครั้งที่4 เธอทำลายข้าวของแล้วพาลปาของใส่แล้วถีบ และเป็นที่ครั้งแรกที่ผมไม่ยอมแล้วหันไปเตะเธอคืน แล้วล็อคตัวกับพื้นไว้ไม่ให้ทำอะไรผมได้อีก หลังจากนั้นเธอก็ไม่ทำอะไรผมอีก แต่ดันเป็นผมที่ทำเสียเอง
หลังจากไปรับเธอกลับมาจากทำงานก็ไปหาอะไรกินตามปรกติ จู่ๆเธอก็แพ้แมลงทอดก็ไปหาหมอคลินิคใกล้ๆ ฉีดยาและได้ยาที่ทำให้ง่วงซึมเพลีย เรากลับบ้านกินข้าวกินยาและพาเธอเข้านอน ผมเอาโทรศัพท์เธอมาเล่นเห็นเธอกดไลค์คลิปผู้ชายโชวาปหวิว คลิปล่าสุดโพสเมื่อ 5 เดือนที่แล้ว ผมจึงปลุกเธอมาคุย "ไหนว่าถ้าได้ดํแบบนี้แล้วรู้สึกผิดกับเราไง ส่งใจให้ด้วย" เราคุยกันจนเธอก็ยอมรับว่าทำ เธอหันกลับไปนอนส่ายหัวใส่ผมแล้วพูดว่า "มันก็นานแล้วไหม จะมาอะไรอีก" ผมพูดต่อว่า "ก็แค่ผิดหวังในคำพูด ถึงจะ5เดือนที่แล้วเธอก็พูดคำนี้ออกมาก่อนแล้วเราก็คบกันมาสักพักแล้ว เธอเคยเอาของเราไปดูแล้วไม่พอใจทั้งที่มันก่อนหน้าจะคบกับเธอเลย" เธอพูด "เป็นไปไม่ได้ เรากดเข้าไปดูประวัติกดไลค์อะไรนั่นไม่เป็น" ผมจึงเอาประวัติเปิดให้ดู ว่าต้องเคยเห็นบ้าง เธอเอาแต่พูดคำว่า ไม่เคย เป็นไปไม่ได้ เพราะเธอทำไมเป็น ผมบอก"ทำไม่เป็นแล้วเกี่ยวอะไร เธอเข้าไปเชคไปดูกดดูต่อหน้าเรา เราก็ไม่ว่าอะไร ตรงที่นอนอนอยู่ด้วยกันตรงนี้เนี่ยแหละ" ผมหงุดหงิดกับเหตุผลของเธอ เพราะแค่เธอจำไม่ได้ แล้วไม่ทำอะไรสักอย่างเอาแต่คิดว่าผมงี่เง่าไร้สาระ ผมโยนมือถือเธอที่ิอยู่ในมือไปท้ายเตียง(เหมือนขว้าง) เธอพูด "เราไม่เคยโมโหแล้วขว้างมือถือเธอเลย" ผมเอามือถือของผมให้เธอ ผมพูดว่า "เอาไปสิ มันเสียความรู้สึกมาก่อนแล้ว" ผมเดินออกไปนอกระเบียง แล้วก็เงียบไปกันสักพัก ผมกลับมาจากพูดดับเธอว่า "1.เราแค่ผิดหวังในคำพูดสวยหรูของเธอทำให้เราระแวงมากขึ้น 2.เรามารู้ทีหลังเราก็ยิ่งไม่พอใจ 3.ถึงยังไงเราไม่มีสิทธิ์งี่เง่าบ้างเลยเหรอหวงไม่ได้เหรอ 4.ทำไมเอาแต่มองว่างี่เง่าไร้สาระ แค่ไปลบแล้วขอโทษมันก็นานมาแล้วตอนนี้ไม่ได้ทำแล้วเราก็ไม่ได้อะไรแค่อาจจะเชื่อถือคำพูดสวยๆเธอน้อยลง" หลังจากนั้นเธอก็พุดประชด ขุดเรื่องที่คุยกันรู้เรื่องแล้วไม่น่าจะยกมาเอาชนะอะไรผมได้ด้วยซ้ำ(เธอมีนิสัยชอบเอาชนะ เมื่ิอทะเลาะกัน) และไม่ตอบคำถามข้อ3.และไม่ทำจ้อ4.ให้ด้วย นอนประชดต่อไปตั้งใจจะบอกเลิก(เธอมีนิสัยชอบบอกเลิก ทุกครั้งที่เลาะกัน) เธอหยิบมือถือผมมาวางตรงที่ผมนอนและพูดจบด้วยคำว่า "ทำแน่ แต่ไม่ใช่ตอนนี้" ผมดึงแขนเธอให้ลุกขึ้นมาคุยกัน ผมพูดแต่คำว่า "นี่ไม่มีสิทธิ์อะไรบ้างเหรอ ทำไมไม่ทำอะไรสักอย่าง" และเหวี่ยงแขนเธอไปมา เธอไม่พูด ผมจึงลามไปเขย่าหน้าเธอและจิกหัว เธอร้องไห้ ผมเผลอผลักเธอลงนอนแล้วเตะก้นถึงไม่หนักแต่ก็ทำไปแล้ว เธอเสียใจมากและร้องไห้ฟูมฟาย ในใจผมคิดว่าผมทำอะไรลงไป ผมทำไม่ถูกกับเรื่องแค่นี้เอง ผ่านอะไรหนักกว่านี้ตอนจีบเธอยิ่งกว่านี้อีก ยังอดทนได้เลย ถึงเธอจะชอบบอกเลิก แต่ครั้งนี้เธอคงไม่ให้อภัยผมอีกแล้ว และผมก็ไม่รู้จะอภัยให้ตัวเองได้ยังไง ผมเปิดเพลงขอโทษเธอ ร้องไห้เสียใจกับที่ทำลงไปและขอโอกาศซ้ำๆ เธอยืนยันคำเดิมว่าจะไม่กลับมาอีกแล้ว ไม่ได้โกรธอะไรผมเลยไม่ต้องขอโทษเธอหรอก ทำไปแล้วก็คือทำไปแล้ว ผมนอนไม่หลับจนเช้าเธอก็ยังยืนยันคำเดิม ผมบอกเธอว่าผมเสียใจและผมรักเธอมากนะ
ผมอยากเลิกเป็นคนแบบนี้ อยากแก้ไขตัวเองใหม่ ผมคิดถึงความสุขก่อนหน้านี้ที่มี ผมไม่อยากพังทุกอย่างในไม่กี่นาที อีกแล้ว
ผมติดนิสัยใช้อารมณ์ทำร้ายร่างกายแฟนแล้วมาเสียใจทีหลัง