สวัสดีค่ะ ชาวพันทิปทุกคน วันนี้เรามีเรื่องจะมาปรึกษาค่ะ ขอเกริ่นก่อนนะคะ คือเรามีเพื่อนอยู่คนนึงค่ะ นามสมมติว่าซี เป็นผู้ชายและก็ไม่ได้เป็นผู้ชายแท้ด้วยค่ะ มีรสนิยมเป็นคนที่ชอบเพศเดียวกัน คือเค้าก็เป็นคนที่ดีมากคนนึงเลยค่ะ แต่ในบางเรื่องเค้าก็ไม่ค่อยจะดีเท่าไหร่ โดยเฉพาะคำพูดคำจา แต่เราก็ไม่ได้สนิทกับเค้ามากขนาดชนิดที่ว่าเล่าเรื่องทุกอย่างให้เค้าฟังนะคะ คือเราก็เป็นแค่เพื่อนที่อยู่ร่วมกันในมหาลัยนี่แหละค่ะ
ขอท้าวความไปก่อนหน้านี้นิดนึงนะคะ ก็คือว่าสมัยปี๑ ตอนนั้นเราก็เพิ่งเข้ามหาลัยใหม่ๆ ก็ไม่รู้จักใครเลย เราก็ไปสนิทกับเพื่อนที่มาจากจังหวัดเดียวกัน นามสมมติเอ เป็นผู้ชาย เราก็รู้สึกว่าอยู่กับเพื่อนคนนี้ ก็รู้สึกว่าคุยกันถูกคอดี จากที่คิดแค่เพื่อนกันในตอนแรกก็กลายเป็นเราที่กลายเป็นเพื่อนสนิทคิดไม่ซื่อ ก็คือเราก็แอบชอบเอแหละ แต่เรามันก็คงได้แต่ชอบแหละค่ะ หลังจากที่บอกชอบเอไป เราก็เข้าสู่โหมดคนโดนหักอก คือเอไม่ได้ชอบเรา และเอก็มีแฟนอยู่แล้ว หลักจากนั้นเราก็ตัดใจ เพราะเราก็ไม่อยากเสียเพื่อน ก็ใช้เวลาทำใจอยู่พักนึงค่ะ แต่ก็ไม่นานเราก็ไปแอบชอบรุ่นพี่ในมหาวิทยาลัยแทน แต่เรื่องความรู้สึกและความรักมันก็ห้ามกันไม่ได้ มันก็มีบ้างที่เรายังรู้สึกชอบเออยู่ ณ ตอนนั้น เราก็เลยเปิดใจแอบชอบรุ่นพี่คนนั้นอยู่เป็นเวลา 1 ปี แล้วเรากับเอ ตอนนี้ก็เป้นเพื่อนที่สนิทกันมาก และเราก็ไม่ได้มีใจให้กับเอแล้ว เพราะ ณ ปัจจุบัน เราก็มีใจให้กับรุ่นน้องคนนึงในมหาวิทยาลัยอยู่ แต่ช่วงเวลาที่ผ่านมา ตอนที่เราชอบเออยู่ เพื่อนๆในกลุ่มก็พอดูออกว่าเราแอบชอบเอ แต่ก็ไม่มีใครพูดถึงว่าเราแอบชอบเอเลย ยกเว้นซี จะชอบพูดว่าเราชอบเออยู่ มีการบอกเราด้วยว่าเราปากไม่ตรงกับใจ แป๊ปนะ! มารู้จักตัวเราดีกว่าเราได้ไง ฮ่าๆ เราก็ยอมให้ซีแซวไป เพราะเราไม่ได้คิดอะไรกับเอแล้วจริงๆ แต่ด้วยความที่เรากับเอสนิทกัน ซีก็ยังแซวเรากับเอตลอด แต่ไม่กล้าพูดต่อหน้าเอ ซีจะพูดทุกครั้งเวลาที่เอไม่อยู่กับเรา แต่เราอยู่กับเพื่อนว่าเราชอบเอ เราก็เฉยๆ พอเราเพิกเฉย ซีก็เหมือนได้ใจ แซวเราบ่อยขึ้น แล้วเราก็ไม่ชอบเลย เรารู้สึกอึดอัด ถ้าเราไม่ชอบเอตอนปี๑ ก็จะไม่มีเรื่องแบบนี้เกิดขึ้น มันบอกไม่ถูกนะ ทั้งๆที่ซีก็รู้ว่าเรามีคนที่ชอบอยู่แล้วคือรุ่นน้องในมหาวิทยาลัย แต่ซีก็ยังแซว คืองงมากๆ ทั้งๆที่บอกไปแล้วด้วยว่าไม่ได้ชอบเอ ก็ยังแซวอยู่อีก จนปัจจุบันตอนนี้เราไม่คุยกับซีเลย เพราะเราเบื่อมากๆ เราก็คุยกับเอเรื่องที่ซีชอบแซวเราสองคนเหมือนกัน เอก็เบื่อ แต่ก็นะเราห้ามความคิดใครไม่ได้จริงๆ
