เรื่องมันยาวมากจนเริ่มไม่ถูกเลย
เราเริ่มรู้จักรุ่นน้องชายคนนึง อ่อนกว่าเรา 10 ปี เราเริ่มสนิทกัน และรุ่นน้องก็เข้ามาในชีวิตเรา ในช่วงเวลานั้น
เราไม่คิดเลยว่าเราสองคนจะมาเป็นแฟนกันจริงๆ เพราะด้วยอายุที่ห่างกันมาก ในตอนนั้น เราคุยกับแฟนเก่าเราคนนึง
ที่เลิกกันไปนานเป็นสิบปี เลยเหมือนเราคุยกับทั้ง 2 คนในช่วงแรกนั้น แต่จริงๆแล้วในใจเราไม่ได้คิดอะไรมากนักกับทั้งคู่
เพราะเรามองว่ามันเป็นไปไม่ได้ กับทั้งคู่ พอเราเริ่มคุยกับรุ่นน้องคนนี้มากขึ้น เราก็เริ่มคุยกับแฟนเก่าห่างลง ซึ่งแฟนเก่าไม่มีปัญหาอะไร
เค้าไม่ใช่คนมานั่งตามนั้งถามหาอยู่แล้ว เพียงแค่ เค้าเคยฝากเราซื้อของไว้ตอนที่เราเดินทางไปทำงานที่ต่างประเทศ และนัดกันรับของ
ด้วยความสนิทสนมที่มีต่อกัน แฟนเก่าจะเข้ามารับของที่คอนโดเรา วันที่นัดกันนั้น แฟนเก่าเราก็ไม่ว่างจึงเลื่อนนัดกันไป ซึ่งในขณะที่เรากำลัง
ก้มคุยไลน์กับแฟนเก่า รุ่นน้องที่บอกเราว่ากลับบ้านต่างจังหวัดไป ก็โผล่มาเซอไพรส์หน้าห้องที่คอนโดเรา(คือเขากลับไปแล้วแต่อยากมาหาเราจึงทำตั๋วแว่บ
มาหาเราแค่1วัน)เขาถามเราว่าคุยกับใครอยู่ เราก็ตอบแค่ว่าคุยกับเพื่อน เขายื่นมือมาขอดูไลน์ เราไม่ให้ คือในความรู้สึกเรา มันเป็นสิทธิของเราที่จะไม่ให้ใคร เข้ามาก้าวก่ายของใช้ส่วนตัวของเรา เขาพยายามแย่งจากมือเรา สุดท้ายเราพยายามหนี เขาดึง เขารัด เราสองคนกอดรัดฟัดเหวี่ยง ไม่มีการทำร้ายกันนะคะ แต่เราทำได้แต่พยายามดิ้นๆๆๆ ส่วนเขาก็รัดๆๆๆๆ และพยายามแย่งมือถือเรา สุดท้ายมันมีจังหวะที่เรา หัวฟาดลงที่พื้น เขาเลยหยุด เราลุกขึ้นมาและรีบลบไลน์ทิ้ง เราโกรธมากที่เขามารัดเราแบบนั้น เราไล่เขากลับ เขาไม่กลับและยืนร้องไห้อยู่หน้าห้อง สุดท้ายเราก็ใจอ่อน ปล่อยให้กลับเข้าห้องมา ระหว่างนั้นเราคุยไลน์กับเพื่อนเล่าเรื่องที่เกิดขึ้นไว้ พอเขาเข้ามาเขาก็แย่งมือถือเราได้และไปเปิดอ่านที่เราคุยกับเพื่อน จึงรู้ว่าอ้อ จริงๆวันนี้เรานัดกับแฟนเก่าเอาไว้
เขาโกรธมาก ผิดหวังมาก เสียใจมาก เราจึงขอให้เขาเลิกกับเรา แต่สุดท้ายถึงวันนี้ ก็ผ่านมา 2 ปีแล้ว ที่คบกันมา และคบกันอยู่บนความไม่ไว้ใจของเขามาตลอดๆๆๆๆๆๆ
เราเคยไปทำงานต่างจังหวัด โดยที่เขาไม่สามารถไปด้วยได้ พอเขารู้ว่าเราต้องออกไปกินข้าวกับเพื่อนร่วมงานที่เป็นผู้ชายทั้งหมด เขาก็งองแงมากๆ สั่งให้เราเปิดไลน์ไว้ตลอด เพื่อให้เขาได้ยินว่าคุยอะไรกันบ้าง เราต้องทำ ไม่งั้นเขาจะหาเรื่องไม่หยุด ปรากฎขณะที่เขานั่งฟังเราพูดคุย เขาก็ได้ยินอะไรที่เข้าใจผิดไปเอง ว่าเราจะไปทาครีมกันแดดให้รุ่นน้องผู้ชายในทีม คือจริงๆเราแค่บอกว่า เอาครีมกันแดดมั้ยพี่มี คือมันเป็นไปไม่ได้ที่เราจะไปทาให้เขาอ่ะค่ะ รุ่นน้องคือเพิ่งรู้จักกันเลยอ่ะค่ะ เขาก็โกรธโวยวาย จนเรารู้สึกมันคุยกันไม่รู้เรื่องแล้วจึงปิดเครื่องเลย ไม่อยากทะเลาะแล้ว ผ่านไปชั่วโมงกว่า เค้าโทรหาหัวหน้าทีมของเรา ซึ่งเขาสองคนไม่รู้จักกัน หัวหน้าทีมคือตำแหน่งสูงมาก การที่จะโทรหาหัวหน้าทีมด้วยเรื่องส่วนตัว คือควรจะต้องเป็นเรื่องคอขาดบาดตายอ่ะค่ะ โทรไปหาหัวหน้าทีมและขอสายเรา ดีว่าหัวหน้าท่านนี้ใจดีมาก หันมาหาเราและยื่นโทรศัพท์ให้ เราไม่รับ โบกไม้โบกมือ หัวหน้าจึงแจ้งไปว่า แยกกันไปแล้ว เป็นความมีมารยาทของทุกคนที่ไม่มีใครกล้าถามเราสักคำว่าใครอะไร เกิดอะไรขึ้น ทุกคนเดินกันไปเงียบๆและเปลี่ยนบทสนทนา แต่แน่นอน เขาต้องนินทาลับหลังล่ะ แต่หัวหน้าท่านนี้ เป็นคนใจดีมีเมตตา บอกเราว่า ไม่ต้องกังวลนะ ท่านไม่ถือสาอะไร เราจึงเล่าระบายให้ฟัง จึงมีการพูดคุยกันหลังจากกลับจากต่างจังหวัดอีก ก็คุยเรื่องรุ่นน้องนี่ล่ะ หารู้ไม่ว่า รุ่นน้องดักฟังเอาไว้ (จากรถของเรา เขาจะแอบมาเอา sd card จากกล้องในรถไปเปิดฟัง) และดักฟังจากกล้องวงจรปิดในบ้านเรา (แอบมาดู password ที่เราเก็บไว้ในมือถือเรา)
จริงๆถ้าเขาฟังแล้วทั้งหมด เขาจะรู้ว่าไม่มีคำพูดไหนเป็นไปในทางชู้สาวแม้เพียงนิด มีแต่คำพูดที่พูดถึงแต่เรื่องของตัวเขาเอง
สิ่งที่เขาทำต่อจากนั้นคือ เข้าไปสืบหัวหน้าคนนี้จากข้อมูลที่บริษัทและหาชื่อภรรยาของหัวหน้า เสิร์จหาจนไปเจอ FB ของภรรยา สืบจนได้เบอร์โทรศัพท์มาและได้ไลน์มา เขาเอาภาพของไลน์ของภรรยาทั้งภาพโปรไฟล์และภาพพื้นหลัง มาปลอมเป็นไลน์ของภรรยาหัวหน้าและส่งมาหาเรา
ข้อความที่ส่งมาคือ ทำนองว่าเห็นคุณคุยไลน์กัน ไม่มั่นใจไม่ไว้ใจ ช่วยไม่ติดต่อกันอีกได้มั้ย
เรารีบตอบตกลงทันที และขอให้มั่นใจว่าเราไม่มีทาง ไม่มีวันเข้าไปเป็นมือที่ 3 อย่างแน่นอน
แต่พอเขาขอให้เราส่งหลักฐานให้ดูว่าเรา block line และblock FB ของหัวหน้า มันทำให้เราเอะใจทันที ว่า มันมีคนแบบนี้บนโลกอยู่เยอะขนาดนี้เลยหรอ
เราไม่อะไร เราก็ทำตาม ส่งหลักฐานให้ดูทั้งหมด หลังจากนั้นเราก็ไม่คิดจะติดต่อหัวหน้าคนนี้อีกเลย
แต่พอมีงานที่เราส่งให้หัวหน้าไปแล้วค่ะนานแล้ว แต่มันไม่ไป หัวหน้าไม่ได้รับ จึงไลน์หาเรา แต่เราไม่ได้ตอบไลน์เลย หัวหน้าจึงต้องโทรมาติดต่อเรา และถามเราว่าเกิดอะไรขึ้น
*คืนนี้มาต่อนะคะ
