ฉันควรเป็น Single mom จริงๆ ใช่ไหม

เกริ่นก่อนคือ ก่อนท้อง แฟนไม่เคยมีนิสัยแบบนี้เลย แต่พอท้องได้ 4 สัปดาห์ มีเรื่องผู้หญิงเข้ามา เราจับได้ตั้งแต่วันแรก ก็ให้เวลาทั้งเขาทั้งเราเคลียร์กันจบ ภายในไม่ถึงอาทิตย์เขาก็สัญญาว่าจะไม่มีเาื่องนี่อีกเพราะมีลูกกับเราแล้วจะไม่มีอีกขอโทษ เราก็ให้โอกาสคิดว่ายังไงก็พ่อของลูกเรา ต่อมาเค้าก็ติดเพื่อน ทำงานมาเลิกงานถ้าเลิกสองทุ่มคือไปหาเพื่อนกลับบ้านมาอีกทีนึงก็ตีสามตีสี่ วันไหนหยุดก็หายไปเลย ทั้งวัน กลับมาอีกทีเที่ยงมั้ง แต่อันนี้เราเชื่อว่าไม่มีผู้หญิงเพราะบ้านที่ไปก็คือเรารู้จักและคือที่ไปไปนั่งสังสรรค์กับเพื่อนเเละเล่นเกมส์ เราก็ยังไม่ได้พูดอะไร เพราะเข้าใจไม่อยากบีบบังคับเพราะก่อนหน้าจะคบกันเราเค้าก็ติดเพื่อนอยู่แล้ว แต่เราก็พูดกับเขาขอเค้าว่าถ้าเราท้องแก่แล้ว7-8 เดือนเธอต้องอยู่ดูเราแล้วยะเพราะเรากลัวเราคลอด ตลอดเวลาที่ผ่านมาจนจะคลอดเค้าละเลยหน้าที่การเป็นพ่อมาตลอด ไม่เคยพาเราไปหาหมอ ไม่เคยที่จะถามถึงว่าลูกพัฒนาการไปถึงไหน เราหลอกตัวเองมาตลอดว่าเขาทำงานมาเหนื่อยเลยไม่ได้มีเวลาถามเรา เเต่พอถึงวันนึงมีปัญหากันขึ้นมา ทุกๆๆอย่างในหัวที่ไม่เคยคิดมันโผล่มาเต็มสมองไปหมด ทั้งๆที่เค้าไม่ได้เหนื่อยงาน เค้าไปหาเพื่อนไม่ได้หลับได้นอนเลยไม่ได้พาเราไปหาหมอ เค้าไม่เคยรู้ว่าลูกเค้ากี่เพือนแล้วไม่เคยรับรู้ว่าเราท้องได้กี่เดือนรู้แค่ว่าท้อง คือเค้าไม่ได้สนใจ พอมาวันนึงที่เราไม่ไหว เราก็พูดกับเค้าว่า ที่ผ่านมามันเป็นเเบบนี้นะ ที่เราเล่ามาข้างบนทะ้งหมด ถามว่ารักเธอไหมเรารักแต่ถามว่าเลิกได้ไหมเราเลิกได้เพราะเธอไม่รักเราเราไม่ว่าแต่เธอไม่ได้รักลูกเธอเลยสักนิด เขาก็มาขอโอกาสเราอีกครั้งแม่เค้าก็มาขอโอกาสกับเราให้เค้าอีกสักครั้ง เค้าบอกเค้าทำได้ ที่ผ่านมาเค้ายอมรับว่าเค้าบกพร่องตกนี้จริงๆ เค้าขอโทษ และเราก็ใจอ่อนให้โอกาสเค้าอีก และหลังจากนั้นก็มส่ใจเรามาละยะหนึ่งได้เกือบเดือนสุดท้ายก็กลับมาวนเวรยนอยู่ที่เดิม ยันตอนนี้ท้องได้8  เดือนกว่าๆแล้วเราก็เริ่มเจ็บเตือน เค้ายังออกไปหาเพื่อนติดต่อกันเลิกงานมาไปกลับบ้านอีกทีเช้าและอาบน้ำกินข้าวไปทำงานต่อ แบบนี้อยุ่ประมานสี่ห้าวัน จนเรารู้สึกไม่ไหวเรากลัวเราคลอดเราเลิกมาอยู่บ้านตัวเอง เค้าก็ไม่ได้สนใจอะไรที่จะถามเราเลยสักนิดวันๆคิดแต่ขะออกไปหาเพื่อน จะเห่อลุกก็ต่อเมื่อมีคนมาถามเรื่องลูก เค้าถึงจะนึกได้ แล้วเราผิดไหมถ้าเราจะเลือกไมาใส่ชื่อเค้าเป็นพ่อของลุก เพราะกลัวมีผัญหา เหมือนที่พูดมามันไม่ใช่นิสัยแล้วมันเป็นสันดานของเค้าที่แก่ไม่หาย อยู่ไปเค้าก็ไม่ได้มารับผิดชอบค่าใช่จ่ายอะไรเลย มีแต่ทางแม่เราทั้งหมด น้อยที่จะรับผิดชอบถ้าเราไปพูดเส้าสี้ รักเราก็เรา แต่เจ็บปวดใจมากทำกับเราตั้งปต่ท้องอ่อนยันเราจะคลอด ทรมานตัวเองเหลือเกิน