สวัสดีคะ เพื่อนๆชาวพันทิป
เนื่องจากช่วงนี้ว่างๆ เลยอยากมาเล่าประสบการณ์ลี้ลับ ให้ได้ฟังกัน
ต่อเนื่องมาจากเรื่องที่แล้ว ที่ได้โดนผีอำ ช่วงsummer ปี1 ก็ยังพักอยู่หอในนะคะ
โดยหอใน(หอหญิง) ของมหาวิทยาลัย จะเป็นตึกแฝด มีทางเดินเชื่อมหากันคะ ขอไม่บอกชื่อตึกนะคะ ใบ้ว่าเป็นเลขคะ
เราได้พักอยุ่ตึกเดิมที่อยู่ตอนเรียนปี1 (ไม่ใช่ตึกที่อยู่ ตอนsummerนะคะ)
โดยกฎของหอเนี่ย คือเค้าจะไม่ให้อยุ่ซ้ำห้องเดิม จะมีการฟอร์มทีมให้ครบ 4 คน แล้วก็จับฉลากกัน เลือกห้องค่ะ
ตอนนั้นอยุ่ปี3 จับฉลากได้ห้องอยุ่ชั้น3 คะ ก็ไม่มีอะไร อยู่มาจนล่วงเลยถึง ช่วงมิดเทอม
ด้วยความเกรงใจ และ ต้องการประหยัดไฟห้อง เราและเมทอีกคน เลยไปอ่านหนังสือกันที่ห้องอ่านหนังสือกลางของหอ
ซึ่งห้องอ่านหนังสือจะมีอยู่ทุกชั้น โดยอยู่ตรงกลางระหว่างทางเดินเชื่อมกัน 2 ตึกคะ
ภายในห้องจะมีมุมให้อ่านหนังสือ มีไฟให้ นั่งกันเป็นช่องๆ อารมณ์แบบร้านราเม็งข้อสอบน่ะคะ นั่ง 1 คน และมีผนังกั้น เพื่อให้มีสมาธิในการอ่านหนังสือ
แล้วแต่ละช่องจะมีชั้นให้วางหนังสือคะ อยู่ด้านบนของไฟ ที่สามารถเปิด-ปิดได้ มีช่องให้ชาจ์ตแบตดทรศัพท์หรือโน๊ตบุ๊ค
ประมาณในรูปนี้คะ
ตอนนั้น นึกยังไงไม่รู้คะ ด้วยความคะนอง เราเอาขาขึ้นไปพาดบนชั้นวางหนังสือคะ แล้วบอกเพื่อนว่า สบายดีนะ ลองทำดูสิ
เพื่อนก็บ่นว่า สบายไปล่ะ
เอาขาลง เราก็ไม่ได้เอาลงคะ ทีนี้ เพื่อนก็กลับห้องไปก่อน เราก็นั่งอ่านต่อไม่ได้คิดอะไร เพลินๆไปจนถึง ตี1ได้
รู้สึกว่าข้างๆ ไม่มีคนอยุ่แล้ว (ในห้องสามารถอ่านหนังสือกันได้ประมาณ 10 กว่าคน ) เราก็เก็บหนังสือ เตรียมกลับห้อง ก็ได้ยินเสียงครืดๆ
เราก็หันไปตามเสียง ก็จะเห็นเป็นปี๊บที่เด็กคณะเกษตรเค้าเอามาเปิดไฟเพื่อสต๊าฟแมลงคะ มันเลื่อนออกมา โดยที่ตรงนั้นไม่มีใคร
ก็เริ่มรู้สึกว่าไม่ค่อยดีละ มันแปลกๆ สักพัก ไฟห้องดับคะ ใช่ ไฟดับพรึบ! แล้วติดขึ้นมาเอง เรารีบหันไปมองสวิชไฟเลยคะ ไม่มีใคร
ทีนี้ก็โกยอ้าว เข้าห้องแน๊บเลยคะ ไม่ปิดไฟห้องด้วย รู้สึกได้ว่า ระหว่างทางที่วิ่ง ลมพัดแรงมาก และมีเสียงหมาหอนเป็นระยะๆ
แล้วเราก็นอนคะ คืนนั้นก็ไม่มีอะไรคะ ทีนี้ มาคืนที่สอง คืนนี้เราไปคนเดียว รูมเมทคนเดิมกลับบ้าน
เวลาอ่านหนังสือ เราชอบเปิดเพลงเสียบหูฟังไปด้วย ทีนี้ เพลิน หลับไปคะ ไม่รู้นานเท่าไหร่ เงยหน้าขึ้นมา ในห้องไม่มีใครคะ อีกแล้ว!