ความดีที่เสียดายมาตลอดสุดท้ายมันทำร้ายเราเสมอๆ
เราเริ่มรู้จักรุ่นน้องชายคนนึง อ่อนกว่าเรา 10 ปี เราเริ่มสนิทกัน และรุ่นน้องก็เข้ามาในชีวิตเรา ในช่วงเวลานั้น
เราไม่คิดเลยว่าเราสองคนจะมาเป็นแฟนกันจริงๆ เพราะด้วยอายุที่ห่างกันมาก ในตอนนั้น เราคุยกับแฟนเก่าเราคนนึง
ที่เลิกกันไปนานเป็นสิบปี เลยเหมือนเราคุยกับทั้ง 2 คนในช่วงแรกนั้น แต่จริงๆแล้วในใจเราไม่ได้คิดอะไรมากนักกับทั้งคู่
เพราะเรามองว่ามันเป็นไปไม่ได้ กับทั้งคู่ พอเราเริ่มคุยกับรุ่นน้องคนนี้มากขึ้น เราก็เริ่มคุยกับแฟนเก่าห่างลง ซึ่งแฟนเก่าไม่มีปัญหาอะไร
เค้าไม่ใช่คนมานั่งตามนั้งถามหาอยู่แล้ว เพียงแค่ เค้าเคยฝากเราซื้อของไว้ตอนที่เราเดินทางไปทำงานที่ต่างประเทศ และนัดกันรับของ
ด้วยความสนิทสนมที่มีต่อกัน แฟนเก่าจะเข้ามารับของที่คอนโดเรา วันที่นัดกันนั้น แฟนเก่าเราก็ไม่ว่างจึงเลื่อนนัดกันไป ซึ่งในขณะที่เรากำลัง
ก้มคุยไลน์กับแฟนเก่า รุ่นน้องที่บอกเราว่ากลับบ้านต่างจังหวัดไป ก็โผล่มาเซอไพรส์หน้าห้องที่คอนโดเรา(คือเขากลับไปแล้วแต่อยากมาหาเราจึงทำตั๋วแว่บ
มาหาเราแค่1วัน)เขาถามเราว่าคุยกับใครอยู่ เราก็ตอบแค่ว่าคุยกับเพื่อน เขายื่นมือมาขอดูไลน์ เราไม่ให้ คือในความรู้สึกเรา มันเป็นสิทธิของเราที่จะไม่ให้ใคร เข้ามาก้าวก่ายของใช้ส่วนตัวของเรา เขาพยายามแย่งจากมือเรา สุดท้ายเราพยายามหนี เขาดึง เขารัด เราสองคนกอดรัดฟัดเหวี่ยง ไม่มีการทำร้ายกันนะคะ แต่เราทำได้แต่พยายามดิ้นๆๆๆ ส่วนเขาก็รัดๆๆๆๆ และพยายามแย่งมือถือเรา สุดท้ายมันมีจังหวะที่เรา หัวฟาดลงที่พื้น เขาเลยหยุด เราลุกขึ้นมาและรีบลบไลน์ทิ้ง เราโกรธมากที่เขามารัดเราแบบนั้น เราไล่เขากลับ เขาไม่กลับและยืนร้องไห้อยู่หน้าห้อง สุดท้ายเราก็ใจอ่อน ปล่อยให้กลับเข้าห้องมา ระหว่างนั้นเราคุยไลน์กับเพื่อนเล่าเรื่องที่เกิดขึ้นไว้ พอเขาเข้ามาเขาก็แย่งมือถือเราได้และไปเปิดอ่านที่เราคุยกับเพื่อน จึงรู้ว่าอ้อ จริงๆวันนี้เรานัดกับแฟนเก่าเอาไว้
เขาโกรธมาก ผิดหวังมาก เสียใจมาก เราจึงขอให้เขาเลิกกับเรา แต่สุดท้ายถึงวันนี้ ก็ผ่านมา 2 ปีแล้ว ที่คบกันมา และคบกันอยู่บนความไม่ไว้ใจของเขามาตลอดๆๆๆๆๆๆ
