ตกงานไม่พอ ยังมาเลิกกับพ่อของลูกอีก เขาไม่สนใจเราไม่สนใจลูกเลย
ตอนนี้รู้สึกหว่าเหว้เดียวดายสิ้นหวัง ร้องไห้ทุกวัน พยายามไม่ร้องไห้เเต่ทำไม่ได้

คิดถึงเขา เขาไม่คุย บล็อคเฟสบล็อคไลน์ บล็อคเบอร์ พยายามทำใจเเต่มันยากมากในสถานการณ์เช่นนี้ เเต่ดีที่มีพ่อมีเเม่ครอบครัว ญาติๆ ซัพพอร์ตมันก็น่าจะโชคดีเเล้ว เเต่ทำไมเราถึงรู้สึกทรมานมากขนาดนี้ สงสารลูก สงสารครอบครัวที่ต้องมารับรู้มาคิดมากกับปัญหาของเรา
ตอนนี้อยู่กับเเม่ที กับน้องสาวที
ใจอยากอยู่กับเเม่ เเต่ก็เข้ากับเเฟนใหม่เเม่ไม่ได้ไม่อยากให้เเม่ลำบากใจ
ตอนนี้ก็มาอยู่กับน้องสาว ว่างงานไม่รู้จะหาอะไรทำดี ตอนนี้ก็ไม่มีใครเข้ารับทำงาน
ออกจากที่ทำงานเก่าเพราะหัวหน้าไม่โอเคกับคนท้องว่าเเซะกระเเนะกระเเหนสารพัดเลยว่าจะขายของก็อกเเก๊กๆบ้านแฟน
เเต่ก็มาทะเลาะไม่เข้าใจกันบานปลายถึงขั้นเลิกรากัน ความรู้สึกเเย่มาก

มีใครต้องเผชิญกับความรู้สึกเเบบนี้บ้างคะ แล้วเเก้ปัญหายังไง มีวิธีคิดยังไงให้เราก้าวผ่านไปได้ อยากทำใจได้ไวๆ ค่ะ