เสียงปี๊บมา หันไปดู คราวนี้ เลื่อนให้เห็นเลยคะ จะๆ ค่อยๆเลื่อน ช้าๆ ครืดดดดด (อันนี้ไม่รู้วิทยาศาสตร์อธิบายได้มั้ย อาจจะเป็นความร้อนของดวงไฟ)
แต่ประตูห้องคะ มันเป็นมุ้งลวด มันปิดเข้ามาปัง! ปังแล้ว ปังเล่า เราก็ยัง ใจดีสู้เสือ(โบราณว่าไว้ เจออะไรแบบนี้อย่าตกใจ อย่าสติแตก) ลมคงพัด
เก็บของเสร็จ เดินไปปิดไฟ แล้วเดินออกจากห้อง แต่คืนนี้ มันเย็นคะ เย็นแบบไม่มีลมนะคะ (เราก็คิด แล้วทำไม ประตูมุ้งลวดมันปิด-เปิด บ่อยแบบนั้น)
พอถึงห้อง ปกติ เรานอนชั้นสองคะ แต่วันนี้เพื่อนคนที่นอนข้างล่างไม่อยู่ เราเลย นอนที่เตียงเพื่อน
แล้ววันนั้น ก็มีเพื่อนอีกคนนอนเตียงเดี่ยวคะ เค้าไม่ได้ออกไปอ่านหนังสือด้วย
เราเป็นคนชอบนอนคลุมโปงแล้วเอาขาโผล่ออกมา เอาพัดลมเป่าขา
พอหลับไปได้สักพัก รู้สึกเหมือนมีอะไรหนักๆมาทับคะ ทับแบบค่อยๆปล่อยน้ำหนักลงมาจากรู้สึกหนักเป็นอึดอัด หายใจไม่ออกเรื่อยๆ
ตอนนั้นคิดแล้ว โดนแน่ๆ ต้องใช่แน่ๆ คือจากที่เคยเจอผีอำครั้งนั้น เราก็สวดมนต์ไหว้พระก่อนนอนตลอดคะ
ครั้งนี้เราเลย สวดมนต์นะโม 3 จบก็ไม่ไป พอ สวดขึ้นชินบัญชร เค้าก็หลุดไปคะ
เราก็ไม่ลุกขึ้นะคะ นอนต่อคะ คิดว่าไม่มีไรแล้ว แล้วเค้าก็มาอีกคะ เป็นแบบนี้อยู่ 3 รอบได้คะ
พอเค้าหลุดแล้ว เราก็นอนต่อคะ ไม่กล้าลุกมาเปิดไฟ กลัวรูมเมทอีกคนตื่น
แล้วเราก็รู้สึกว่ามีคนมาดึงผ้าที่คลุมเราอยุ่คะ ดึงแบบกระชาก จำได้แม่นว่าเป็นผู้หญิง ผมประบ่า ใส่เสื้อสีขาว ผิวขาว แต่ไม่เห็นหน้า
เราก็พยายามกระชากกลับคะ ทีนี้ เรากระชากกลับมาได้ เค้าก็ทับเราอีก เราเลยโมโห บอกว่าถ้าไม่ไป จะแช่งให้ไม่ได้ไปเกิดเลย
เค้าเลยไปคะ รอบนี้ ไม่มาแล้ว เราก็นอนต่อ รอพระอาทิตย์ขึ้น