เราเคยไปทำงานต่างจังหวัด โดยที่เขาไม่สามารถไปด้วยได้ พอเขารู้ว่าเราต้องออกไปกินข้าวกับเพื่อนร่วมงานที่เป็นผู้ชายทั้งหมด เขาก็งองแงมากๆ สั่งให้เราเปิดไลน์ไว้ตลอด เพื่อให้เขาได้ยินว่าคุยอะไรกันบ้าง เราต้องทำ ไม่งั้นเขาจะหาเรื่องไม่หยุด ปรากฎขณะที่เขานั่งฟังเราพูดคุย เขาก็ได้ยินอะไรที่เข้าใจผิดไปเอง ว่าเราจะไปทาครีมกันแดดให้รุ่นน้องผู้ชายในทีม คือจริงๆเราแค่บอกว่า เอาครีมกันแดดมั้ยพี่มี คือมันเป็นไปไม่ได้ที่เราจะไปทาให้เขาอ่ะค่ะ รุ่นน้องคือเพิ่งรู้จักกันเลยอ่ะค่ะ เขาก็โกรธโวยวาย จนเรารู้สึกมันคุยกันไม่รู้เรื่องแล้วจึงปิดเครื่องเลย ไม่อยากทะเลาะแล้ว ผ่านไปชั่วโมงกว่า เค้าโทรหาหัวหน้าทีมของเรา ซึ่งเขาสองคนไม่รู้จักกัน หัวหน้าทีมคือตำแหน่งสูงมาก การที่จะโทรหาหัวหน้าทีมด้วยเรื่องส่วนตัว คือควรจะต้องเป็นเรื่องคอขาดบาดตายอ่ะค่ะ โทรไปหาหัวหน้าทีมและขอสายเรา ดีว่าหัวหน้าท่านนี้ใจดีมาก หันมาหาเราและยื่นโทรศัพท์ให้ เราไม่รับ โบกไม้โบกมือ หัวหน้าจึงแจ้งไปว่า แยกกันไปแล้ว เป็นความมีมารยาทของทุกคนที่ไม่มีใครกล้าถามเราสักคำว่าใครอะไร เกิดอะไรขึ้น ทุกคนเดินกันไปเงียบๆและเปลี่ยนบทสนทนา แต่แน่นอน เขาต้องนินทาลับหลังล่ะ แต่หัวหน้าท่านนี้ เป็นคนใจดีมีเมตตา บอกเราว่า ไม่ต้องกังวลนะ ท่านไม่ถือสาอะไร เราจึงเล่าระบายให้ฟัง จึงมีการพูดคุยกันหลังจากกลับจากต่างจังหวัดอีก ก็คุยเรื่องรุ่นน้องนี่ล่ะ หารู้ไม่ว่า รุ่นน้องดักฟังเอาไว้ (จากรถของเรา เขาจะแอบมาเอา sd card จากกล้องในรถไปเปิดฟัง) และดักฟังจากกล้องวงจรปิดในบ้านเรา (แอบมาดู password ที่เราเก็บไว้ในมือถือเรา)
จริงๆถ้าเขาฟังแล้วทั้งหมด เขาจะรู้ว่าไม่มีคำพูดไหนเป็นไปในทางชู้สาวแม้เพียงนิด มีแต่คำพูดที่พูดถึงแต่เรื่องของตัวเขาเอง
สิ่งที่เขาทำต่อจากนั้นคือ เข้าไปสืบหัวหน้าคนนี้จากข้อมูลที่บริษัทและหาชื่อภรรยาของหัวหน้า เสิร์จหาจนไปเจอ FB ของภรรยา สืบจนได้เบอร์โทรศัพท์มาและได้ไลน์มา เขาเอาภาพของไลน์ของภรรยาทั้งภาพโปรไฟล์และภาพพื้นหลัง มาปลอมเป็นไลน์ของภรรยาหัวหน้าและส่งมาหาเรา
ข้อความที่ส่งมาคือ ทำนองว่าเห็นคุณคุยไลน์กัน ไม่มั่นใจไม่ไว้ใจ ช่วยไม่ติดต่อกันอีกได้มั้ย
เรารีบตอบตกลงทันที และขอให้มั่นใจว่าเราไม่มีทาง ไม่มีวันเข้าไปเป็นมือที่ 3 อย่างแน่นอน
แต่พอเขาขอให้เราส่งหลักฐานให้ดูว่าเรา block line และblock FB ของหัวหน้า มันทำให้เราเอะใจทันที ว่า มันมีคนแบบนี้บนโลกอยู่เยอะขนาดนี้เลยหรอ
เราไม่อะไร เราก็ทำตาม ส่งหลักฐานให้ดูทั้งหมด หลังจากนั้นเราก็ไม่คิดจะติดต่อหัวหน้าคนนี้อีกเลย
แต่พอมีงานที่เราส่งให้หัวหน้าไปแล้วค่ะนานแล้ว แต่มันไม่ไป หัวหน้าไม่ได้รับ จึงไลน์หาเรา แต่เราไม่ได้ตอบไลน์เลย หัวหน้าจึงต้องโทรมาติดต่อเรา และถามเราว่าเกิดอะไรขึ้น
*คืนนี้มาต่อนะคะ