ในเรื่องงาน ก็ชอบมาพูดข่มเรา ทำตรงนี้ไม่ดีนะ อะไรที่เราเสนอไป ซีก็ค้านไปหมด คืองงว่า ซีเป็นไรมากป่าว แล้วชอบพูดจากระแทกระทั้น เสียดสี พูดตะคอกเสียงดัง แต่เราก็ยอมรับว่าเราก็พูดเสียงดังเหมือนกัน คือเราก็ยอมรับว่าเราก็ไม่ได้เป็นคนที่สมบูรณ์แบบอะไรมากมายนัก แต่เราจะทำยังไงกับซีดี เพราะยังต้องอยูร่วมกันไปอีกนาน เหนื่อยค่ะ เพราะเราไม่คุยกันเลย หน้าก็ไม่อยากจะมอง เราก็เต็มที่กับซีนะ ก็คือมีปัญหาอะไรที่เราจะช่วยซีได้เราก็ช่วย เงินเราก็ให้ยืม ถึงแม้จำนวนเงินหที่ให้ไปอาจจะไม่ได้มากมายนัก แต่เราก็เต็มใจให้ แต่ดูเหมือนซีจะไม่เกรงใจเราเลย เห็นเราเป้นตัวตลกเหรอ
ที่จริงปัญหาแค่นี้ก็พูดตรงๆว่าเราก็มีเรื่องผิดใจกันแหละค่ะ เราพยายามเคลียร์แล้ว แต่ซีก็ไม่อยากคุยกับเราค่ะ ปัญาแค่นี้อาจจะเป็นเรื่องเล็กๆสำหรับคนอื่น แต่มันใหญ่มากๆ พอๆกับโดนหักอกเลย
ใครพอจะมีคำแนะนำยังไงก็ช่วยคอมเมนท์มาด้วยนะคะ
ขอบคุณที่อ่านกระทู้นี้จนจบนะคะ
หากแท็กห้องผิดต้องขอโทษด้วยนะคะ
หากกระทู้อันนี้ผิดพลาดตรงไหน ก็ต้องขอโทษด้วยนะคะ
เพื่อนแบบนี้ควรคบอีกไหมคะ
ขอท้าวความไปก่อนหน้านี้นิดนึงนะคะ ก็คือว่าสมัยปี๑ ตอนนั้นเราก็เพิ่งเข้ามหาลัยใหม่ๆ ก็ไม่รู้จักใครเลย เราก็ไปสนิทกับเพื่อนที่มาจากจังหวัดเดียวกัน นามสมมติเอ เป็นผู้ชาย เราก็รู้สึกว่าอยู่กับเพื่อนคนนี้ ก็รู้สึกว่าคุยกันถูกคอดี จากที่คิดแค่เพื่อนกันในตอนแรกก็กลายเป็นเราที่กลายเป็นเพื่อนสนิทคิดไม่ซื่อ ก็คือเราก็แอบชอบเอแหละ แต่เรามันก็คงได้แต่ชอบแหละค่ะ หลังจากที่บอกชอบเอไป เราก็เข้าสู่โหมดคนโดนหักอก คือเอไม่ได้ชอบเรา และเอก็มีแฟนอยู่แล้ว หลักจากนั้นเราก็ตัดใจ เพราะเราก็ไม่อยากเสียเพื่อน ก็ใช้เวลาทำใจอยู่พักนึงค่ะ แต่ก็ไม่นานเราก็ไปแอบชอบรุ่นพี่ในมหาวิทยาลัยแทน แต่เรื่องความรู้สึกและความรักมันก็ห้ามกันไม่ได้ มันก็มีบ้างที่เรายังรู้สึกชอบเออยู่ ณ ตอนนั้น เราก็เลยเปิดใจแอบชอบรุ่นพี่คนนั้นอยู่เป็นเวลา 1 ปี แล้วเรากับเอ ตอนนี้ก็เป้นเพื่อนที่สนิทกันมาก และเราก็ไม่ได้มีใจให้กับเอแล้ว เพราะ ณ ปัจจุบัน เราก็มีใจให้กับรุ่นน้องคนนึงในมหาวิทยาลัยอยู่ แต่ช่วงเวลาที่ผ่านมา ตอนที่เราชอบเออยู่ เพื่อนๆในกลุ่มก็พอดูออกว่าเราแอบชอบเอ แต่ก็ไม่มีใครพูดถึงว่าเราแอบชอบเอเลย ยกเว้นซี จะชอบพูดว่าเราชอบเออยู่ มีการบอกเราด้วยว่าเราปากไม่ตรงกับใจ แป๊ปนะ! มารู้จักตัวเราดีกว่าเราได้ไง ฮ่าๆ เราก็ยอมให้ซีแซวไป เพราะเราไม่ได้คิดอะไรกับเอแล้วจริงๆ แต่ด้วยความที่เรากับเอสนิทกัน ซีก็ยังแซวเรากับเอตลอด แต่ไม่กล้าพูดต่อหน้าเอ ซีจะพูดทุกครั้งเวลาที่เอไม่อยู่กับเรา แต่เราอยู่กับเพื่อนว่าเราชอบเอ เราก็เฉยๆ พอเราเพิกเฉย ซีก็เหมือนได้ใจ แซวเราบ่อยขึ้น แล้วเราก็ไม่ชอบเลย เรารู้สึกอึดอัด ถ้าเราไม่ชอบเอตอนปี๑ ก็จะไม่มีเรื่องแบบนี้เกิดขึ้น มันบอกไม่ถูกนะ ทั้งๆที่ซีก็รู้ว่าเรามีคนที่ชอบอยู่แล้วคือรุ่นน้องในมหาวิทยาลัย แต่ซีก็ยังแซว คืองงมากๆ ทั้งๆที่บอกไปแล้วด้วยว่าไม่ได้ชอบเอ ก็ยังแซวอยู่อีก จนปัจจุบันตอนนี้เราไม่คุยกับซีเลย เพราะเราเบื่อมากๆ เราก็คุยกับเอเรื่องที่ซีชอบแซวเราสองคนเหมือนกัน เอก็เบื่อ แต่ก็นะเราห้ามความคิดใครไม่ได้จริงๆ
ในเรื่องงาน ก็ชอบมาพูดข่มเรา ทำตรงนี้ไม่ดีนะ อะไรที่เราเสนอไป ซีก็ค้านไปหมด คืองงว่า ซีเป็นไรมากป่าว แล้วชอบพูดจากระแทกระทั้น เสียดสี พูดตะคอกเสียงดัง แต่เราก็ยอมรับว่าเราก็พูดเสียงดังเหมือนกัน คือเราก็ยอมรับว่าเราก็ไม่ได้เป็นคนที่สมบูรณ์แบบอะไรมากมายนัก แต่เราจะทำยังไงกับซีดี เพราะยังต้องอยูร่วมกันไปอีกนาน เหนื่อยค่ะ เพราะเราไม่คุยกันเลย หน้าก็ไม่อยากจะมอง เราก็เต็มที่กับซีนะ ก็คือมีปัญหาอะไรที่เราจะช่วยซีได้เราก็ช่วย เงินเราก็ให้ยืม ถึงแม้จำนวนเงินหที่ให้ไปอาจจะไม่ได้มากมายนัก แต่เราก็เต็มใจให้ แต่ดูเหมือนซีจะไม่เกรงใจเราเลย เห็นเราเป้นตัวตลกเหรอ
ที่จริงปัญหาแค่นี้ก็พูดตรงๆว่าเราก็มีเรื่องผิดใจกันแหละค่ะ เราพยายามเคลียร์แล้ว แต่ซีก็ไม่อยากคุยกับเราค่ะ ปัญาแค่นี้อาจจะเป็นเรื่องเล็กๆสำหรับคนอื่น แต่มันใหญ่มากๆ พอๆกับโดนหักอกเลย
ใครพอจะมีคำแนะนำยังไงก็ช่วยคอมเมนท์มาด้วยนะคะ
ขอบคุณที่อ่านกระทู้นี้จนจบนะคะ
หากแท็กห้องผิดต้องขอโทษด้วยนะคะ
หากกระทู้อันนี้ผิดพลาดตรงไหน ก็ต้องขอโทษด้วยนะคะ