พอเช้า เรารีบลุกไปดูรูมเมทเราเลยคะ ว่าใส่เสื้อสีอะไร สรุปเมทเราใส่เสื้อสีดำคะ แล้วเค้าก็ยืนยันว่าไม่ได้ลุกมาดึงผ้าห่มเราคะ
เราก็รีบไปใส่บาตรคะ แล้วก็มานึกย้อนๆดูว่าเราไปทำอะไรมา ทำไมถึงเจอ
เพื่อนคนที่กลับบ้านไปน่ะคะ เค้าบอกว่า ที่เราเอาขาไปพาดน่ะคะ จริงๆ ข้างล่างของตึก เป็นศาลคะ ศาลเพียงตา
เพื่อนเลยลงความเห็นว่า น่าจะไปลบหลู่เค้าคะ เค้าอาจจะไม่พอใจนะ ให้ลองเอาพวงมาลัยไปขอขมาดู
เราก็ทำตาม แต่ว่า วันนั้น ชวนใครก็ไม่มีใครไปกับเราเลยคะ
เวลาโพล้เพล้ เย็นแล้ว 5-6โมงเย็นได้ เราก็คิดว่าคงไม่มีอะไร ไปก็ไป ไปคนเดียวก็ได้คะ
เราก็ถือพวงมาลัยไปไหว้ศาล ไปขอโทษเค้า หากทำอะไรไม่ดี ล่วงเกินไป ก็ขอโทษนะคะ
พอเราเอาพวงมาลัยแขวนเสร็จ เราเดินหันหลังกลับนั่นละคะ ลมคะ ลมมาจากไหนไม่รู้แรงมาก พอเราเดินจะถึงตัวตึก ลมก็หายไป
ระยะไม่ถึง 200 เมตร ลมแรงมา แล้วสงบลงคะ เรานี้ขนลุกไปทั้งตัวเลยคะ
ขอเสริมอีกนิดนึงนะคะว่า ตึกนี้ เราอยู่ตั้งแต่ปี1ถึง ปี3 เลยคะ แล้วเราย้ายออกตอนปี4 เนื่องจากรูมเมทไปฝึกงานกัน
ซึ่ง ตั้งแต่ปี1 ถึง ปี3 เวลา ดึกๆ บางทีเราต้องออกมาเข้าห้องน้ำ เพราะว่า หอหญิงที่นี่จะใช้ห้องน้ำรวมคะ
เราจะได้ยินเสียงเหมือนกองทัพ กำลังเดินทัพ มีเสียงโห่ร้อง เสียงกลอง เสียงม้า สมจริงมากๆคะ ลอยมาตามลม บวกกับเสียงหมาหอน
เราก็คิดในใจนะคะ ว่าห้องไหนดูหนังสงคราม อารมณ์ สมเด็จพระนเรศวร มาดูอะไรดึกๆแบบนี้ หมานี่ก็หอนจัง
แต่เราก็จะเดินเข้าห้องไปปกติไม่มีอะไรนะคะ แต่ พอมานึกๆดูแล้ว เราได้ยินบ่อยนะคะ แทบทุกครั้งคะ ตั้งแต่ ปี1 ยัน ปี 3
แต่เราก็ไม่เคยเอะใจเลย จนเราจบออกมา ได้คุยกับเพื่อน ก็เลยนึกถึงเหตุการณ์นี้ขึ้นมาได้คะ ใครจะดูหนังสงครามดึกๆ ?
วันนี้ขอจบแค่นี้ก่อนนะคะ เดี๋ยวถ้าว่างๆ จะมาเล่าให้ฟังอีกคะ เรื่องลี้ลับของเรามีเยอะเลย
ใครมีประสบการณ์แบบเรา มาเล่าให้ฟังได้นะคะ
ไม่ตั้งใจลบหลู่...เลยเจอดี
เนื่องจากช่วงนี้ว่างๆ เลยอยากมาเล่าประสบการณ์ลี้ลับ ให้ได้ฟังกัน
ต่อเนื่องมาจากเรื่องที่แล้ว ที่ได้โดนผีอำ ช่วงsummer ปี1 ก็ยังพักอยู่หอในนะคะ
โดยหอใน(หอหญิง) ของมหาวิทยาลัย จะเป็นตึกแฝด มีทางเดินเชื่อมหากันคะ ขอไม่บอกชื่อตึกนะคะ ใบ้ว่าเป็นเลขคะ
เราได้พักอยุ่ตึกเดิมที่อยู่ตอนเรียนปี1 (ไม่ใช่ตึกที่อยู่ ตอนsummerนะคะ)
โดยกฎของหอเนี่ย คือเค้าจะไม่ให้อยุ่ซ้ำห้องเดิม จะมีการฟอร์มทีมให้ครบ 4 คน แล้วก็จับฉลากกัน เลือกห้องค่ะ
ตอนนั้นอยุ่ปี3 จับฉลากได้ห้องอยุ่ชั้น3 คะ ก็ไม่มีอะไร อยู่มาจนล่วงเลยถึง ช่วงมิดเทอม
ด้วยความเกรงใจ และ ต้องการประหยัดไฟห้อง เราและเมทอีกคน เลยไปอ่านหนังสือกันที่ห้องอ่านหนังสือกลางของหอ
ซึ่งห้องอ่านหนังสือจะมีอยู่ทุกชั้น โดยอยู่ตรงกลางระหว่างทางเดินเชื่อมกัน 2 ตึกคะ
ภายในห้องจะมีมุมให้อ่านหนังสือ มีไฟให้ นั่งกันเป็นช่องๆ อารมณ์แบบร้านราเม็งข้อสอบน่ะคะ นั่ง 1 คน และมีผนังกั้น เพื่อให้มีสมาธิในการอ่านหนังสือ
แล้วแต่ละช่องจะมีชั้นให้วางหนังสือคะ อยู่ด้านบนของไฟ ที่สามารถเปิด-ปิดได้ มีช่องให้ชาจ์ตแบตดทรศัพท์หรือโน๊ตบุ๊ค
ประมาณในรูปนี้คะ
ตอนนั้น นึกยังไงไม่รู้คะ ด้วยความคะนอง เราเอาขาขึ้นไปพาดบนชั้นวางหนังสือคะ แล้วบอกเพื่อนว่า สบายดีนะ ลองทำดูสิ
เพื่อนก็บ่นว่า สบายไปล่ะ
รู้สึกว่าข้างๆ ไม่มีคนอยุ่แล้ว (ในห้องสามารถอ่านหนังสือกันได้ประมาณ 10 กว่าคน ) เราก็เก็บหนังสือ เตรียมกลับห้อง ก็ได้ยินเสียงครืดๆ
เราก็หันไปตามเสียง ก็จะเห็นเป็นปี๊บที่เด็กคณะเกษตรเค้าเอามาเปิดไฟเพื่อสต๊าฟแมลงคะ มันเลื่อนออกมา โดยที่ตรงนั้นไม่มีใคร
ก็เริ่มรู้สึกว่าไม่ค่อยดีละ มันแปลกๆ สักพัก ไฟห้องดับคะ ใช่ ไฟดับพรึบ! แล้วติดขึ้นมาเอง เรารีบหันไปมองสวิชไฟเลยคะ ไม่มีใคร
ทีนี้ก็โกยอ้าว เข้าห้องแน๊บเลยคะ ไม่ปิดไฟห้องด้วย รู้สึกได้ว่า ระหว่างทางที่วิ่ง ลมพัดแรงมาก และมีเสียงหมาหอนเป็นระยะๆ
แล้วเราก็นอนคะ คืนนั้นก็ไม่มีอะไรคะ ทีนี้ มาคืนที่สอง คืนนี้เราไปคนเดียว รูมเมทคนเดิมกลับบ้าน
เวลาอ่านหนังสือ เราชอบเปิดเพลงเสียบหูฟังไปด้วย ทีนี้ เพลิน หลับไปคะ ไม่รู้นานเท่าไหร่ เงยหน้าขึ้นมา ในห้องไม่มีใครคะ อีกแล้ว!
เสียงปี๊บมา หันไปดู คราวนี้ เลื่อนให้เห็นเลยคะ จะๆ ค่อยๆเลื่อน ช้าๆ ครืดดดดด (อันนี้ไม่รู้วิทยาศาสตร์อธิบายได้มั้ย อาจจะเป็นความร้อนของดวงไฟ)
แต่ประตูห้องคะ มันเป็นมุ้งลวด มันปิดเข้ามาปัง! ปังแล้ว ปังเล่า เราก็ยัง ใจดีสู้เสือ(โบราณว่าไว้ เจออะไรแบบนี้อย่าตกใจ อย่าสติแตก) ลมคงพัด
เก็บของเสร็จ เดินไปปิดไฟ แล้วเดินออกจากห้อง แต่คืนนี้ มันเย็นคะ เย็นแบบไม่มีลมนะคะ (เราก็คิด แล้วทำไม ประตูมุ้งลวดมันปิด-เปิด บ่อยแบบนั้น)
พอถึงห้อง ปกติ เรานอนชั้นสองคะ แต่วันนี้เพื่อนคนที่นอนข้างล่างไม่อยู่ เราเลย นอนที่เตียงเพื่อน
แล้ววันนั้น ก็มีเพื่อนอีกคนนอนเตียงเดี่ยวคะ เค้าไม่ได้ออกไปอ่านหนังสือด้วย
เราเป็นคนชอบนอนคลุมโปงแล้วเอาขาโผล่ออกมา เอาพัดลมเป่าขา
พอหลับไปได้สักพัก รู้สึกเหมือนมีอะไรหนักๆมาทับคะ ทับแบบค่อยๆปล่อยน้ำหนักลงมาจากรู้สึกหนักเป็นอึดอัด หายใจไม่ออกเรื่อยๆ
ตอนนั้นคิดแล้ว โดนแน่ๆ ต้องใช่แน่ๆ คือจากที่เคยเจอผีอำครั้งนั้น เราก็สวดมนต์ไหว้พระก่อนนอนตลอดคะ
ครั้งนี้เราเลย สวดมนต์นะโม 3 จบก็ไม่ไป พอ สวดขึ้นชินบัญชร เค้าก็หลุดไปคะ
เราก็ไม่ลุกขึ้นะคะ นอนต่อคะ คิดว่าไม่มีไรแล้ว แล้วเค้าก็มาอีกคะ เป็นแบบนี้อยู่ 3 รอบได้คะ
พอเค้าหลุดแล้ว เราก็นอนต่อคะ ไม่กล้าลุกมาเปิดไฟ กลัวรูมเมทอีกคนตื่น
แล้วเราก็รู้สึกว่ามีคนมาดึงผ้าที่คลุมเราอยุ่คะ ดึงแบบกระชาก จำได้แม่นว่าเป็นผู้หญิง ผมประบ่า ใส่เสื้อสีขาว ผิวขาว แต่ไม่เห็นหน้า
เราก็พยายามกระชากกลับคะ ทีนี้ เรากระชากกลับมาได้ เค้าก็ทับเราอีก เราเลยโมโห บอกว่าถ้าไม่ไป จะแช่งให้ไม่ได้ไปเกิดเลย
เค้าเลยไปคะ รอบนี้ ไม่มาแล้ว เราก็นอนต่อ รอพระอาทิตย์ขึ้น
พอเช้า เรารีบลุกไปดูรูมเมทเราเลยคะ ว่าใส่เสื้อสีอะไร สรุปเมทเราใส่เสื้อสีดำคะ แล้วเค้าก็ยืนยันว่าไม่ได้ลุกมาดึงผ้าห่มเราคะ
เราก็รีบไปใส่บาตรคะ แล้วก็มานึกย้อนๆดูว่าเราไปทำอะไรมา ทำไมถึงเจอ
เพื่อนคนที่กลับบ้านไปน่ะคะ เค้าบอกว่า ที่เราเอาขาไปพาดน่ะคะ จริงๆ ข้างล่างของตึก เป็นศาลคะ ศาลเพียงตา
เพื่อนเลยลงความเห็นว่า น่าจะไปลบหลู่เค้าคะ เค้าอาจจะไม่พอใจนะ ให้ลองเอาพวงมาลัยไปขอขมาดู
เราก็ทำตาม แต่ว่า วันนั้น ชวนใครก็ไม่มีใครไปกับเราเลยคะ
เวลาโพล้เพล้ เย็นแล้ว 5-6โมงเย็นได้ เราก็คิดว่าคงไม่มีอะไร ไปก็ไป ไปคนเดียวก็ได้คะ
เราก็ถือพวงมาลัยไปไหว้ศาล ไปขอโทษเค้า หากทำอะไรไม่ดี ล่วงเกินไป ก็ขอโทษนะคะ
พอเราเอาพวงมาลัยแขวนเสร็จ เราเดินหันหลังกลับนั่นละคะ ลมคะ ลมมาจากไหนไม่รู้แรงมาก พอเราเดินจะถึงตัวตึก ลมก็หายไป
ระยะไม่ถึง 200 เมตร ลมแรงมา แล้วสงบลงคะ เรานี้ขนลุกไปทั้งตัวเลยคะ
ขอเสริมอีกนิดนึงนะคะว่า ตึกนี้ เราอยู่ตั้งแต่ปี1ถึง ปี3 เลยคะ แล้วเราย้ายออกตอนปี4 เนื่องจากรูมเมทไปฝึกงานกัน
ซึ่ง ตั้งแต่ปี1 ถึง ปี3 เวลา ดึกๆ บางทีเราต้องออกมาเข้าห้องน้ำ เพราะว่า หอหญิงที่นี่จะใช้ห้องน้ำรวมคะ
เราจะได้ยินเสียงเหมือนกองทัพ กำลังเดินทัพ มีเสียงโห่ร้อง เสียงกลอง เสียงม้า สมจริงมากๆคะ ลอยมาตามลม บวกกับเสียงหมาหอน
เราก็คิดในใจนะคะ ว่าห้องไหนดูหนังสงคราม อารมณ์ สมเด็จพระนเรศวร มาดูอะไรดึกๆแบบนี้ หมานี่ก็หอนจัง
แต่เราก็จะเดินเข้าห้องไปปกติไม่มีอะไรนะคะ แต่ พอมานึกๆดูแล้ว เราได้ยินบ่อยนะคะ แทบทุกครั้งคะ ตั้งแต่ ปี1 ยัน ปี 3
แต่เราก็ไม่เคยเอะใจเลย จนเราจบออกมา ได้คุยกับเพื่อน ก็เลยนึกถึงเหตุการณ์นี้ขึ้นมาได้คะ ใครจะดูหนังสงครามดึกๆ ?
วันนี้ขอจบแค่นี้ก่อนนะคะ เดี๋ยวถ้าว่างๆ จะมาเล่าให้ฟังอีกคะ เรื่องลี้ลับของเรามีเยอะเลย
ใครมีประสบการณ์แบบเรา มาเล่าให้ฟังได้นะคะ